Anastasija Pawluczenkowa

Anastasija Pawluczenkowa

Państwo	Rosja
Data i miejsce urodzenia	3 lipca 1991 Samara
Wzrost	176 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	grudzień 2005
Zakończenie kariery	aktywna
Trener	Sergiej Pawluczenkow
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	12 WTA, 5 ITF
Najwyżej w rankingu	11 (8 listopada 2021)
Australian Open	QF (2017, 2019, 2020)
Roland Garros	F (2021)
Wimbledon	QF (2016)
US Open	QF (2011)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	6 WTA, 8 ITF
Najwyżej w rankingu	21 (16 września 2013)
Australian Open	QF (2013)
Roland Garros	QF (2013, 2021)
Wimbledon	QF (2014)
US Open	QF (2015, 2018)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosyjski Komitet Olimpijski Igrzyska olimpijskie złoto Tokio 2020 tenis ziemny (gra mieszana) Reprezentacja  Rosja Uniwersjada złoto Kazan 2013 gra podwójna srebro Kazan 2013 gra drużynowa
Strona internetowa

Anastasija Siergiejewna Pawluczenkowa, ros. Анастасия Сергеевна Павлюченкова (ur. 3 lipca 1991 w Samarze) – rosyjska tenisistka, finalistka French Open 2021 w grze pojedynczej, złota medalistka igrzysk olimpijskich z Tokio (2020) w grze mieszanej, medalistka Letniej Uniwersjady 2013, multimistrzyni juniorskich turniejów wielkoszlemowych – trzykrotnie wygrywała w singlu i pięciokrotnie w deblu; liderka klasyfikacji ITF do lat osiemnastu.

Kariera tenisowa

W wieku sześciu lat Pawluczenkowa rozpoczęła treningi tenisowe pod okiem ojca, Siergieja. W marcu 2004 po raz pierwszy wystąpiła w juniorskim turnieju na terenie Mołdawii i od razu odniosła zwycięstwo. Dwa miesiące później przed własną publicznością w Samarze doszła do finału. W sierpniu przyjechała do Polski, ale w półfinale Mistrzostw Śląska uległa Agnieszce Radwańskiej. W finale prestiżowej imprezy w Polsce, Mera Cup, odegrała się jednak na siostrach Radwańskich, pokonując w decydującym meczu Urszulę.

Pawluczenkowa ostro weszła do czołówki światowej rywalizacji juniorskiej, wygrywając kolejne turnieje (Mistrzostwa Czech). Mając już ugruntowaną pozycję, w 2006 roku w Melbourne zdobyła swój pierwszy indywidualny tytuł wielkoszlemowy w kategorii do lat osiemnastu. W finale w trzech setach pokonała Dunkę Caroline Wozniacki. Wkrótce przegrała mistrzostwo Roland Garros z Radwańską. Na Wimbledonie sensacyjnie została pokonana w pierwszej rundzie, jednak na US Open znów była najlepsza. 31 grudnia została liderką klasyfikacji juniorskiej mieszanej.

W styczniu 2007 obroniła tytuł z Australian Open, pokonując w ostatnim meczu Madison Brengle. W kolejnych odsłonach Wielkiego Szlema nie wygrała, a w Londynie przegrała z Urszulą Radwańską. Rosjanka dominowała także w konkurencji gry podwójnej. W sezonie 2006 osiągnęła wszystkie cztery możliwe finały (z Sharon Fichman i Alisą Klejbanową), ale w Nowym Jorku nie zdołała postawić kropki nad i, brakującej do zdobycia klasycznego Wielkiego Szlema. W 2007 roku wygrała deblowy Wimbledon z Urszulą Radwańską, a także Australian Open w roku 2008, partnerując Kseniji Łykinie. Rok 2009 nie przyniósł rosyjskiej tenisistce zbyt wiele rozgłosu, jednak 2010 to pasmo sukcesów młodej gwiazdy, wygrała dwa turnieje WTA: Monterrey Open 2010 i Istanbul Cup 2010. Rok później obroniła tytuł wywalczony w Meksyku, a także doszła do wielkiego osiągnięcia jakim z pewnością jest dojście do ćwierćfinału French Open 2011.

W grudniu 2005 roku została tenisistką profesjonalną. W listopadzie startowała w kwalifikacjach do kobiecej imprezy Międzynarodowej Federacji Tenisowej w Pradze, ale nie przebrnęła przez nie. Została pokonana w drugiej rundzie przez Joannę Sakowicz. W maju 2006 odniosła pierwsze „dorosłe” zwycięstwo we włoskim Casale. W październiku otrzymała dziką kartę, uprawniającą do startu w Ladies Kremlin Cup w Moskwie. W swoim profesjonalnym debiucie uległa 3:6, 3:6 Nicole Vaidišovej.

