Alexsandro Pereira

Alexsandro Pereira
Ilustracja
Pereira w 2021
Pseudonim

Po Atan, Stone Hand

Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1987
São Bernardo do Campo

Obywatelstwo

Brazylia

Wzrost

193 cm

Masa ciała

84 kg

Styl walki

K-1, kick-boxing

Trenowany przez

Vinicius Reviravolta
Glover Teixeira

Debiut

kick-boxing – 2010
MMA – 2015

Federacja

UFC

Kategoria wagowa

junior ciężka, średnia

Klub

Teixeira MMA & Fitness (2020–obecnie)

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

kick-boxing – 40
MMA – 8

Zwycięstwa

kick-boxing – 33
MMA – 7

Przez nokauty

kick-boxing – 21
MMA – 6

Przez decyzje

kick-boxing – 12
MMA – 1

Porażki

kick-boxing – 7
MMA – 1

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 13 listopada 2022.

Alexsandro Pereira (ur. 7 lipca 1987 w São Bernardo do Campo) – brazylijski kick-bokser i zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA), były mistrz Glory w wadze średniej i półciężkiej. Od 12 listopada 2022 mistrz UFC w wadze średniej[1].

Życiorys

Dorastając w Faweli, porzucił szkołę średnią, by w wieku 12 lat rozpocząć pracę w sklepie z oponami. Pod wpływem kolegów zaczął pić i ostatecznie stał się alkoholikiem[2]. W 2009 roku zaczął trenować kickboxing, aby pozbyć się nałogu[3].

Kariera w kickboxingu

Wczesna kariera

Od 2010 startuje w kick-boxingu. Swój pierwszy zawodowy tytuł zdobył 31 marca 2012 zostając mistrzem Brazylii w wadze do 85 kg po pokonaniu Cleia Silvy. 7 lipca 2012 wygrał krajowy turniej WGP wagi do 85 kg pokonując w finale ponownie na punkty Silvę. 10 listopada tego samego roku w São Paulo stoczył pojedynek z Holendrem Jasonem Wilnisem o mistrzostwo It’s Showtime, który ostatecznie przegrał przez techniczny nokaut w drugiej rundzie.

24 sierpnia 2013 zdobył pas mistrza panamerykańskiego organizacji WAKO Pro w formule K-1 po znokautowaniu Argentyńczyka Matíasa Adaro[4][5]. Pod koniec roku 21 grudnia ponownie wziął udział w turnieju WGP, tym razem ulegając w finale Césarowi Almeidzie na punkty.

Glory

Na początku 2014 związał się z organizacją Glory, debiutując 8 marca w turnieju pretendentów wagi średniej (do 85 kg) który wygrał, pokonując jednego wieczoru Amerykanina Dustina Jacoby'ego i Ormianina Sahaka Parparjana[6][7]. W związku z wygranym turniejem 21 czerwca został włączony do kolejnego, mającego wyłonić inauguracyjnego mistrza świata Glory w wadze średniej, jednak rywalizację zakończył już na pierwszym pojedynku ulegając na punkty Rosjaninowi Artiomowi Lewinowi[8].

3 kwietnia 2015 podczas gali Glory 20 przegrał w pierwszej walce turnieju pretendentów w rewanżowym starciu z Jasonem Wilnisem[9], natomiast 25 lipca został mistrzem WGP w wadze 85 kg[10][11].

31 lipca 2016 wystąpił dla chińskiej organizacji Kunlun Fight, gdzie przegrał przed czasem z Ukraińcem Arturem Kyszenko[5]. 29 kwietnia 2017 wziął udział w kolejnym turnieju pretendentów Glory, lecz przegrał w finale z Tunezyjczykiem Yousrim Belgarouim jednogłośnie na punkty[12].

16 września 2017 obronił pas WGP nokautując Maycona Silvę w drugiej rundzie, natomiast niespełna miesiąc później 14 października został mistrzem świata Glory pokonując obrońce tytułu Kanadyjczyka Simona Marcusa jednogłośnie na punkty[13]. Jeszcze w tym samym roku 9 grudnia obronił pas Glory w rewanżowym starciu z Belgarouim którego pokonał przez TKO w trzeciej rundzie[14].

20 lipca 2018 w drugiej obronie pasa Glory ponownie zmierzył się z Belgarouim, pokonując go przez KO w pierwszej rundzie[15]. 14 września 2018 podczas gali Glory 58 w Chicago po raz trzeci obronił mistrzostwo wagi średniej, wypunktowując w rewanżu Simona Marcusa[16].

Pereira wyzwał do walki Artioma Wachitowa o tytuł Glory w wadze półciężkiej na Glory 77[17]. Wygrał walkę niejednogłośną decyzją, stając się pierwszym zawodnikiem w historii Glory, który jednocześnie posiadał dwa pasy[18].

