Andrzej Możejko

Andrzej Możejko
Pełne imię i nazwisko

Andrzej Aleksander Możejko

Data i miejsce urodzenia

22 kwietnia 1949
Słupsk

Data i miejsce śmierci

1 maja 2021
Łódź

Wzrost

178 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
LataKlub
1961–1965ŁKS Łódź
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1969–1971Flota Gdynia?(?)
1971–1982Widzew Łódź264(6)
1982–1983Kokkolan Palloveikot28(1)
1983–1985Rauman Pallo?(?)
1985–1986Start Łódź?(?)
1986–1987Kolejarz Łódź?(?)
Kariera trenerska
LataDrużyna
?Włókniarz Pabianice (młodzież)
2015UMKS Zgierz (dziewczęta)

Andrzej Aleksander Możejko (ur. 22 kwietnia 1949 w Słupsku, zm. 1 maja 2021 w Łodzi) – polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy.

Młodość

Syn Aleksandra[1]. Urodził się w Słupsku, natomiast już w młodym wieku wraz z rodziną przeprowadził się do Łodzi. Mieszkał początkowo na Chojnach, a następnie na Bałutach. W młodości marzył o byciu aktorem[2]. Z wykształcenia był technikiem ekonomistą[3], uczęszczał również do technikum budowlanego[4].

Kariera klubowa

Karierę piłkarską rozpoczynał w Łódzkim Klubie Sportowym. W 1969 rozpoczął zasadniczą służbę wojskową w szeregach Marynarki Wojennej[2]. Dzięki dobrym występom w meczach pomiędzy jednostkami trafił do występującej w trzeciej lidze Floty Gdynia[5].

W 1971 został piłkarzem trzecioligowego wówczas Widzewa Łódź[6]. Pierwszy kontakt z Możejką, trener Leszek Jezierski i kierownik drużyny Widzewa, Stefan Wroński nawiązali po meczu sparingowym łódzkiej drużyny z Flotą Gdynia, który odbywał się w Jeleniej Górze[1]. Mimo tego, że Możejko podpisał już wcześniej kontrakt wstępny z Wisłą Tczew, ostatecznie trafił do Łodzi[1]. Kwota transferu miała wynieść 3000 ówczesnych złotych[5].

Z klubem przeszedł drogę z trzeciej do pierwszej ligi, a także z sukcesami występował w europejskich pucharach, tworząc jedną z najlepszych drużyn w historii Widzewa Łódź, nazywaną ''Wielkim Widzewem'', która eliminowała z rozgrywek europejskich ówczesnych potentatów, m.in. Manchester City, Manchester United czy Juventus. 7 marca 1976 w wygranych przez Widzew 3:0 derbach Łodzi zdobył swoją pierwszą bramkę w I lidze, pokonując w 2' minucie gry Jana Tomaszewskiego[7]. W 1981 i 1982 zdobywał z klubem mistrzostwo Polski, w 1977, 1979 i 1980 sięgał z nim po srebrne medale mistrzostw Polski.

W łódzkiej drużynie spędził 11 sezonów[8]. Wystąpił w ponad 300 oficjalnych meczach Widzewa[9]. Rozegrał 183 spotkania w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelając 6 goli, 81 w drugiej lidze, 17 w Pucharze Polski, 5 (2 gole) w Pucharze Ligi, 2 w Pucharze Europy Mistrzów Klubowych, 10 w Pucharze UEFA, a także 5 w rozgrywkach Pucharu Intertoto i nieokreśloną w kronikach liczbę meczów w trzeciej lidze[10].

Z dorobkiem 183 występów w I lidze, zajmuje wraz z Krzysztofem Kamińskim 7. miejsce w klasyfikacji wszech czasów Widzewa Łódź[7].

