Andrzej Jan Piwarski

Andrzej Jan Piwarski
(c) Andrzej Piwarski, CC BY-SA 3.0
Data i miejsce urodzenia	27 marca 1938 Warszawa
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	malarstwo, grafika
Odznaczenia

(c) Andrzej Piwarski, CC BY-SA 3.0

Andrzej Jan Piwarski, Znowu nadzieja. Olej na płótnie. 100x100 cm, 1982 r.

(c) Andrzej Piwarski, CC BY-SA 3.0

Andrzej Jan Piwarski, Rustykalna ściana. Olej na płótnie, 120x100 cm, 1996 r.

(c) Andrzej Jan Piwarski, CC BY-SA 3.0

Andrzej Jan Piwarski, Przeszłość II. Olej na płótnie, 90x70 cm, 2008 r.

Andrzej Jan Piwarski (ur. 27 marca 1938 w Warszawie) – artysta malarz, grafik, działacz społeczny i polonijny, animator życia artystycznego. Jest praprawnukiem Jana Feliksa Piwarskiego (1794–1859). Jego żoną jest Barbara Ur-Piwarska, rzeźbiarka i malarka.

Organizator i uczestnik wielu manifestacji i sympozjów, m.in. w RFN, Norwegii, Francji, Wielkiej Brytanii, potępiających stan wojenny w Polsce, jak również poświęconych walce o suwerenność Polski i innych państw o ustroju komunistycznym. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej oraz medalem Senatu RP. 31 sierpnia 2018 roku został odznaczony Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis^[1]. Obecnie mieszka w Berlinie oraz w Gdańsku.

Życiorys

W latach 1960-1966 odbył studia na Wydziale Malarstwa Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku, w pracowniach Stanisława Teisseyre´a i Jacka Żuławskiego. W latach 1976–1980 gość-docent w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Münster w pracowni malarstwa. W roku 1979 otrzymał roczne stypendium Zarządu Komunalnego Zagłębia Ruhry w Essen (RFN). W latach 1987-1991 prowadził pracownię malarstwa w Europejskiej Letniej Akademii Sztuk Pięknych w Luksemburgu. W roku 1993 założył Europejskie Laboratorium Sztuki w Tuchomiu, gdzie organizuje Międzynarodowe Sympozja Artystów „Tuchomie”.

Malarstwo

Autor m.in. cyklu obrazów zainspirowanych Sierpniem ’80. Jego prace znajdują się w wielu muzeach, państwowych i prywatnych zbiorach sztuki. W Polsce m.in. w Muzeach Narodowych w Warszawie, w Gdańsku, Szczecinie, Muzeum Śląskim w Katowicach, Muzeum Okręgowym w Toruniu, Muzeum Okręgowym im. L.Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Muzeum Historycznym Miasta Gdańska w Gdańsku, Bibliotece Uniwersyteckiej – Gabinet Rycin w Warszawie, w Muzeum Uniwersyteckim UMK w Toruniu, Zamku Książąt Pomorskich w Szczecinie. Natomiast w Niemczech w Muzeum Muru Berlińskiego w Berlinie, ponadto w Belgii, Danii, Finlandii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Japonii, Luksemburgu (Muzeum Narodowe Literatury w Mersch, Miejskiej Galerii Sztuki w Esch-sur-Alzette), Norwegii (Królewskie Zbiory Sztuki w Oslo, Landsorganisasjonen w Oslo), Rosji, Szwecji, USA, Watykanie i w Wielkiej Brytanii.

Od roku 1967 miał ponad 150 indywidualnych wystaw w Polsce, Szwecji, Finlandii, Niemczech, Norwegii, Luksemburgu, Hiszpanii i Holandii. Od roku 1963 uczestniczy w ponad 250 wystaw zbiorowych w Polsce, Niemczech, Belgii, Francji, Hiszpanii, Luksemburgu, Norwegii, Finlandii, Holandii, Szwecji, Ukrainie, Belgii, Francji, Watykanie i na Węgrzech.