Później został pozbawiony tytułu mistrzowskiego w wadze średniej[19].

W pojedynku rewanżowym z Artiomem Wachitowem na Glory 78: Arnhem, w swojej pierwszej obronie tytułu przegrał decyzją większościową[20][21].

Kariera MMA

Wczesna kariera

Przechodząc z kickboxingu, zadebiutował w MMA w 2015 roku, przegrywając walkę przez poddanie[22]. Następnie odnosząc dwa zwycięstwa z rzędu, ogłosił, że podpisał kontrakt na walkę z Diego Henrique da Silvą w brazylijskiej edycji Dana White's Contender Series 10 sierpnia 2018 roku[23]. Pojedynek nie został zmaterializowany, ponieważ Glory nie pozwoliła Pereirze na konkurowanie[24].

22 października 2020 r. pojawiła się wiadomość, że podpisał kontrakt z Legacy Fighting Alliance[25]. 20 listopada 2020 roku w debiucie zmierzył się przeciwko Thomasowi Powellowi[26]. Wygrał walkę nokautując rywala lewym hakiem[27].

UFC

3 września 2021 podpisał z największą organizacją MMA na świecie – UFC[28]. W debiucie zmierzył się przeciwko Andreasowi Michailidisowi 6 listopada 2021 na UFC 268. Wygrał walkę przez TKO na początku drugiej rundy po tym, jak powalił Michailidisa latającym kolanem[29]. Zwycięstwo przyniosło mu pierwszy bonus za występ wieczoru[30].

Podczas UFC Fight Night: Santos vs. Ankalaev odniósł swoje drugie zwycięstwo w oktagonie, wygrywając jednogłośną decyzją sędziów z Bruno Silvą[31].

30 lipca 2022 roku na UFC 277 miał zmierzyć się z Seanem Stricklandem[32], ale organizacja zdecydowała się przenieść ich pojedynek na UFC 276 2 lipca 2022[33]. Pereira znokautował rywala lewym sierpowym w pierwszej rundzie walki[34]. To zwycięstwo przyniosło mu drugą nagrodę za najlepszy występ wieczoru[35].

Na listopadowej gali UFC 281 w Madison Square Garden przystąpił do walki o pas mistrzowski UFC, gdzie zmierzył się z panującym mistrzem Israelem Adesanyą, z którym dwukrotnie walczył w w formule kickbokserskiej[36]. Zwyciężył przez techniczny nokaut w piątej rundzie, zasypując gradem ciosów słaniającego się na nogach Adesanye i zdobył mistrzostwo wagi średniej[37]. Po gali nowy mistrz otrzymał kolejny bonus za występ wieczoru[38].

Osiągnięcia

Kick-boxing:[5][12]

Amatorskie

  • 2013: Mistrzostwa Świata WAKO w Kickboxingu – 2. miejsce w wadze -91 kg w formule K-1

Zawodowe

  • 2012: mistrz Brazylii CBKB w wadze -85 kg w formule K-1
  • 2013: WGP Kickboxing GP – 1. miejsce w wadze -85 kg
  • 2013: mistrz panamerykański WAKO Pro w wadze junior lekkociężkiej
  • 2014: Glory Middleweight Contender Tournament – 1. miejsce w wadze średniej
  • 2015: mistrz WGP Kickboxing w wadze 85 kg
  • 2017: mistrz świata Glory w wadze średniej
  • 2019: tymczasowy mistrz świata Glory w wadze półciężkiej
  • 2021: mistrz świata Glory w wadze półciężkiej[18]

Mieszane sztuki walki

  • 2022: mistrz UFC w wadze średniej[37]

Lista zawodowych walk w MMA

WynikBilansPrzeciwnik (bilans przed walką)RozstrzygnięcieRundaCzasRozgrywkiDataMiejsceUwagi
Wygrana7-1Nigeria Israel Adesanya (23-1)TKO (ciosy pięściami)52:01UFC 28112.11.2022Stany Zjednoczone Nowy JorkZdobył pas mistrzowski UFC w wadze średniej. Bonus za występ wieczoru. Main Event
Wygrana6-1Stany Zjednoczone Sean Strickland (25-3)KO (lewy sierpowy)12:36UFC 27602.07.2022Stany Zjednoczone Las VegasBonus za występ wieczoru
Wygrana5-1Brazylia Bruno Silva (22-6)Decyzja (jednogłośna)35:00UFC Fight Night: Santos vs. Ankalaev12.03.2022Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana4-1Grecja Andreas Michailidis (13-4)TKO (latające kolano i ciosy)20:18UFC 26806.11.2021Stany Zjednoczone Nowy JorkDebiut w UFC. Bonus za występ wieczoru
Wygrana3-1Stany Zjednoczone Thomas Powell (4-4)KO (cios)14:04LFA 9520.11.2020Stany Zjednoczone Park CityMain Event
Wygrana2-1Brazylia Marcus Vinicius da Silveira (6-0)TKO (ciosy)24:55Jungle Fight 8721.05.2016Brazylia São Paulo
Wygrana1-1Brazylia Marcelo Cruz (8-7)KO (ciosy)14:07Jungle Fight 8523.01.2016Brazylia São Paulo
Przegrana0-1Brazylia Quemuel Ottoni (3-0)Poddanie (duszenie zza pleców)32:52Jungle Fight 8224.10.2015Brazylia São PauloDebiut w MMA

