Alfred Deller

Alfred Deller
Data i miejsce urodzenia

31 maja 1912
Margate

Pochodzenie

angielskie

Data i miejsce śmierci

16 lipca 1979
Bolonia

Typ głosu

kontratenor

Gatunki

muzyka poważna, muzyka dawna

Zawód

śpiewak, dyrygent

Zespoły
Deller Consort
Odznaczenia
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Alfred Deller (ur. 31 maja 1912 w Margate, zm. 16 lipca 1979 w Bolonii) – angielski śpiewak operowy i dyrygent, popularyzator oraz orędownik powrotu do używania kontratenoru podczas odtwarzania utworów epoki renesansu i baroku. Znany z wykorzystywania rubato.

Naukę śpiewu rozpoczął w chórze swojej parafii. Po przejściu mutacji głosu, kontynuował śpiewanie w wysokim rejestrze, ostatecznie wykształcając kontratenor. W latach 1940-1947 śpiewał w chórach Katedry Canterbury oraz świętego Pawła w Londynie[1]. W repertuar muzyki świeckiej został wprowadzony przez brytyjskiego kompozytora Michaela Tippetta pod koniec lat 40[2]. Wykonywał głównie utwory kompozytorów okresu elżbietańskiego i restauracji oraz Henry’ego Purcella[3].

W 1950 roku sformował grupę muzyków, która pod nazwą Deller Consort wykonywała muzykę baroku[4]. W 1960 roku występował w roli Oberona w operze Sen nocy letniej Benjamina Brittena. Partia Oberona została skomponowana przez Brittena z myślą o Dellerze[5].

Został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego (klasy Komandor orderu).

Przypisy

  1. Aaron Toll, Alfred Deller, 2012, bs.
  2. Heather Wiebe, Britten's Unquiet Pasts: Sound and Memory in Postwar Reconstruction, Cambridge 2012, s.84.
  3. Dan Marek, Singing: The First Art, 2007, s. 123
  4. Allan Kozinn, The New York Times Essential Library: Classical Music, 2004, s. 19.
  5. Richard Miller, Solutions for Singers: Tools for Performers and Teachers, Oxford 2004, s. 154.

Media użyte na tej stronie

Order BritEmp (civil) rib.PNG
Baretka Orderu Imperium Brytyjskiego (cywilnego; od 1936).