Działalność (wybór)

• od 1966 – Związek Polskich Artystów Plastyków (Polska)
• 1982-2005 – Związek Artystów Plastyków IG Medien (Niemcy)
• od 1992 – Stowarzyszenia Polskich Artystów Plastyków w Niemczech – założyciel i prezes
• 1992-1994 – Kongres Polonii Niemieckiej – członek-założyciel, członek Prezydium
• od 1997 – Stowarzyszenie Europejskie Laboratorium Sztuki w Tuchomiu (woj. pomorskie) – założyciel
• od 2009 – Związek Berlińskich Artystów Plastyków (VBK) w Berlinie

Nagrody, wyróżnienia, odznaczenia

• 1965 – Nagroda Ministra Kultury i Sztuki na Ogólnopolskiej Studenckiej Wystawie Morskiej w Sopocie
• 1970 – dwa wyróżnienia honorowe na I Ogólnopolskim Konkursie Na Obraz Sztalugowy w Łodzi
• 1979-1980 – Stypendium Zarządu Komunalnego Zagłębia Ruhry, Essen (Niemcy)
• 2003 – Statua Neptuna, Oberhausen
• 2003 – Statuetka Stefana Batorego, III Liceum Ogólnokształcące, Chorzów
• 2004 – Wyróżnienie – Journalia 2004 – Redakcja „Samo życie”, Dortmund
• 2004 – Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
• 2013 – Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury
• 2018 – Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Cykle obrazów (wybrane)

• Kosmogonia, 1975-1978
• Bieszczady, 1976-1979
• Ludzie na drodze, 1976-1982
• Ślady-Nadzieje, 1980-1985
• Hommage a Grzegorz Przemyk, 1983-1986
• Hommage a ks. Jerzy Popiełuszko, 1984-1987
• Emigranci, 1983-1987
• Wykopaliska, 1985-1990
• Wyjścia z ziemi, 1985-1990
• Portrety, 1985-1992
• Cykl hiszpański, 1977-1992
• Cykl paryski, 1979-1981
• Ludzie-Znaki, 198-1992
• Dom, 1990-1992
• Ślady czasu – Ślady człowieka, 1992 do dnia dzisiejszego

Informacje w wydawnictwach encyklopedycznych

1. Artyści z Essen – s. 212-213 „Andrzej Jan Piwarski”, Dom Sztuki w Essen, Essen 1994.
2. Europejski Leksykon Artystów – Kürt Bütow, tom III, s. 274 „Andrzej Jan Piwarski”, Bavaria Kunstverlag, 1992.
3. Polonia – Słownik biograficzny – Agata, Zbigniew Judeccy, s. 249 „Piwarski Andrzej Jan”, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000 – 381 – ​ISBN 83-01-13186-1​.
4. Kwartalnik Biograficzny Polonii „Polacy w świecie” – Zbigniew Andrzej Judycki, Nr 15, s. 36-38, „Piwarski Andrzej Jan”, Wydawca Zakład Biografistyki Polonijnej – Paryż, Akademia Świętokrzyska, Kielce 2000.
5. Leksykon Polonii i Polaków za granicą – Polak w świecie, s. 243 – „Piwarski Andrzej Jan”, Polska Agencja Informacyjna S. A. Wydawnictwo, Warszawa 2001.
6. Niemieckie Polonica Prasowe – Deutsche Pressepolonica – Maria Kalczyńska, Leonard Paszek, s. 253-255, „Piwarski Andrzej Jan – Europejskie Laboratorium Sztuki. Tuchomie”, Państwowy Instytut Naukowy – Instytut Śląski, Opole 2004; Maria Kalczyńska, Leonard Paszek, s. 706, 1618-1619, 1622, Państwowy Instytut Naukowy – Instytut Śląski, Opole 2005.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona domowa Andrzeja Piwarskiego: Andrzej Jan Piwarski
• Europejskie Laboratorium Sztuki Tuchomie: Europejskie Laboratorium Sztuki Tuchomie