Andrzej Korzyński

Andrzej Korzyński
Ilustracja
Andrzej Korzyński (2018)
Imię i nazwisko

Andrzej Waldemar[a] Korzyński

Data i miejsce urodzenia

2 marca 1940
Warszawa

Data śmierci

18 kwietnia 2022

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka filmowa

Zawód

kompozytor

Współpracownicy
Piotr Szczepanik, Marlena Drozdowska, Piotr Fronczewski
Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Strona internetowa

Andrzej Waldemar[a] Korzyński, pseud. „Andrzej Spol”[1] (ur. 2 marca 1940 w Warszawie[2], zm. 18 kwietnia 2022[3]) – polski kompozytor, aranżer i pianista, członek Polskiej Akademii Filmowej.

Życiorys

W 1964 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Warszawie, gdzie był uczniem w klasie profesora Kazimierza Sikorskiego. Studiował kompozycję i dyrygenturę. Pracą dyplomową Korzyńskiego była opera kameralna, która wykorzystywała modernistyczne techniki kompozytorskie, wśród nich m.in. dodekafonię. Jeszcze jako student był akompaniatorem aktorskiego kabaretu Manekin, w którym występowali artyści Studenckiego Teatru Satyryków, a także szefem radiowego „Studenckiego Magazynu Muzycznego”. W 1964 założył zespół Ricercar 64, który towarzyszył Piotrowi Szczepanikowi, dla którego Andrzej Korzyński skomponował wiele przebojów, jak np. Żółte kalendarze, Kochać (wybrana radiową piosenką roku 1966)[4].

W 1965 wspólnie z Mateuszem Święcickim i Witoldem Pogranicznym założył Młodzieżowe Studio „Rytm”, które przez kolejnych osiem lat prezentowano m.in. twórczość młodych muzyków wykonujących bigbit. Na falach studia „Rytm” debiutowali tacy dziennikarze muzyczni jak Andrzej Turski, Piotr Kaczkowski i Maria Szabłowska[4]. W 1969 wyjechał do Francji w ramach kontraktu z wytwórnią filmową 20th Century Fox. W 1970 skomponował ścieżkę dźwiękową do filmu wytwórni Warner Bros. Germania 7 donne a testa. W latach 70. prowadził zespół Arp Life, który wykorzystywał pionierską wtedy muzykę elektroniczną z syntezatorów, m.in. do filmu W pustyni i w puszczy. W 1973 podpisał umowę na udźwiękowienie piętnastu filmów wytwórni DEFA z NRD, a 1986 pracował także dla zachodnioniemieckich wytwórni takich jak FILM POOL i Bavaria Film[4].

Andrzej Korzyński przez wiele lat współpracował z reżyserem Andrzejem Żuławskim, skomponował ścieżkę dźwiękową do takich jego filmów jak Pieśń triumfującej miłości, Trzecia część nocy, Na srebrnym globie, Opętanie i Kosmos. W 2019 stworzył muzykę do filmu Mowa ptaków w reżyserii Xawerego Żuławskiego na podstawie scenariusza jego zmarłego ojca[4]. Skomponował także muzykę do filmów Człowiek z żelaza Andrzeja Wajdy, Ocalenie Edwarda Żebrowskiego, Pierścień i róża Jerzego Gruzy i Akademia pana Kleksa Krzysztofa Gradowskiego[4].

Był twórcą popularnej w latach 80. postaci Franka Kimono, w którą wcielał się aktor Piotr Fronczewski, a także autorem wykonywanych przez niego piosenek. W 1991 napisał z kolei słowa do piosenki Mydełko Fa wykonywanej przez Marlenę Drozdowską i Marka Kondrata. W założeniu utwór miał być parodią chodnikowo-straganowych przebojów, inspirowaną „infantylną i pretensjonalną” reklamą mydła Fa, lecz stał się on jednym z pierwszych polskich przebojów disco polo[5][6].

W 2016 powstał film dokumentalny Andrzej Korzyński. Zagubiony diament w reżyserii Grzegorza Brzozowicza, opowiadający o życiu i twórczości kompozytora[7]. W 2018 ukazała się książka Znam wszystkie Wasze numery będąca wywiadem-rzeką z Andrzejem Korzyńskim przeprowadzonym przez dziennikarkę Marię Szabłowską[8].

Jego syn Mikołaj (ur. 1973) także został muzykiem i kompozytorem, a ponadto scenarzystą filmowym[9][10].

Zmarł 18 kwietnia 2022. Został pochowany 11 maja 2022 na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[11].

Muzyka filmowa

Wybrane utwory autorskie

Nagrody i odznaczenia

Uwagi

  1. a b Na stronie internetowej ZAiKS (online.zaiks.org.pl) w wyszukiwarce utworów A. Korzyńskiego.

Przypisy

  1. Kuba P.: Franek Kimono – strona oficjalna. franekkimono.com. [dostęp 2019-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-31)].
  2. Lidia Becela: Kto jest kim w Polsce 1984: informator biograficzny, Tom 1. Wydawn. Interpress, 1984, s. 431. ISBN 978-83-223-2073-0.
  3. Robert Szulc, Nie żyje Andrzej Korzyński. Słynny kompozytor, twórca muzyki filmowej. Miał 82 lata, Polska Times, 18 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-18] (pol.).
  4. a b c d e Filip Lech: Andrzej Korzyński. culture.pl. [dostęp 2021-01-08].
  5. Franek Kimono rozjaśniał świat. Rozmawiamy z twórcą kultowych piosenek. legalnakultura.pl, 2018-05-30. [dostęp 2021-01-08].
  6. Bartek Chaciński: Kręte ścieżki "ojca" Franka Kimono. Polityka, 2012-09-04. [dostęp 2021-02-27].
  7. Andrzej Korzyński. Zagubiony diament w bazie filmpolski.pl
  8. Znam wszystkie Wasze numery. Świat Książki. [dostęp 2021-02-27].
  9. Marcin Kamiński: Specjalnie dla FilmWebu - wywiad z Mikołajem Korzyńskim. filmweb.pl, 2000-09-15. [dostęp 2022-07-10].
  10. Mikołaj Korzyński w bazie filmpolski.pl
  11. Pogrzeb Andrzeja Korzyńskiego. Skomponował muzykę do "Akademii pana Kleksa" i "Człowieka z żelaza". wloclawek.naszemiasto.pl, 11 maja 2022. [dostęp 2022-08-05].
  12. Andrzej Korzyński w bazie filmpolski.pl
  13. Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-18)].
  14. Glorie Artis dla wybitnych przedstawicieli polskiej kultury MKiDN - Wydarzenia 2018, mkidn.gov.pl [dostęp 2018-09-09].
  15. Nagroda „Człowiek ze Złotym Uchem”. soundedit.pl. [dostęp 2021-02-26].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis BAR.png
Baretka Srebrnego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"
Andrzej Korzyński.JPG
Autor: Fryta 73, Licencja: CC BY-SA 2.0
Andrzej Korzyński (1940-2022), kompozytor (m.in. muzyki filmowej). Warszawskie Targi Książki 2018.