Anarhynchus

Anarhynchus[1]
Quoy & Gaimard, 1830[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – sieweczka krzykliwa (C. vociferus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

siewkowe

Podrząd

siewkowce

Parvordo

Charadriida

Nadrodzina

Charadrioidea

Rodzina

sieweczkowate

Podrodzina

sieweczki

Rodzaj

Anarhynchus

Typ nomenklatoryczny

Anarhynchus frontalis Quoy & Gaimard, 1830

Gatunki

18 gatunków – zobacz opis w tekście

Anarhynchus – rodzaj ptaka z podrodziny sieweczek (Charadriinae) w obrębie rodziny sieweczkowatych (Charadriidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji, Afryce (wraz z Madagaskarem i Wyspą Świętej Heleny), Ameryce, Australii i Oceanii[14].

Morfologia

Długość ciała 12–28 cm, rozpiętość skrzydeł 27–50 cm; masa ciała 19–179 g[14].

Systematyka

Etymologia

  • Anarhynchus: gr. ανα- ana- „wstecz, w tył”; ῥυγχος rhunkhos „dziób”[15].
  • Pipus: łac. pipare „ćwierkać”[16]. Gatunek typowy: Charadrius heteroclitus A.A.H. Lichtenstein, 1793 (= Charadrius falklandicus Latham, 1790).
  • Ochthodromus: gr. οχθος okhthos „brzeg”; -δρομος -dromos „biegacz”, od τρεχω trekhō „biegać”[17]. Gatunek typowy: Charadrius wilsonia Ord, 1814.
  • Leucopolius: epitet gatunkowy Charadrius leucopolius Wagler, 1827; gr. λευκος leukos „biały”; πολιος polios „szary”[18]. Gatunek typowy: Charadrius leucopolius Wagler, 1827 (= Charadrius marginatus Vieillot, 1818).
  • Pluviorhynchus: rodzaj Pluvialis Brisson, 1760 (siewka) (por. fr. Pluvier „siewka”); gr. ῥυγχος rhunkhos „dziób”[19]. Gatunek typowy: Charadrius obscurus J.F. Gmelin, 1789.
  • Aegialophilus: gr. αιγιαλος aigialos „plaża, wybrzęże”; φιλος philos „miłośnik”[20]. Gatunek typowy: Charadrius canitanus Latham, 1801 (= Charadrius alexandrinus Linnaeus, 1758).
  • Podasocys: gr. ποδας οκυς podas okus „o szybkich stopach” (epitet bohatera Achillesa), od πους pous, ποδος podos „stopa”; ωκυς ōkus „szybki”[21]. Gatunek typowy: Charadrius montanus J.K. Townsend, 1837.
  • Hyetoceryx: gr. ὑετος huetos „deszcz”; κηρυξ kērux, κηρυκος kērukos „herald”[22]. Nazwa zastępcza dla Pluviorhynchus Bonaparte, 1856 ze względu puryzm.
  • Pagolla: zdrobnienie nazwy rodzaju Pagoa Mathews, 1913[23]. Gatunek typowy: Charadrius wilsonia Ord, 1814.
  • Pernettyva: Antoine-Joseph Pernety (1716-1801), francuski ksiądz, botanik, kronikarz, pionier osadnictwa na Falklandach[24]. Gatunek typowy: Charadrius falklandicus Latham, 1790.
  • Helenaegialus: Wyspa Świętej Heleny; rodzaj Aegialeus Reichenbach, 1853[25]. Gatunek typowy: Aegialitis sanctaehelenae Harting, 1873.
  • Nesoceryx: gr. νησος nēsos „wyspa” (tj. Nowa Zelandia); κηρυξ kērux, κηρυκος kērukos „herold”[26]. Gatunek typowy: Charadrius bicinctus Jardine & Selby, 1827.
  • Afraegialis: łac. Afer, Afra „Afrykańczyk”, od Africa „Afryka”; rodzaj Aegialeus Reichenbach, 1853[27]. Gatunek typowy: Charadrius venustus Fischer & Reichenow, 1884.
  • Neocharadrius: gr. νεος neos „nowy” (tj. „neotropikalny”); rodzaj Charadrius Linnaeus, 1758[28]. Gatunek typowy: Charadrius falklandicus Latham, 1790.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[29]:

