Andrzej Gąsienica Roj

Andrzej Stanisław Gąsienica Roj
Wąs
Data i miejsce urodzenia

30 listopada 1930
Zakopane

Data i miejsce śmierci

15 lipca 1989
Zakopane

Przyczyna śmierci

zawał serca

Zawód, zajęcie

narciarz, trener, działacz sportowy

Andrzej Stanisław Gąsienica Roj (ur. 30 listopada 1930 w Zakopanem, zm. 15 lipca (niektóre źródła podają 15 listopada) 1989 r. tamże) – narciarz alpejczyk, rajdowiec, trener, działacz narciarski, olimpijczyk z Oslo 1952 i Cortina d’Ampezzo 1956.

Kariera sportowa

Karierę narciarską rozpoczynał w 1946 od biegów narciarskich i skoków. Później startował w konkurencjach alpejskich. W latach 50. XX wieku jeden z czołowych alpejczyków świata w zjeździe.

Na igrzyskach olimpijskich 1952 roku w Oslo zajął 22. miejsce w zjeździe, 28. w slalomie specjalnym i 41. w slalomie gigancie. Na kolejnych igrzyskach w 1956 w Cortinie d’Ampezzo zajął 15. miejsce w zjeździe oraz 23. slalomie specjalnym i 54. w slalomie gigancie.

Wielokrotny mistrz Polski w:

oraz wicemistrz: w zjeździe w roku 1960, slalomie specjalnym w latach 1951 i 1952, slalomie gigancie w latach 1954 i 1960 oraz kombinacji w latach 1951, 1959 i 1960.

Zdobył również tytuł mistrza Polski w motocrossie w roku 1958 w kategorii 500 cm³. Dwukrotnie zwyciężył na Rajdzie Tatrzańskim.

Reprezentował Polskę na mistrzostwach świata w 1954 zajmując 10. miejsce w zjeździe, 10. miejsce w kombinacji alpejskiej, 27. w slalomie gigancie i 34. w slalomie specjalnym. W mistrzostwach świata w 1958 r. wystartował tylko w kombinacji alpejskiej zajmując 20. miejsce.

Zdobywca siedmiu medali w Akademickich Mistrzostwach Świata:

  • złotego w zjeździe i kombinacji w roku 1953
  • srebrnego w zjeździe w latach 1951 i 1956, slalomie gigancie w 1951 oraz w slalomie specjalnym w 1956
  • brązowego w kombinacji w roku 1951

Zwycięzca Memoriału B. Czecha i H. Marusarzówny w roku 1953 w zjeździe.

W 1956 roku uległ wypadkowi drogowemu – jadąc na motocyklu zaczepił nogą o oś nieoświetlonej stojącej na szosie furmanki. Miał nogę unieruchomioną w gipsie przez 7 miesięcy. W 1961 zakończył uprawianie sportu wyczynowego i poświęcił się pracy trenersko-szkoleniowej. W latach 1961-1971 był trenerem kadry narodowej. Od roku 1970 był członkiem komisji zjazdów FIS i delegatem technicznym.

Życie prywatne

Syn Stanisława i Karoliny z domu Krzeptowskiej; Żona – Krystyna; syn Andrzej – fizykoterapeuta, tenisista.

Osiągnięcia sportowe

  • Olimpiada w 1952 w Oslo, zjazd, 22. miejsce
  • Olimpiada w 1952 w Oslo, slalom specjalny, 29., a następnie 28. miejsce
  • Olimpiada w 1952 w Oslo, slalom gigant, 54. miejsce
  • Olimpiada w 1956 w Cortinie D’Ampezzo, zjazd, 15. miejsce
  • Olimpiada w 1956 w Cortinie D’Ampezzo, slalom specjalny, 23. miejsce
  • Olimpiada w 1956 w Cortinie D’Ampezzo, slalom gigant, 54. miejsce
  • Mistrz Polski w zjeździe, 1951
  • Mistrz Polski w zjeździe, 1953
  • Mistrz Polski w slalomie, 1953
  • Mistrz Polski w zjeździe, 1956
  • Mistrz Polski w zjeździe, 1959
  • Mistrz Polski w zjeździe, 1961
  • Mistrz Polski w kombinacji alpejskiej, 1961
  • Mistrzostwa świata w 1954 w Are, zjazd, 10. miejsce
  • Mistrzostwa świata w 1954 w Are, slalom gigant, 27. miejsce
  • Mistrzostwa świata w 1954 w Are, slalom, 34. miejsce
  • Mistrzostwa świata w 1954 w Are, kombinacja alpejska, 10. miejsce
  • Mistrzostwa świata w 1958 w Badgestein, kombinacja, 20. miejsce
  • Akademickie Mistrzostwa Świata 1951 w Polanie, zjazd, 2. miejsce
  • Akademickie Mistrzostwa Świata 1951 w Polanie, kombinacja, 3. miejsce
  • Akademickie Mistrzostwa Świata 1953 w Semmeringu, zjazd, 1. miejsce
  • Akademickie Mistrzostwa Świata 1953 w Semmeringu, slalom gigant, 2. miejsce
  • Akademickie Mistrzostwa Świata 1953 w Semmeringu, kombinacja, 1. miejsce
  • Akademickie Mistrzostwa Świata 1956 w Zakopanem, zjazd, 2. miejsce
  • Akademickie Mistrzostwa Świata 1956 w Zakopanem, slalom, 2. miejsce
  • Zwycięzca Memoriału B. Czecha i H. Marusarzówny w 1953, zjazd
  • Mistrz Polski w motokrosie w kategorii do 500cm³ w 1958
  • Główna nagroda zespołowa w Rajdzie Tatrzańskim w 1963

Odznaczenia

  • Odznaka „Zasłużony Mistrz Sportu”

Bibliografia