Alfons Schnura

Alfons Schnura (ur. 10 kwietnia 1930 w Mokrych Łanach, małej wiosce, będącej obecnie częścią Strzelec Opolskich, zm. 2 lutego 2020) – polski badacz historii lokalnej, wieloletni radny Rady Miasta i Gminy w Strzelcach Opolskich, orędownik pojednania polsko-niemieckiego, artysta, autor filmu „Ziemia Strzelecka przez stulecia”[1], książek: „Młodość a wielka niewiadoma” (2000), „Mokre Łany” (2004), „Powrót do przeszłości” (2005). Inicjator remontu szpitala i laudacji hrabiego Andrzeja Renarda – ostatniego właściciela zamku i Strzelec Wielkich.

Życiorys

Pochodził z 8-osobowej rodziny robotniczo-chłopskiej, posiadał pięcioro rodzeństwa: trzy siostry i dwóch braci.

W 1936 rozpoczął naukę w niemieckiej szkole na Mokrych Łanach, którą mimo wybuchu II wojny światowej, ukończył w 1944. Mając niespełna 14 lat, wyjechał do Dąbrowy Górniczej, aby nauczyć się zawodu tokarza w Hucie Bankowej. Po rozwiązaniu szkoły, 19 stycznia 1945, zaczęła się jego tułaczka „za chlebem”. Zanim powrócił do domu rodzinnego pracował u niemieckich gospodarzy.

W 1946 udało mu się powrócić do Polski dzięki zabiegom rodziny i za pośrednictwem „Czerwonego Krzyża”.

Z wykształcenia był tokarzem. Do jego wytworów rękodzielniczych zaliczyć możemy: tabernakulum i świeczniki znajdujące się w kaplicy na Osiedlu Piastów Śląskich w Strzelcach Opolskich, tabernakulum w Zakładzie Karnym w Nysie[2], a także tabernakula w kościołach: w Strzelcach Opolskich (kościół pw. Bożego Ciała), Jemielnicy, Błotnicy Strzeleckiej, Opolu, Częstochowie, Warszawie oraz obraz z metaloplastyki ks. Josefa Glowatzkiego – budowniczego szpitala w Strzelcach Opolskich. Wykonał także napis w języku łacińskim, umieszczony nad wejściem głównym do kościoła pw. Bożego Ciała w Strzelcach Opolskich – „Venite Adoremus”[3].

W 1988 został wybrany na radnego w Strzelcach Opolskich, był członkiem fundacji remontu szpitala, którego otwarcie nastąpiło 19 czerwca 1994.

Od 1990 uczestniczył w kontaktach z zaprzyjaźnionym, partnerskim miastem Soest. W 2000 przyznano mu tytuł Honorowego Obywatela Gminy Strzelce Opolskie[4].

Zmarł 2 lutego 2020[5].

Bibliografia

  • Alfons Schnura, Powrót do przeszłości, Strzelce Opolskie 2005.

Przypisy

  1. ↑ Promują Opolszczyznę. nto.pl. [dostęp 2011-03-09].
  2. ↑ Nysa: abp Nossol poświęcił kaplicę w więzieniu. system.ekaipl. [dostęp 2011-03-09].
  3. ↑ Świadectwa przeszłości – kościół i szkoła. strzelecopolski.pl. [dostęp 2011-03-09].
  4. ↑ Uchwała w sprawie nadania tytułu. strzelceopolskie.pl. [dostęp 2011-03-09].
  5. ↑ Alfons Schnura nie żyje. Zasłużony obywatel Strzelec Opolskich zmarł w niedzielę, 2 lutego. nto.pl. [dostęp 2020-02-03]. (pol.).