Lista zawodowych walk w boksie

WynikBilansPrzeciwnik (bilans przed walką)RozstrzygnięcieRundaDataMiejsceUwagi
Wygrana1-0Brazylia Marcelo de Souza Cruz (0-0)TKO3/417.06.2017Brazylia SorocabaDebiut w boksie

Życie prywatne

Jest częścią rdzennej ludności w Brazylii[2]. Jest bratem Aline Pereiry, która jest zawodową kickboxerką w Glory[39].

W wolnym czasie ćwiczy łucznictwo[40].

Przypisy

  1. ↑ Krzysztof Kordys, UFC 281: Alex Pereira znokautował w stójce Israela Adesanyę! Nowy mistrz wagi średniej! (WIDEO) | MMAROCKS, MMA Rocks!, 13 listopada 2022 [dostęp 2022-11-13] (pol.).
  2. ↑ a b Pereira: From the bottom of a bottle to the top of the world, Glory Kickboxing [dostęp 2021-11-07].
  3. ↑ Guilherme Cruz, Alex Pereira found out he was ‘born to fight’ during battle against alcoholism, MMA Fighting, 20 listopada 2020 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
  4. ↑ Bruno Massami: WGP Kickboxing realiza edição neste sábado com disputa de cinturão panamericano. gazetaesportiva.com, 2013. [dostęp 2017-12-20]. (port.).
  5. ↑ a b c Profil na muaythaitv.com. muaythaitv.com. [dostęp 2017-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-22)]. (ang.).
  6. ↑ Sherdog.com, Remy Bonjasky Walks Away With Controversial Decision Over ‘Cro Cop’ at Glory 14, Sherdog [dostęp 2022-11-03] (ang.).
  7. ↑ Glory 14 Results and Recap ~ Muay Thai Authority, web.archive.org, 20 marca 2015 [dostęp 2022-11-03] [zarchiwizowane z adresu 2015-03-20].
  8. ↑ Fraser Coffeen, Glory results: Levin, Verhoeven, Valtellini win, Bloody Elbow, 22 czerwca 2014 [dostęp 2022-07-04] (ang.).
  9. ↑ Glory 20: Dubai – wyniki walk – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2022-11-03] (pol.).
  10. ↑ PRESS RELEASE – WGP #25: Cesar Almeida vs Alex "Po Atan" Pereira III. wakopro.org, 2015-07-14. [dostęp 2017-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-22)]. (ang.).
  11. ↑ Wyniki WGP 25: Cesar Almeida vs Alex "Po Atan" Pereira III. wgpkickboxing.com.br. [dostęp 2017-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-22)]. (ang.).
  12. ↑ a b Profil na oficjalnej stronie glorykickboxing.com. glorykickboxing.com. [dostęp 2017-12-20]. (ang.).
  13. ↑ Zach Aittama: GLORY 46 Results: Pereira Dominates Marcus, Wins Middleweight Title. combatpress.com, 2017-09-14. [dostęp 2017-12-20]. (ang.).
  14. ↑ Dave Walsh: GLORY: Redemption, GLORY 49 and GLORY 49 SuperFight Series Results. liverkick.com, 2017-12-09. [dostęp 2017-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-22)]. (ang.).
  15. ↑ Dave Walsh: GLORY 55 New York Live Results and Updates. liverkick.com, 2018-07-20. [dostęp 2018-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-21)]. (ang.).
  16. ↑ Dave Walsh: GLORY 58 Results and Live Updates – GLORY 58 Chicago. liverkick.com, 2018-09-14. [dostęp 2018-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-15)]. (ang.).
  17. ↑ BREAKING: GLORY titelgevecht tussen kampioenen Alex Pereira en Artem Vakhitov op 30 januari, www.vechtsportinfo.nl [dostęp 2021-11-07].
  18. ↑ a b n, Glory 77: Verhoeven wygrał turniej, Pereira podwójnym mistrzem (WYNIKI) (WIDEO), MADFIGHT, 30 stycznia 2021 [dostęp 2022-03-14] (pol.).
  19. ↑ KickboxingZ, GLORY 78: 2nd Title Bout Added to Fight Card, Catinas Returns, KickboxingZ.com, 18 maja 2021 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
  20. ↑ Daniel Dziubicki, Alex Pereira pożegna się z Glory, MADFIGHT, 2 września 2021 [dostęp 2022-03-14] (pol.).
