Ambrose Agius
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 17 września 1856 Aleksandria |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 12 grudnia 1911 Manila |
| Miejsce pochówku | ?↗ |
| Delegat apostolski na Filipinach | |
| Okres sprawowania | 1904–1911 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Inkardynacja | benedyktyni |
| Prezbiterat | 16 października 1881 |
| Nominacja biskupia | 3 września 1904 |
| Sakra biskupia | 18 września 1904 |
| Data konsekracji | 18 września 1904 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | kard. Rafael Merry del Val | ||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Placide Louis Chapelle, Edmund Stonor | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Ambrose Agius OSB (ur. 17 września 1856 w Aleksandrii, zm. 12 grudnia 1911 w Manili) – maltański duchowny rzymskokatolicki, benedyktyn, arcybiskup, dyplomata papieski.
Biografia
Urodził się w Aleksandrii w Egipcie w rodzinie Maltańczyków. Ochrzczony został jako Tancredi Alfred. Wstąpił do benedyktynów w Ramsgate w Anglii i przyjął imię zakonne Ambrose. W maju 1881 został wysłany wraz z grupą benedyktynów na Maltę, w celu założenia pierwszego klasztoru tego zakonu na tej wyspie. 16 października 1881 w Subiaco otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem Zakonu Świętego Benedykta.
W 1884, gdy maltański klasztor został zamknięty z powodów politycznych, o. Agius powrócił do Ramsgate. W 1895 przeniósł się do Rzymu, gdzie został sekretarzem prokuratora generalnego[a] Kongregacji z Subiaco. W 1900 kapituła generalna wybrała go koadiutorem prokuratora generalnego.
3 września 1904 papież Pius X mianował go arcybiskupem tytularnym palmyreńskim, a dwa dni później delegatem apostolskim na Filipinach. 18 września 1904 przyjął sakrę biskupią z rąk sekretarza stanu kard. Rafaela Merry del Vala. Współkonsekratorami byli arcybiskup nowoorleański Placide Louis Chapelle oraz kapelan anglojęzycznych żuawów papieskich abp Edmund Stonor. Abp Agius odmówił przeprowadzania z okazji swojej sakry wielkiej ceremonii, przekazując przeznaczony na nią budżet biednym.
Na filipińskiej misji doprowadził do mianowania na godność biskupa ks. Jorge Barlina Imperiala - pierwszego Filipińczyka, który został biskupem. Później osobiście udzielił mu sakry.
W listopadzie 1911 został mianowany delegatem apostolskim w Stanach Zjednoczonych. Jednak zanim wyjechał z Manili zmarł 12 grudnia 1911. Został pochowany w manilskiej katedrze.
Uwagi
- ↑ przedstawiciela zakonu przy Stolicy Apostolskiej
Bibliografia
- Ambrose Agius w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)
- Archbishop Ambrose Agius (ang.). GCatholic. [dostęp 2019-05-28].
- Ambrose Agius (niem.). Biographia Benedictina. [dostęp 2019-05-28].
Media użyte na tej stronie