Andrzej Morawski

Andrzej Morawski
Ilustracja
kapral kapral
Data i miejsce urodzenia

14 września 1901
Szczyty

Data i miejsce śmierci

30 września 1966
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1918–1921

Siły zbrojne

Polska Organizacja Wojskowa
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

24 pułk piechoty

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Andrzej Morawski (ur. 14 września 1901 w Szczytach, zm. 30 września 1966 w Warszawie) – podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Michała (rolnika) i Marii z domu Jaworskiej.

W roku 1917 ukończył szkołę ludową w Brzeźcach i z początkiem listopada 1918 roku wstąpił w Białobrzegach do Polskiej Organizacji Wojskowej. W dniu 11 listopada 1918 r. został wcielony do odrodzonego Wojska Polskiego i otrzymał przydział do 24 pułku piechoty, wchodzącego w skład 2 Dywizji Piechoty Legionów. W szeregach tegoż pułku uczestniczył w wojnie z bolszewikami, walcząc w ramach Frontu Litewsko-Białoruskiego. Awansowany do rangi kaprala. Odznaczył się w dniu 11 lipca 1920 roku, kiedy to na jednej z ulic Mińska Litewskiego wyniósł spod nieprzyjacielskiego ognia ciężko rannego kolegę[a]. Za ten czyn został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[1]. Nadanie to zostało następnie potwierdzone dekretem Wodza Naczelnego marszałka Józefa Piłsudskiego L.11430 z 19 lutego 1922 roku (opublikowanym w Dzienniku Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 18 z dnia 26 czerwca 1922 roku)[2]. W dniu 25 lutego 1921 roku został przeniesiony do rezerwy.

Od kwietnia 1922 roku znalazł zatrudnienie przy odbudowie Zamku Królewskiego w Warszawie, a z początkiem kwietnia 1924 r. został przewodnikiem po tymże zamku. W czasie okupacji niemieckiej uczestniczył w ratowaniu zgromadzonych na Zamku dzieł sztuki. Po zakończeniu II wojny światowej pozostał w stolicy i pracował w Instytucie Historii Sztuki Polskiej Akademii Nauk na stanowisku technika. Zmarł w Warszawie i pochowany został na tamtejszym cmentarzu Bródnowskim (kwatera 108K-1-18)[3][4].

Andrzej Morawski był żonaty, a jego dziećmi byli: Zbigniew, Joanna i Wiesława[3].

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. Mińsk Litewski był w tym czasie opuszczany przez wojska polskie.

Przypisy

  1. Polak (red.) 1991 ↓, s. 99-100.
  2. Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 18 z 26 VI 1922, s. 465.
  3. a b Polak (red.) 1991 ↓, s. 100.
  4. Andrzej Morawski [hasło w wyszukiwarce internetowej], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2023-01-09].
  5. Pałac 1930 ↓, s. 40.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Andrzej Morawski kpr. kawaler VM.jpg
Andrzej Morawski (1901-1966), kpr., kawaler Orderu Virtuti Militari 5 kl.
PL Epolet kpr 19.svg
Naramiennik kaprala Wojska Polskiego (1919-25).