  21. ↑ Alex Pereira vs Artem Vakhitov 2: Rematch set at GLORY 78, FIGHTMAG, 18 maja 2021 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
  22. ↑ Anil Sharma, 3 reasons why Alex Pereira, the man who knocked out Israel Adesanya, will not beat 'The Last Stylebender' in the UFC, www.sportskeeda.com [dostęp 2021-11-07] (ang.).
  23. ↑ Sherdog.com, Glory Veteran Aleksandro Pereira Signs to Compete on UFC’s Brazilian Contender Series, Sherdog [dostęp 2021-11-07].
  24. ↑ Sherdog.com, LFA Signs Glory 2-Division Champ and Israel Adesanya Rival Alex Pereira, Sherdog [dostęp 2021-11-07].
  25. ↑ Paweł Sawicki, Alex Pereira za dwa tygodnie wraca do MMA!, MADFIGHT, 6 listopada 2020 [dostęp 2022-08-09] (pol.).
  26. ↑ Glory 20: Dubai – wyniki walk – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2022-11-03] (pol.).
  27. ↑ Daniel Dziubicki, Alex Pereira efektownie nokautuje na LFA 95! (WIDEO), MADFIGHT, 21 listopada 2020 [dostęp 2022-08-09] (pol.).
  28. ↑ Alex Pereira wkrótce w UFC. Jako jedyny znokautował Israela Adesanyę!, MMA PL, 16 kwietnia 2020 [dostęp 2022-03-14] (pol.).
  29. ↑ Wirtualna Polska Media, UFC 268. Co za nokaut! Fenomenalny debiut Alexa Pereiry [WIDEO] – WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl, 7 listopada 2021 [dostęp 2021-11-07] (pol.).
  30. ↑ Bonusy po UFC 268. Aż sześciu zawodników nagrodzono po świetnej gali! [WIDEO], MMA PL, 7 listopada 2021 [dostęp 2022-03-14] (pol.).
  31. ↑ Krzysztof Kordys, UFC Vegas 50: Alex Pereira z drugim zwycięstwem w oktagonie! Pogromca Adesanyi wygrał przez decyzję | MMAROCKS, MMA Rocks!, 13 marca 2022 [dostęp 2022-03-14] (pol.).
  32. ↑ Tomasz Nowosielski, Sean Strickland vs Alex Pereira w planach na lipcową galę UFC 277 | MMAROCKS, MMA Rocks!, 26 marca 2022 [dostęp 2022-07-04] (pol.).
  33. ↑ Walka Sean Strickland vs. Alex Pereira przeniesiona z UFC 277 na UFC 276 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2022-07-04] (pol.).
  34. ↑ Cesellolaroma Pisze, (VIDEO) Lewy sierp z piekieł! Alex Pereira znokautował Seana Stricklanda!, Lowking.pl [dostęp 2022-07-04] (pol.).
  35. ↑ Jacek Łosak, Bonusy finansowe po UFC 276 | MMAROCKS, MMA Rocks!, 3 lipca 2022 [dostęp 2022-07-04] (pol.).
  36. ↑ Trylogia potwierdzona! Israel Adesanya vs. Alex Pereira walką wieczoru listopadowej gali UFC 281 w Nowym Jorku!, Lowking.pl [dostęp 2022-11-03] (pol.).
  37. ↑ a b Krzysztof Kordys, UFC 281: Alex Pereira znokautował w stójce Israela Adesanyę! Nowy mistrz wagi średniej! (WIDEO) | MMAROCKS, MMA Rocks!, 13 listopada 2022 [dostęp 2022-11-13] (pol.).
  38. ↑ Bonusy po UFC 281. Doceniono nowych mistrzów i fenomenalną walkę [WIDEO], MMA PL, 13 listopada 2022 [dostęp 2022-11-13] (pol.).
  39. ↑ Aline Pereira : Glory Kickboxing, 30 października 2020.
  40. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, "Przegrywam walkę, a to jest ostatni..." Niezwykłe umiejętności łucznicze Alexa Pereiry (WIDEO) | MMAROCKS, MMA Rocks!, 17 września 2022 [dostęp 2022-09-17] (pol.).

Linki zewnętrzne

Mistrzowie Ultimate Fighting Championship
Waga ciężka
Waga półciężka
Waga średnia
Waga półśrednia
Waga lekka
Waga piórkowa
Waga kogucia
Waga musza
Waga open

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Canada (Pantone).svg
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Alex Pereira.png
Autor: Brockmlesnarladf, Licencja: CC BY-SA 4.0
Alex Pereira in 2021 VIA Camero