Przypisy

  1. ↑ Anarhynchus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. ↑ J.R.C. Quoy & J.P. Gaimard: Genre Anarhynque. — Anarhynchus, nob. W: J.-S.-C. Dumont d’Urville: Voyage de la corvette l’Astrolabe: exécuté par ordre du roi, pendant les années 1826-1827-1828-1829. T. 1: Zoologie. Paris: J. Tastu, 1830, s. 252. (fr.).
  3. ↑ A.A.H. Lichtenstein: Catalogus rerum naturalium rarissimarum. Hamburg: Gedruckt bey Gottl. Friedr. Schniebes, 1793, s. 33. (niem. • łac.).
  4. ↑ H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. xviii. (niem.).
  5. ↑ a b Ch.L. Bonaparte. Excursions dans les divers musées d’Allemagne, de Hollande et de Belgique, et Tableaux paralléliqnes de l’ordre des Échassiers. „Comptes rendus hebdomadaires des Séances de l’Académie des Sciences”. 43, s. 417, 1856. (fr.). 
  6. ↑ J. Gould: Handbook to the birds of Australia. Cz. 2. London: by the author, 1865, s. 234. (ang.).
  7. ↑ E. Coues. List of the Birds of Fort Whipple, Arizona; with which are incorporated all other species ascertained to inhabit the Territory; with brief critical and field Notes, descriptions of new species, &c. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 18, s. 96, 1866. (ang.). 
  8. ↑ F. Heine & A. Reichenow: Nomenclator Musei Heineani Ornithologici; Verzeichniss der Vogel-Sammlung des Kgl. Oberamtmanns Ferdinand Heine. Berlin: R. Friedländer & Sohn, 1882–1890, s. 336. (niem.).
  9. ↑ Mathews 1913 ↓, s. 83.
  10. ↑ a b Mathews 1913 ↓, s. 114.
  11. ↑ G.M. Mathews. Nesoceryx, gen. nov.. „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 41, s. 35, 1920. (ang.). 
  12. ↑ A. Roberts. Review of the nomenclature of South African birds. „Annals of the Transvaal Museum”. 8, s. 200, 1922. (ang.). 
  13. ↑ B.C. Livezey. Phylogenetics of modern shorebirds (Charadriiformes) based on phenotypic evidence: Analysis and discussion. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 160 (3), s. 567–618, 2010. DOI: 10.1111/j.1096-3642.2010.00635.x. (ang.). 
  14. ↑ a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Plovers and Lapwings (Charadriidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2021. DOI: 10.2173/bow.charad1.01. [dostęp 2022-10-09]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  15. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Anarhynchus [dostęp 2022-10-09].
  16. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Pipus [dostęp 2020-04-30].
  17. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Ochthodromus [dostęp 2020-04-30].
  18. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Leucopolius [dostęp 2020-04-30].
  19. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Pluviorhynchus [dostęp 2020-04-30].
  20. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Aegialophilus [dostęp 2020-04-30].
  21. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Podasocys [dostęp 2020-04-30].
  22. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Hyetoceryx [dostęp 2020-04-30].
  23. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Pagolla [dostęp 2020-04-30].
  24. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Pernettyva [dostęp 2020-04-30].
  25. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Helenaegialus [dostęp 2020-04-30].
  26. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Nesoceryx [dostęp 2020-04-30].
  27. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Afraegialis [dostęp 2020-04-30].
  28. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Neocharadrius [dostęp 2020-04-30].
  29. ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Charadriinae Leach, 1820 - sieweczki (wersja: 2022-09-26). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-10-09].

Bibliografia

  • G.M. Mathews: The Birds of Australia. Cz. 3. London: Whiterby & Co., 1913, s. 1–489. (ang.).
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World [online], S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).

Media użyte na tej stronie

Closed Access logo alternative.svg
Autor: Jakob Voß, influenced by original art designed at PLoS, modified by Wikipedia users Nina and Beao, Licencja: CC0
Closed Access logo, derived from PLoS Open Access logo. Alternative version.
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.