W styczniu 2007 wzięła udział w kwalifikacjach do seniorskiego Australian Open. W decydującej fazie przegrała z Juliją Wakułenko. Organizatorzy dali jej możliwość startu na Wimbledonie. Trafiła jednak od razu na Danielę Hantuchovą i gładko jej uległa. W sezonie 2008 wystąpiła w eliminacjach do Wielkiego Szlema w Melbourne. Następnie wystartowała w kilku imprezach ITF, triumfując w Mińsku i Moskwie. W maju w parze z Soraną Cîrsteą zdobyła pierwszy profesjonalny tytuł rozgrywek WTA w marokańskim Fez.

Sezon 2009 rozpoczęła w Auckland, odpadając w drugiej rundzie. Później w Hobart zaliczyła trzeci ćwierćfinał w karierze. Podczas debiutanckiego występu w seniorskim Australian Open zarówno w singlu, jak i w deblu przegrała w pierwszej rundzie. Kolejnym turniejem, w którym zagrała był Open Gaz de France w Paryżu. Przegrała w drugiej rundzie z Jeleną Diemientjewą. Podczas imprezy w Indian Wells osiągnęła największy sukces – doszła do 1/2 finału. Po drodze pokonała po kolei: Martę Domachowską, Jelenę Janković, Karin Knapp, Nurię Llagosterę Vives i Agnieszkę Radwańską w ćwierćfinale. W kolejnym turnieju w USA, w Miami, przegrała w drugiej rundzie z późniejszą triumfatorką – Wiktoryją Azaranką.

W 2012 roku, w parze z Lucie Šafářovą, odniosła swoje trzecie zwycięstwo w deblu – na turnieju w Charleston. W finale pokonały one Anabel Medinę Garrigues oraz Jarosławę Szwiedową 5:7, 6:4, 10–6^[1]. W Waszyngtonie osiągnęła finał singla, w którym uległa Magdalénie Rybárikovej 6:1, 6:1.

W pierwszym turnieju sezonu 2013 w Brisbane zdołała awansować do finału, w którym uległa Serenie Williams wynikiem 2:6, 1:6. Podczas startu w Monterrey wygrała całe zawody, pokonując w finale Angelique Kerber 4:6, 6:2, 6:4. Zwyciężyła także w Oeiras, w finale pokonując Carlę Suárez Navarro w dwóch setach. W następnym tygodniu zwyciężyła w zawodach deblowych w Madrycie. Podczas letniej uniwersjady zdobyła dwa medale – złoty w grze podwójnej i srebrny w grze drużynowej.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Występy w grze podwójnej

Występy w grze mieszanej

Finały turniejów WTA

Gra pojedyncza 21 (12–9)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	7 marca 2010	Monterrey	Twarda	Daniela Hantuchová	1:6, 6:1, 6:0
Zwyciężczyni	2.	1 sierpnia 2010	Stambuł	Twarda	Jelena Wiesnina	5:7, 7:5, 6:4
Zwyciężczyni	3.	6 marca 2011	Monterrey	Twarda	Jelena Janković	2:6, 6:2, 6:3
Finalistka	1.	4 sierpnia 2012	Waszyngton	Twarda	Magdaléna Rybáriková	1:6, 1:6
Finalistka	2.	5 stycznia 2013	Brisbane	Twarda	Serena Williams	2:6, 1:6
Zwyciężczyni	4.	7 kwietnia 2013	Monterrey	Twarda	Angelique Kerber	4:6, 6:2, 6:4
Zwyciężczyni	5.	4 maja 2013	Oeiras	Ceglana	Carla Suárez Navarro	7:5, 6:2
Finalistka	3.	22 września 2013	Seul	Twarda	Agnieszka Radwańska	7:6(6), 3:6, 4:6
Zwyciężczyni	6.	2 lutego 2014	Paryż	Twarda (hala)	Sara Errani	3:6, 6:2, 6:3
Zwyciężczyni	7.	19 października 2014	Moskwa	Twarda (hala)	Irina-Camelia Begu	6:4, 5:7, 6:1
Finalistka	4.	9 sierpnia 2015	Waszyngton	Twarda	Sloane Stephens	1:6, 2:6
Zwyciężczyni	8.	18 października 2015	Linz	Twarda (hala)	Anna-Lena Friedsam	6:4, 6:3
Finalistka	5.	24 października 2015	Moskwa	Twarda (hala)	Swietłana Kuzniecowa	2:6, 1:6
Zwyciężczyni	9.	9 kwietnia 2017	Monterrey	Twarda	Angelique Kerber	6:4, 2:6, 6:1
Zwyciężczyni	10.	6 maja 2017	Rabat	Ceglana	Francesca Schiavone	7:5, 7:5
Finalistka	6.	24 września 2017	Tokio	Twarda	Caroline Wozniacki	0:6, 5:7
Zwyciężczyni	11.	15 października 2017	Hongkong	Twarda	Darja Gawriłowa	5:7, 6:3, 7:6(3)
Zwyciężczyni	12.	26 maja 2018	Strasburg	Ceglana	Dominika Cibulková	6:7(5), 7:6(3), 7:6(6)
Finalistka	7.	22 września 2019	Osaka	Twarda	Naomi Ōsaka	2:6, 3:6
Finalistka	8.	20 października 2019	Moskwa	Twarda (hala)	Belinda Bencic	6:3, 1:6, 1:6
Finalistka	9.	12 czerwca 2021	French Open	Ceglana	Barbora Krejčíková	1:6, 6:2, 4:6

