Anatolij Jegorow (hokeista)

Anatolij Jegorow
Data urodzenia

2 listopada 1930

Data śmierci

7 października 2013

Obywatelstwo

Rosja

Pozycja

napastnik

Anatolij Aleksandrowicz Jegorow (ros. Анатолий Александрович Егоров; ur. 2 listopada 1930, zm. 7 października 2013) – radziecki hokeista. Trener hokejowy. Mistrz Sportu ZSRR.

Kariera zawodnicza

Wychowanek Spartaka Moskwa od 1945, w pierwszej drużynie od 1948. Największe sukcesy odnosił jako zawodnik konkurencyjnego Dinama. W mistrzostwach ZSRR rozegrał 200 meczów, w których strzelił 42 goli (w tym w Dinamie 120 spotkać i 35 bramek). Grał także w drugiej reprezentacji ZSRR.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery został trenerem. Od 1958 pracował w macierzystym Spartaku, a w 1967 w ramach kadry ZSRR[1].

Był trenerem drugiej kadry ZSRR, po czym od połowy 1969 pracował jako szkoleniowiec reprezentacji Polski, pierwotnie zakontraktowany na trzy lata, w zamierzeniu celem przygotowania zespołu do startu w ZIO 1972[2]. Znacząco podniósł poziom gry polskiej kadry[3]. Prowadził Polskę podczas turniejów mistrzostw świata w 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975 oraz zimowych igrzysk olimpijskich 1972 w Sapporo[4][5]. Za jego kadencji Polska dwukrotnie awansowana do MŚ Grupy A (1969, 1972), trzykrotnie zajęła piąte miejsce w mistrzostwach świata - najwyższe pozycje w powojennym okresie[6]. Od 1974 jego asystentem był Józef Kurek[7]. Zgodnie z obowiązującymi w ZSRR przepisami mógł pracować za granicą dwa lata, jednak ostatecznie pozostał trenerem w Polsce przez sześć lat. Był najdłużej urzędującym selekcjonerem reprezentacji Polski w jej historii. Do dziś jest jednym z trzech rosyjskich trenerów kadry Polski (po nim byli Władimir Safonow i Igor Zacharkin). Po odejściu z Polski trenował Sokił Kijów[8][9] i Awtomobilist Swierdłowsk, pracował w komisji hokeja na lodzie Komisji Kultury Fizycznej oraz był konsultantem w klubach hokejowych. Później przeszedł na emeryturę. Po niespełna 20 latach powrócił do pracy trenerskiej w Polsce, prowadząc Naprzód Janów w lidze polskiej w sezonie 1993/1994. Trenował także hokeistów na trawie[10].

Zmarł 7 października 2013[11][12].

Sukcesy

Zawodnicze klubowe
  • Silver medal with cup.svg Srebrny medal mistrzostw ZSRR: 1951 z Dinamem Moskwa
  • Gold medal with cup.svg Złoty medal mistrzostw ZSRR: 1954 z Dinamem Moskwa
  • Bronze medal with cup.svg Brązowy medal mistrzostw ZSRR: 1952, 1953, 1955, 1956 z Dinamem Moskwa
  • Simple gold cup.svg Puchar ZSRR: 1953 z Dinamem Moskwa
  • Simple silver cup.svg Finał Pucharu ZSRR: 1955, 1956 z Dinamem Moskwa

Przypisy

  1. ↑ Zmarł słynny hokeista Anatolij Jegorow [dostęp:2013-10-10] (ros.)
  2. ↑ Sportowe depesze. „Nowiny”, s. 2, Nr 162 z 27 czerwca 1969. 
  3. ↑ Spod ręki Jegorowa [dostęp:2010-04-23]
  4. ↑ Olimpijska reprezentacja hokeistów ustalona. „Nowiny”, s. 2, Nr 20 z 20 stycznia 1972. 
  5. ↑ 1972 Sapporo - Hokej.net
  6. ↑ Anatolij Jegorow nie żyje [dostęp:2013-10-10]
  7. ↑ Józef Kurek, hokeista, olimpijczyk trener obchodzi 80 rocznicę urodzin. archiwum.sadeczanin.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-10)]. [dostęp:2013-02-01]
  8. ↑ Anatolij Bogdanow: "Nie bój się, ani wysokie, ani przeciwnicy wodzów". isport.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. [dostęp:2013-07-19] (ros.)
  9. ↑ Valentin Utkin: "Sokół znany na całym świecie". isport.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. [dostęp:2013-03-25] (ros.)
  10. ↑ Golenie frajerów
  11. ↑ W żałobie - Dynamo.ru. dynamo.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-12)]. [dostęp:2013-10-09] (ros.)
  12. ↑ Zmarł były zawodnik Dinamo Moskwa, Anatolij Jegorow. allhockey.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-12)]. [dostęp:2013-10-10] (ros.)

Bibliografia

Trenerzy reprezentacji Polski w hokeju na lodzie
Składy reprezentacji Polski
Skład reprezentacji Polski w hokeju na lodzie na Mistrzostwach Świata Grupy A 1970
Bramkarze
Obrońcy
Napastnicy
Trener
Skład reprezentacji Polski w hokeju na lodzie na Mistrzostwach Świata Grupy B 1971
Bramkarze
Obrońcy
Napastnicy
Trener
Skład reprezentacji Polski w hokeju na lodzie na Mistrzostwach Świata Grupy B 1972
Bramkarze
Obrońcy
Napastnicy
Trener
Skład reprezentacji Polski w hokeju na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1972
Bramkarze
Obrońcy
Napastnicy
Trener
Skład reprezentacji Polski w hokeju na lodzie na Mistrzostwach Świata Grupy A 1973
Bramkarze
Obrońcy
Napastnicy
Trener
Skład reprezentacji Polski w hokeju na lodzie na Mistrzostwach Świata Grupy A 1974
Bramkarze
Obrońcy
Napastnicy
Trener
Skład reprezentacji Polski w hokeju na lodzie na Mistrzostwach Świata Grupy A 1975
Bramkarze
Obrońcy
Napastnicy
Trener

Media użyte na tej stronie

Ice hockey pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Silver medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Srebrny medal z pucharem.
Gold medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Złoty medal z pucharem.
Bronze medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Brązowy medal z pucharem.
Simple gold cup.svg
Złoty puchar
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).