Aleksandr Priesniakow

Aleksandr Priesniakow
Александр Пресняков
generał porucznik lotnictwa generał porucznik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

14 października 1917
Skopin

Data i miejsce śmierci

27 kwietnia 2010
Teodozja

Przebieg służby
Lata służby

1939–1982

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Główne wojny i bitwy

front wschodni (II wojna światowa)

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR)

Aleksandr Wasiljewicz Priesniakow, ros. Александр Васильевич Пресняков (ur. 1 listopada?/ 14 listopada 1917 w Skopinie, zm. 27 kwietnia 2010 w Teodozji) – radziecki generał porucznik lotnictwa, Bohater Związku Radzieckiego (1944).

Życiorys

Urodzony w rodzinie służącego, po ukończeniu szkoły pracował w Szkole Lotnictwa Polarnego Głównej Dyrekcji Północnego Morskiego Szlaku w mieście Mikołajów. W 1939 skończył szkołę lotnictwa wojskowego, brał udział w napaści ZSRR na Finlandię 1939-1940. Po napaści Niemiec na ZSRR brał udział w walkach jako pilot MBR-2 samodzielnej eskadry lotniczej frontu bałtyckiego. W ciągu pierwszych dwóch tygodni walk wykonał 14 lotów bojowych, atakując i bombardując kolumny wroga i bazy marynarki. 1 stycznia 1942 jego samolot został zestrzelony, 3 dni później Priesniakow powrócił do służby. Do końca stycznia 1942 wykonał w sumie około 100 lotów bojowych. Od marca 1942 w siłach powietrznych Floty Bałtyckiej. Na początku 1944 wykonał 222 loty bojowe, zatapiając 2 transportowce, 2 trałowce i 5 samolotów wroga. 22 lipca 1944 nadano mu tytuł Bohatera ZSRR i Złotą Gwiazdę. Później zniszczył jeszcze 3 transportowce przeciwnika. W sumie podczas wojny wykonał ponad 370 lotów bojowych.

1961-1968 zastępca dowódca sił powietrznych Floty Oceanu Spokojnego. Od 1969 szef oddziału w Instytucie Lotnictwa im. Czkałowa. Od 1982 na emeryturze. Później był przewodniczącym miejskiej rady weteranów wojny, pracy i służby wojskowej w Teodozji. Członek Komunistycznej Partii Ukrainy. Otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Teodozji, gdzie mieszkał i zmarł.

Odznaczenia

I medale.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of the Soviet Air Force 2.svg
Flag of the Soviet Air Force
Золотая Звезда Героя Советского Союза.svg
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
Order of Lenin Ribbon Bar.svg
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
SU Order of the Red Banner ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
POL Order Wojny Ojczyźnianej 1kl BAR.svg
Baretka: Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
Order service to the homeland3 rib.png
Orden Por Servicio a la Patria (3ra Clase).
CCCP air-force Rank general-lejtnant infobox.svg
Autor: , Licencja: CC BY 3.0
Rank insignia of the Soviet Union/Russian Federation (1955-1991), here Air Force "Lieutenant general" (7 – shoulder strap dress uniform.
SU Order of the Red Star ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Star‎. The Soviet Union (USSR).
Order gpw2 rib.png
Soviet Ribbon bar Order Of The Patriotic War (2st Class)