W 1982 wyjechał za granicę podpisując kontrakt z fińskim klubem Kokkolan Palloveikot, skąd w 1983 przeniósł się do innej fińskiej drużyny, Rauman Pallo. Do Polski powrócił w 1985 i na stałe osiadł w Łodzi. W latach 1985–1986 występował w drugoligowym Starcie Łódź. W ligowym meczu Polonią Bytom doznał złamania nogi w sześciu miejscach i rozszczepienia więzadła[7]. Karierę zakończył w 1987 jako zawodnik Kolejarza Łódź[11].

W środowisku piłkarskim był znany pod pseudonimem ''Johnny''[6].

Styl gry

Występował jako lewy obrońca i przez wielu uważany był za jednego z najlepszych polskich piłkarzy na tej pozycji lat 70. i 80. XX wieku[12]. Prasa wymieniała jego nazwisko w kontekście wyjazdu na mundial 1978[2]. Uchodził za szybkiego, przebojowego zawodnika, a przy tym ulubieńca publiczności, cenionego za determinację i zaangażowanie podczas meczów[12]. Największym atutem i cechą, która wyróżniała tego piłkarza była szybkość[10]. Charakterystycznym dla niego zachowaniem było stawanie na piłce w trakcie gry, czym doprowadzał do irytacji rywali[1].

Postać, jakiej możesz nie spotkać oglądając piłkę przez sto lat! W czasie najbardziej gwałtownej walki potrafi stanąć na piłce i w tej pozycji dyskutować ze „swoimi” kibicami! Bo sektor na naszym stadionie, naprzeciwko budynku klubowego, nazwaliśmy „sektorem Możejki”, który miał ogromną grupę przysięgłych sympatyków i potrafił z nimi przegadać pół meczu. Grał i rozmawiał! Odpowiadał na pytania, kpił, żartował, docinał i cały czas gonił za piłką.

Zbigniew Boniek, „Na polu karnym”

Karierę rozpoczynał jako napastnik[10]. Na pozycję lewego obrońcy przemianował go trener Leszek Jezierski[10].

Był obrońcą aktywnie uczestniczącym w akcjach ofensywnych Widzewa Łódź. Jego styl gry pozostawał niezmienny pod wodzą kolejnych szkoleniowców: Pawła Kowalskiego, Bronisława Waligóry, Jacka Machcińskiego czy Władysława Żmudy[10]. W sierpniu 1979 popisał się indywidualnym rajdem po czym zdobył efektowną bramkę dającą Widzewowi zwycięstwo 1:0 z Zagłębiem Sosnowiec, co na swoich łamach uwiecznił Dziennik Łódzki[10].

Wreszcie zdenerwowany nieporadnością napastników Możejko decyduje się na rajd, mija dwóch przeciwników i zza linii pola karnego oddaje mocny plasowany strzał w spojenie słupka z poprzeczką. (…) W swoich notesach możemy zanotować: bramka sezonu!

Andrzej Szymański, Dziennik Łódzki, 16 sierpnia 1979

Sukcesy

Widzew Łódź

Dalsza działalność

Po zakończeniu kariery przez pewien czas trenował grupy młodzieżowe Włókniarza Pabianice. W 2011 jako trener drużyny dziewcząt UMKS Zgierz wygrał Orlikową Ligę Mistrzów województwa łódzkiego w kategorii 14–16 lat[7].

Pracował również w strukturach Widzewa Łódź; w 2015 po upadłości likwidacyjnej klubu wszedł w skład trzyosobowego zarządu stowarzyszenia Reaktywacji Tradycji Sportowych Widzew (obok Marcina Ferdzyna i Rafała Krakusa), jako członek zarządu biorąc udział w procesie reaktywacji klubu[5]. Był członkiem Stowarzyszenia Byłych Piłkarzy Widzewa Łódź im. Ludwika Sobolewskiego[13].

Życie prywatne

Miał córkę[14]. Zmarł po ciężkiej chorobie[15], 1 maja 2021 w wieku 72 lat[16]. 7 maja 2021 został pochowany na cmentarzu komunalnym przy ul. Szczecińskiej w Łodzi[17].

