Andriej Zubow
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | historyk |
| Strona internetowa | |
Andriej Borisowicz Zubow, Андрей Борисович Зубов (ur. 16 stycznia 1952 w Moskwie) – rosyjski historyk i religioznawca.
Syn kontradmirała Borysa Nikołajewicza Zubowa, konstruktora okrętów wojennych. W 1973 ukończył studia magisterskie w Moskiewskim Państwowym Instytucie Stosunków Międzynarodowych (MGIMO). Długoletni (od momentu ukończenia studiów do 2001) pracownik Instytutu Orientalistyki Rosyjskiej Akademii Nauk. Doktorat (1978) i habilitację (1989) uzyskał tamże. Tę ostatnią na podstawie pracy Demokracja parlamentarna i polityczne tradycje Wschodu, która ukazała się drukiem 1990. W latach 1988-94 docent Moskiewskiej Akademii Duchownej, a także kierownik katedry historii religii moskiewskiego Rosyjskiego Uniwersytetu Prawosławnego im. Apostoła Jana. W latach 2001–2014 profesor katedry filozofii MGIMO, tamże kierownik centrum Cerkiew i Stosunki Międzynarodowe.
Autor licznych rozpraw na tematy historii religii, historii idei, kultury politycznej i współczesnej polityki rosyjskiej. Jeden z autorów doktryny społecznej Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej, przyjętej na soborze w roku 2000. Koordynator społecznego komitetu Ciągłość i Odrodzenie Rosji. Redaktor głośnej dwutomowej pozycji Historia Rosji. XX wiek (История России. XX век, wydanie pierwsze 2009). Od 2003 członek Ludowo-Pracowniczego Związku Solidarystów Rosyjskich (NTS), w latach 2006-2008 przewodniczący Biura Wykonawczego NTS. Nie był nigdy członkiem KPZR.
Andriej Zubow krytycznie wypowiadał się o rosyjskiej aneksji Krymu. 1.03.2014 na łamach dziennika Wiedomosti opublikował artykuł, w którym przyłączenie Krymu do Rosji porównał do anszlusu Austrii przez Hitlera[1]. Po tej publikacji został zwolniony z pracy w MGIMO (początkowo w trybie administracyjnym, który okazał się zastosowany niezgodnie z przepisami prawa, następnie po dwu miesiącach nie przedłużono mu umowy o pracę oskarżając o nielojalność na stronie uczelni)[2]. W 2016 kandyduje w wyborach do Dumy z poparciem partii PARNAS.
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Jan Paweł II i Rosja (Europa/Dziennik)
- Chory naród, lodowata mgła) (Gazeta Wyborcza
- Pierwsza historia społeczeństwa rosyjskiego w XX wieku. publica.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-24)]. (ResPublica)
- Historię trzeba objaśniać z moralnej perspektywy (portal Kresy)
Media użyte na tej stronie