Alessio Boni

Alessio Boni
ilustracja
Data i miejsce urodzenia4 lipca 1966
Sarnico
Zawódaktor
Lata aktywnościod 1988

Alessio Boni (ur. 4 lipca 1966 w Sarnico) – włoski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy.

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Sarnico[1], w prowincji Bergamo jako drugi z trojga synów gospodyni domowej i rzemieślnika[2]. Ma dwóch braci – starszego Marco i młodszego Andreę. W wieku 14 lat rozpoczął pracę z ojcem jako kaflarz w prowincji Bergamo. W wieku 20 lat przeprowadził się do San Diego w Kalifornii, gdzie pracował jako kelner, kucharz pizzy i opiekunka do dzieci[3].

Kariera

Pracę w teatrze rozpoczął w 1988. Debiutował na scenie w spektaklu Siedmiu przeciw Tebom (Sette contro Tebe, 1988) Ajschylosa. Wystąpił potem w przedstawieniach: Nieprawidłowa droga miłości/Brucia amore brucia (Amarsi male, 1989), Ćwiczenia stylistyczne (Esercizi di stile, 1990) Raymonda Queneau, Obieżyświat (Il giramondo, 1991) Aphry Behn, Hamlet (Dalla tavola della mia memoria Amleto, 1992) Szekspira, Małe nieporozumienia (Piccoli equivoci, 1992) Claudio Bigagli, Szkoła rzymska (Scuola Romana, 1994) Enzo Siciliano, Peer Gynt (1995) Henryka Ibsena i Skąpiec (L'avaro, 1996) Moliera.

W 1992 ukończył Accademia Nazionale d'Arte Drammatica Silvio D'Amico[4] w Rzymie. Spróbował także swoich sił jako reżyser spektakli Labirynt Orfeusza (Il labirinto di Orfeo, 1993) i Teby wierszem (Verso Tebe, 1993).

Po udziale w telewizyjnym filmie Czarownik (Il Mago, 1990) u boku Anthony'ego Quinna[3], pojawił się po raz pierwszy na dużym ekranie w dreszczowcu Perwersyjna gra (Gioco perverso, 1991). Popularność przyniosła mu postać Marca Oberona w serialu Zauroczenie (Incantesimo, 1998) i jego dwóch sequelach z 2000 i 2001 roku. Za kreację Matteo Caratiego w dramacie Najlepsza młodość (La Meglio gioventù, 2003) otrzymał nagrodę Nastro d’argento[3]. Zagrał potem rolę księcia Andrieja Bolkońskiego w miniserialu Lux Vide Wojna i pokój (War and Peace, 2007) oraz wcielił się w tytułowego włoskiego malarza okresu baroku Michelangelo Merisi da Caravaggio w biograficznym filmie telewizyjnym Caravaggio (2007)[3].

W 2017 związał się z Niną Verdelli[5]

Filmografia

filmy fabularne

  • 1991: Gioco perverso
  • 2000: Senza paura jako Marco
  • 2004: Najlepsza młodość (La Meglio gioventù) jako Matteo Carati
  • 2005: Bestia w sercu (La Bestia nel cuore) jako Franco
  • 2005: Jeżeli się urodziliście, już nie musicie się ukrywać (Quando sei nato non puoi più nasconderti) jako Bruno
  • 2005: Non aver paura jako Franco
  • 2006: Tajna podróż (Viaggio segreto)
  • 2006: Pożegnalny pocałunek (Arrivederci amore, ciao) jako Giorgio Pellegrini
  • 2008: Sanguepazzo jako partyzant "Taylor"
  • 2010: Turysta (The Tourist) jako sierżant Cerato
  • 2015: In un posto bellissimo jako Andrea
  • 2017: Dziewczyna we mgle (La ragazza nella nebbia) jako prof. Loris Martini

filmy TV

  • 1990: Il Mago
  • 1996: Dopo la tempesta
  • 1999: Alla ricerca di Sheherazade jako Mauro Dejana
  • 2001: As przestworzy (L'Uomo del vento) jako Massimo Poggio
  • 2002: Tamta kobieta (L'altra donna) jako Simone
  • 2002: Przekleństwo Drakuli (Dracula) jako Quincy
  • 2004: Cime tempestose jako Heathcliff
  • 2004: Vite a perdere jako Pino
  • 2005: La Caccia jako Lorenzo
  • 2007: Caravaggio jako Caravaggio

seriale TV

  • 1997: Kapłan do akcji (Un Prete tra noi) jako Giann
  • 1998: Zauroczenie (Incantesimo) jako Doktor Marco Oberon
  • 1998: La Donna del treno jako Mino Tonelli
  • 1999: Pepe Carvalho jako Mauro Dejana
  • 1999: Mai con i quadri
  • 2000: Zauroczenie 3 (Incantesimo 3) jako Marco Oberon
  • 2001: Zauroczenie 4 (Incantesimo 4) jako Marco Oberon
  • 2007: Wojna i pokój (War and Peace) jako książę Andriej Bolkonsky

Przypisy

  1. Personalidade: Alessio Boni (Itália) (port.). InterFilmes.com. [dostęp 2017-01-12].
  2. Alessio Boni: vita privata, età, moglie e figli. Chi é l’attore di fiction (wł.). Termometro Politico. [dostęp 2019-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-15)].
  3. a b c d Alessio Boni (wł.). MYmovies.it. [dostęp 2019-02-15].
  4. Alessio Boni Pictures (ang.). FanPix.Net. [dostęp 2017-01-12].
  5. Alessio Boni innamorato: le foto intime con Nina Verdelli: chi è la sua nuova fiamma (wł.). Il Mattino. [dostęp 2017-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-15)].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Alessio Boni.jpg
Autor: Alice from Bologna, Italy, Licencja: CC BY 2.0
Italian actor Alessio Boni