Upamiętnienie

Wizerunek Andrzeja Możejki znalazł się na fladze kibiców Widzewa Łódź z napisem ''Dzięki wam tu jesteśmy''[18]. Dzień po jego śmierci dedykowaną audycję upamiętniającą piłkarza przeprowadziło oficjalne radio klubowe Widzew.fm[19]. 16 maja 2021 przed meczem 30 kolejki I ligi pomiędzy Widzewem Łódź a Termalicą Nieciecza, jego pamięć uczczono minutą ciszy, natomiast zawodnicy gospodarzy wybiegli na to spotkanie z czarnymi opaskami[20].

Przypisy

  1. ↑ a b c d Wirtualna Polska Media, Andrzej Możejko – „Johnny”. Niegrzeczny chłopak, którego pokochała Łódź – WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl, 2 maja 2021 [dostęp 2021-05-02] (pol.).
  2. ↑ a b c Dzięki Nim tu jesteśmy: Andrzej Możejko, widzew.com [dostęp 2021-05-01] (pol.).
  3. ↑ Widzew Łódź – Strona główna, widzew.fm [dostęp 2021-05-02].
  4. ↑ Możejko: Całe moje życie to był humor, rozrywka i piłka, Przegląd Sportowy, 1 maja 2021 [dostęp 2021-05-05] (pol.).
  5. ↑ a b c Jak Widzew do II ligi wchodził... W 2025 r. Liga Europy?, Dziennik Sport, 10 sierpnia 2020 [dostęp 2021-05-02] (pol.).
  6. ↑ a b Zmarł Andrzej Możejko, widzew.com [dostęp 2021-05-01] (pol.).
  7. ↑ a b c d Bogusław Kukuć, Żegnamy Andrzeja Możejkę, legendarnego widzewiaka, 3 maja 2021.
  8. ↑ Możejko: Całe moje życie to był humor, rozrywka i piłka, Przegląd Sportowy, 1 maja 2021 [dostęp 2021-05-02] (pol.).
  9. ↑ Telewizja Polska S.A, Zmarła legenda Widzewa. Boniek pożegnał mistrza, sport.tvp.pl, 1 maja 2021 [dostęp 2021-05-01] (pol.).
  10. ↑ a b c d e f Widzewiak, który miał własny sektor kibiców, widzew.com [dostęp 2021-05-07] (pol.).
  11. ↑ Jak Widzew do II ligi wchodził... W 2025 r. Liga Europy?, Dziennik Sport, 10 sierpnia 2020 [dostęp 2021-05-01] (pol.).
  12. ↑ a b Wirtualna Polska Media, Nie żyje Andrzej Możejko, legendarny obrońca łódzkiego Widzewa – WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl, 1 maja 2021 [dostęp 2021-05-01] (pol.).
  13. ↑ Redakcja, Odbyło się wigilijne spotkanie byłych piłkarzy Widzewa, Express Ilustrowany, 17 grudnia 2018 [dostęp 2021-05-01] (pol.).
  14. ↑ Wirtualna Polska Media, Nie żyje Andrzej Możejko, legendarny obrońca łódzkiego Widzewa – WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl, 1 maja 2021 [dostęp 2021-05-02] (pol.).
  15. ↑ Pogrzeb Andrzeja Możejki odbędzie się w piątek 7 maja, widzew.com [dostęp 2021-05-04] (pol.).
  16. ↑ Andrzej Możejko nie żyje, www.90minut.pl [dostęp 2021-05-01].
  17. ↑ Pożegnaliśmy Andrzeja Możejkę, widzew.com [dostęp 2021-05-07] (pol.).
  18. ↑ „Pieniądz to nie wszystko” – wywiad z Mirosławem Szymkowiakiem – WidzewToMy – Oficjalny portal kibiców Widzewa Łódź, WidzewToMy, 19 listopada 2012 [dostęp 2021-05-02].
  19. ↑ Wspomnienie Andrzeja Możejki w Widzew.FM, widzew.com [dostęp 2021-05-02] (pol.).
  20. ↑ 1-1 Widzew – Termalica, live.widzewtomy.net [dostęp 2021-05-16].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.