Aleksandr Łuczinski
 generał armii | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1919–1964 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska | dowódca 28 Armii, dowódca 46 Armii, dowódca 4 Armii, dowódca 3 Armii Uderzeniowej, dowódca Leningradzkiego Okręgu Wojskowego |
| Główne wojny i bitwy | wojna domowa w Rosji, |
| Odznaczenia | |
                  | |
Aleksandr Aleksandrowicz Łuczinski (ros. Алекса́ндр Алекса́ндрович Лучи́нский, ur. 25 lutego?/ 10 marca 1900 w Kijowie, zm. 25 grudnia 1990 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, generał armii, Bohater Związku Radzieckiego (1945).
Życiorys
Z pochodzenia Rosjanin. Skończył szkołę realną, pracował w magazynach w Saratowie.
W 1919 wstąpił do Armii Czerwonej, brał udział w wojnie domowej w Rosji jako dowódca plutonu i szwadronu.
Po wojnie był komendantem szkoły pułkowej i szefem sztabu pułku, 1927 skończył szkołę wojskową, a 1930 kursy doskonalenia kadry dowódczej, 1936 został dowódcą pułku w Środkowoazjatyckim Okręgu Wojskowym. W latach 1937-1938 brał udział w wojnie chińsko-japońskiej, 1940 ukończył Akademię Wojskową im. Frunzego i został szefem sztabu dywizji, a w kwietniu 1941 dowódcą dywizji. Od listopada 1942 na czele dywizji walczył w stopniu pułkownika na Froncie Zakaukaskim i Froncie Północno-Kaukaskim, brał udział w obronie Kaukazu, operacji północnokaukaskiej i krasnodarskiej, 31 marca 1943 awansowany na generała majora, 25 kwietnia 1943 został dowódcą 3 Korpusu (do 10 marca 1944), od 1943 należał do WKP(b). Uczestnik operacji noworosyjsko-tamańskiej, od 26 marca do 28 kwietnia 1944 dowódca 83 Dywizji, uczestnik operacji krymskiej i walk na Półwyspie Kerczeńskim i walk o Jałtę i Sewastopol. Od 17 kwietnia do 20 maja 1944 ponownie dowódca 3 Korpusu, od 21 maja do czerwca 1945 dowódca 28 Armii 1 Frontu Białoruskiego/3 Frontu Białoruskiego/1 Frontu Ukraińskiego, od 24 maja 1944 generał porucznik, podczas operacji białoruskiej uczestnik walk o Wilejkę, Mińsk, Baranowicze i Brześć, a od stycznia do marca 1945 uczestnik operacji wschodniopruskiej.
Uchwałą Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z 19 kwietnia 1945 „za umiejętne dowodzenie wojskami w Operacji Wschodniopruskiej i przejawianie przy tym męstwa i odwagi” otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego. W kwietniu 1945 dowodzona przez niego armia wzięła udział w operacji praskiej i w operacji berlińskiej. Od czerwca do września 1945 dowódca 46 Armii, która w składzie Frontu Zabajkalskiego wzięła udział w rozgromieniu wojsk japońskiej Armii Kwantuńskiej na Dalekim Wschodzie, następnie 1945-1947 dowodził 4 Armią; 8 września 1945 awansowany na generała pułkownika. W 1948 ukończył Wyższe Kursy Akademickie przy Akademii sztabu Generalnego, 1948-1949 dowodził 3 Armią Uderzeniową, od kwietnia do września 1949 był zastępcą Głównodowodzącego Grupą Wojsk Radzieckich w Niemczech, a od września 1949 do kwietnia 1953 dowodził wojskami Leningradzkiego Okręgu Wojskowego. Od 14 października 1952 do 17 października 1961 zastępca członka KC KPZR, 1953-1957 dowódca wojsk Turkiestańskiego Okręgu Wojskowego, 8 sierpnia 1955 mianowany generałem armii, 1957-1958 I zastępca dowódcy wojsk Białoruskiego Okręgu Wojskowego, 1958-1964 I zastępca głównego inspektora Ministerstwa Obrony ZSRR, następnie członek Grupy Generalnych Inspektorów Ministerstwa Obrony ZSRR. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 2 do 4 kadencji (1946-1958). Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym. Honorowy obywatel Brześcia (1975).
Odznaczenia
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (19 kwietnia 1945)
- Order Lenina (trzykrotnie, w tym 1 kwietnia 1943, 19 kwietnia 1945)
- Order Rewolucji Październikowej (21 marca 1980)
- Order Czerwonego Sztandaru (czterokrotnie)
- Order Suworowa I klasy (trzykrotnie- 23 lipca 1944, 29 maja 1945 i 8 września 1945)
- Order Kutuzowa I klasy (16 maja 1944)
- Order Suworowa II klasy (25 października 1943)
- Order Czerwonej Gwiazdy (22 lutego 1968)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy Uzbeckiej SRR
- Order Za Służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR III klasy (30 kwietnia 1975)
- Order Klementa Gottwalda (Czechosłowacka Republika Socjalistyczna, 1975)
I medale.
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
Ribbon bar of the Medal "For the Victory over Germany in the Great Patriotic War 1941–1945". The Soviet Union (USSR).
Order of Suvorov ribbon, class one
Orden Por Servicio a la Patria (3ra Clase).
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
Ribbon bar of the Jubilee Medal "XX Years of the Workers' and Peasants' Red Army"
Ribbon bar of the Medal "For the Capture of Berlin". The Soviet Union (USSR).
Soviet Military Veteran Ribbon.
Order of Suvorov ribbon, second class
Ribbon bar for the Order of Kutuzov 1st Class (public domain by User:Zscout370)
Ribbon bars of the Order of Klement Gottwald
Medal for the Victory of Japan ribbon
A red star and a hammer and sickle with golden border and red rims.
Autor:
- RAF A F9GenArmy until 1974.svg: F l a n k e r
- derivative work: Mboro (talk)
Rank insignia of the USSR Armed Forces/ Soviet Army in general, here Army general (OF-9) – shoulder strap dress uniform (1955 – 1974).