Alfreda Poznańska

Alfreda Poznańska
Ilustracja
Grób rzeźbiarki na cmentarzu św. Wawrzyńca
Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 1939
Małkowo

Data i miejsce śmierci

7 października 2001
Wrocław

Zawód, zajęcie

rzeźbiarka, działaczka

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Alfreda Poznańska (ur. 3 stycznia 1939 w Małkowie na Lubelszczyźnie[1], zm. 7 października 2001 we Wrocławiu) – polska rzeźbiarka, działaczka NSZZ „Solidarność”.

Życiorys

Po II wojnie światowej przeprowadziła się z rodziną nieopodal Kowar, do Wysokiej Łąki[a]. Nie dostała się do liceum ekonomicznego; rok później przyjęto ją do Liceum Plastycznego we Wrocławiu. W latach 1958-1965 studiowała na Wydziale Ceramiki i Szkła w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, współcześnie ASP[1].

W 1965 została członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. W 1973 objęła posadę nauczyciela akademickiego w PWSSP we Wrocławiu, w 1995 – profesor. W marcu 1968 uczestniczyła w demonstracji we Wrocławiu. Od lat 70. XX wieku uczestniczyła w spotkaniach wrocławskiego Klubu Inteligencji Katolickiej i współorganizowała Tygodnie Kultury Chrześcijańskiej we Wrocławiu. We wrześniu 1980 wstąpiła do NSZZ „Solidarność”. W październiku 1980 rozpoczęła współpracę z Niezależnym Zrzeszeniem Studentów, w 1981 uczestniczyła w strajkach studenckich[2]. Alfreda Poznańska rzeźbiła w różnorodnych materiałach – kamieniu, metalu, ceramice, drewnie. Inspirowała się otoczeniem: kartkami, księgami, kopertami i listami, liśćmi drzew[1].

Po 13 grudnia 1981 była kolporterką prasy podziemnej. W 1982 opracowała cykl medali upamiętniających 600-lecie powstania Jasnej Góry. W 1983 dolnośląska Solidarność podarowała medal jej autorstwa Janowi Pawłowi II. W 1984 zaprojektowała medal na otwarcie Panoramy Racławickiej, podjęła też współpracę z Solidarnością Walczącą. W połowie lat 80. XX wieku niemalże całkowicie zaprzestała działalności opozycyjnej, gdyż udzielała schronienia Kornelowi Morawieckiemu[2]. Jej ostatnim dziełem był zwornik z piaskowca w kościele św. Marcina we Wrocławiu[1]. Wiele prac przekazała Ossolineum[3].

W 2007 została pośmiertnie odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[2]. W 2015 została zarejestrowana we Wrocławiu Fundacja Imienia Alfredy Poznańskiej[4] zajmująca się promocją kultury i sztuki, zwłaszcza sztuki chrześcijańskiej. Była organizatorem wystawy w czerwcu 2018[5].

Uwagi

  1. ↑ Współcześnie „Wysoka Łąka” to nazwa szpitala znajdującego się administracyjnie w Kowarach. Dawniej nazwę Hohenwiese (Wysokiej Łąki) nosił Wojków, część Kowar

Przypisy

  1. ↑ a b c d [https://ossolineum.pl/old/wystawy/poznanska/biografia.html Prof. Alfreda Poznańska odeszła w sile możliwości twórczych 7 października 2001 r. we Wrocławiu]. Zakład Narodowy im. Ossolińnskich, 25 maja 2011. [dostęp 2019-03-16].
  2. ↑ a b c Artur Adamski: Alfreda Poznańska. Encyklopedia Solidarności. [dostęp 2019-03-16].
  3. ↑ „Czasopismo Zakładu Narodowego imienia Ossolińskich”. 14, s. 130, 2003. Zakład Narodowy im. Ossolińskich. 
  4. ↑ Fundacja Imienia Alfredy Poznańskiej. NGO. [dostęp 2019-03-16].
  5. ↑ Agnieszka Bugała: Mówią ci, którzy widzą więcej - artyści. 21 stycznia 2018. [dostęp 2019-03-16].

Media użyte na tej stronie

Alfreda Poznańska grób.jpg
Autor: Robert Niedźwiedzki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Nagrobek Alfredy Poznańskiej na cmentarzu św. Wawrzyńca, Wrocław.