Gra podwójna 9 (6–3)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	3 maja 2008	Fez	Ceglana	Sorana Cîrstea	Alisa Klejbanowa Jekatierina Makarowa	6:2, 6:2
Finalistka	1.	13 czerwca 2008	Palermo	Ceglana	Ałła Kudriawcewa	Sara Errani Nuria Llagostera Vives	6:2, 6:7(1), 4–10
Zwyciężczyni	2.	8 stycznia 2011	Brisbane	Twarda	Alisa Klejbanowa	Klaudia Jans-Ignacik Alicja Rosolska	6:3, 7:5
Zwyciężczyni	3.	8 kwietnia 2012	Charleston	Ceglana	Lucie Šafářová	Anabel Medina Garrigues Jarosława Szwiedowa	5:7, 6:4, 10–6
Zwyciężczyni	4.	11 maja 2013	Madryt	Ceglana	Lucie Šafářová	Cara Black Marina Erakovic	6:2, 6:4
Finalistka	2.	13 czerwca 2015	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Jelena Janković	Asia Muhammad Laura Siegemund	3:6, 5:7
Zwyciężczyni	5.	13 stycznia 2017	Sydney	Twarda	Tímea Babos	Sania Mirza Barbora Strýcová	6:4, 6:4
Finalistka	3.	28 kwietnia 2019	Stuttgart	Ceglana (hala)	Lucie Šafářová	Mona Barthel Anna-Lena Friedsam	6:2, 3:6, 6–10
Zwyciężczyni	6.	15 maja 2022	Rzym	Ceglana	Wieronika Kudiermietowa	Gabriela Dabrowski Giuliana Olmos	1:6, 6:4, 10–7

Gra mieszana 1 (1–0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	1 sierpnia 2021	Tokio	Twarda	Andriej Rublow	Jelena Wiesnina Asłan Karacew	6:3, 6:7(5), 13–11

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

Występy w Turnieju WTA Tournament of Champions/WTA Elite Trophy

W grze pojedynczej

Rok	Rezultat	Przeciwniczka	Wynik
2010	Ćwierćfinał	Ana Ivanović	0:6, 1:6
2013	Półfinał	Samantha Stosur	1:6, 6:1, 3:6
2017	Faza grupowa	Angelique Kerber Ashleigh Barty	6:3, 3:6, 6:2 4:6, 1:6
2019	Zawodniczka rezerwowa (nie wystąpiła)

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra pojedyncza

Runda	Przeciwniczka	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Rosja [14]
I runda	Polska: Magda Linette	6:0, 6:3
II runda	Portoryko: Mónica Puig	3:6, 2:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo  Rosyjski Komitet Olimpijski [13]
I runda	Włochy: Sara Errani	6:0, 6:1
II runda	Niemcy: Anna-Lena Friedsam	6:1, 6:1
III runda	Hiszpania: Sara Sorribes Tormo	6:1, 6:3
Ćwierćfinał	Szwajcaria: Belinda Bencic [9]	0:6, 6:3, 3:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (4)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	2006	Australian Open	Twarda	Caroline Wozniacki	1:6, 6:2, 6:3
Finalistka	2006	French Open	Ceglana	Agnieszka Radwańska	6:4, 6:1
Zwyciężczyni	2006	US Open	Twarda	Tamira Paszek	3:6, 6:4, 7:5
Zwyciężczyni	2007	Australian Open	Twarda	Madison Brengle	7:6, 7:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra podwójna (6)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	2006	Australian Open	Twarda	Sharon Fichman	Alizé Cornet Corinna Dentoni	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	2006	French Open	Ceglana	Sharon Fichman	Agnieszka Radwańska Caroline Wozniacki	6:7(4), 6:2, 6:1
Zwyciężczyni	2006	Wimbledon	Trawiasta	Alisa Klejbanowa	Chrystyna Antonijczuk Alexandra Dulgheru	6:1, 6:2
Finalistka	2006	US Open	Twarda	Sharon Fichman	Mihaela Buzărnescu Raluca Olaru	5:7, 2:6
Zwyciężczyni	2007	Wimbledon	Trawiasta	Urszula Radwańska	Misaki Doi Kurumi Nara	6:4, 2:6, 10–7
Zwyciężczyni	2008	Australian Open	Twarda	Ksienija Łykina	Elena Bogdan Misaki Doi	6:0, 6:4

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2020-01-29]  (ang.).
• Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2020-01-29]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2020-01-29]  (ang.).