Andrzej Szajkowski

Andrzej Maria Szajkowski
Data i miejsce urodzenia4 czerwca 1938
Warszawa
Profesor nauk prawnych
Specjalność: prawo cywilne, prawo handlowe, prawo własności przemysłowej
Alma MaterUniwersytet Warszawski
Doktorat1974 – prawo
Uniwersytet Śląski w Katowicach
Habilitacja1983 – prawo
Instytutu Nauk Prawnych PAN
Profesura1992
Funkcja Jednostka PANCzłonek
Rady Naukowej Instytutu Nauk Prawnych PAN
Nauczyciel akademicki
UczelniaKatolicki Uniwersytet Lubelski
KatedraKatedra Prawa Handlowego
StanowiskoKierownik
Okres zatrudn.1995–2009
Dyrektor
InstytutInstytut Nauk Prawnych PAN
Okres spraw.1997–1999
PoprzednikAndrzej Wasilkowski
NastępcaMaria Kruk-Jarosz
Przewodniczący
OrganRada Legislacyjna
Okres spraw.2000–2002
PoprzednikAndrzej Zoll
NastępcaJanusz Trzciński
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia PolskiKrzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Andrzej Maria Szajkowski (ur. 4 czerwca 1938 w Warszawie) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, specjalizujący się w prawie cywilnym, handlowym i własności przemysłowej, przez czternaście lat kierownik Katedry Prawa Handlowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, a następnie emerytowany profesor tego uniwersytetu. Jeden z czterech członków zespołu, który opracował projekt Kodeksu spółek handlowych. Był także współautorem projektów ustaw: o wynalazczości (1972) i o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (1993). Pomysłodawca i inicjator „Systemu Prawa Prywatnego”.

Życiorys

Szajkowski urodził się 4 czerwca 1938 w Warszawie[1][2]. W 1962 ukończył studia filozoficzno-teologiczne na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie[3], a w 1967 studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim[2]. W 1974 obronił na Uniwersytecie Śląskim pracę doktorską „Strona w postępowaniu w sprawie o udzielenie patentu” napisaną pod kierunkiem Michała Staszkowa[2]. W latach 1970–1975 kierował ośrodkiem studiów w zakresie własności przemysłowej w Urzędzie Patentowym[3]. Od 1975 był pracownikiem Instytutu Nauk Prawnych PAN[1], gdzie pełnił funkcję Kierownika Zespołu Prawa Prywatnego[3]. Wraz z wprowadzeniem stanu wojennego Prezes Urzędu Patentowego złożył wniosek o wyrzucenie go z INP Polskiej Akademii Nauk jako „wroga PRL i element antysocjalistyczny[3]. Na skutek tego ówczesny dyrektor Instytutu wysłał go na przymusowy staż za granicę[3]. Po powrocie, w 1983 otrzymał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy „Wynalazki wspólne. Aspekty prawne”[2]. W 1992 otrzymał tytuł profesora nauk prawnych[1][2]. W latach 1992–1999 kierował w INP PAN Zespołem Polskiego i Europejskiego Prawa Prywatnego, w latach 1997–1999 był dyrektorem Instytutu[1]. Od 1995 pracował równocześnie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie do 2009 kierował Katedrą Prawa Handlowego[1]. W 1998 został członkiem Rady Legislacyjnej[3], a dwa lata później jej przewodniczącym[2]. Emerytowany profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego[4]. Był współzałożycielem jednej z największych[5] polskich kancelarii prawniczych, która nosi dziś nazwę Sołtysiński Kawecki & Szlęzak (SK&S)[6].

Był współautorem projektów ustaw: o wynalazczości (1972) i o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (1993)[7]. Od 1996 był członkiem Zespołu do Spraw Spółek Handlowych przy Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Cywilnego (pozostali członkowie: Stanisław Sołtysiński, Janusz Szwaja – do 1999, Andrzej Szumański – od 1999), w ramach którego w 1997 i 1999 przedstawiono dwa projekty Kodeksu spółek handlowych[8].

W 1994 był autorem pierwszego od kilkudziesięciu lat polskiego opracowanie prawa spółek handlowych[3]. Był pomysłodawcą oraz współautorem (wraz ze Stanisławem Sołtysińskim i Januszem Szwają) pierwszego w czasach powojennych komentarza do Kodeksu handlowego, a później (wraz ze wspomnianymi i Andrzejem Szumańskim) pierwszego komentarza do Kodeksu spółek handlowych[3]. Był również pomysłodawcą, inicjatorem, a zarazem organizatorem „Systemu Prawa Prywatnego”, na którego redaktora naczelnego (jako Dyrektor Instytutu Nauk Prawnych PAN) powołał Zbigniewa Radwańskiego – wspólnie dokonywali wyboru składu osobowego i tematyki poszczególnych tomów[3].

Jest autorem m.in. prac: Postępowanie w sprawie udzielenia patentu (1974), Patent europejski (1974), Udzielanie ochrony patentowej (1979), Wynalazki wspólne. Aspekty prawne (1982), Prawo spółek handlowych (pięć wydań w latach 1995–2005 – współautor Monika Tarska), współautorem komentarzy do Kodeksu handlowego (1994–1996) i Kodeksu spółek handlowych (2002), redaktorem tomu Prawo wynalazcze w ramach Systemu prawa własności intelektualnej (1990 – z Januszem Szwają).

Był promotorem m.in. Andrzeja Herbeta[7], Moniki Tarskiej oraz Heleny Żakowskiej-Henzler[3].

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim (1990)[1] i Krzyżem Oficerskim (2001)[9] Orderu Odrodzenia Polski.

Członek Academie Internationale de Droit Compare (IACL), a w latach 1969–1996 członek Association Internationale pour la Propriete Industrielle (AIPPI)[7].

Przypisy

  1. a b c d e f Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. Tom IV. S-Ż, wyd. OPI, Warszawa 2002, s. 310-311.
  2. a b c d e f Encyklopedia 100-lecia KUL. Tom II, wyd. KUL, Lublin 2018, s. 424-425.
  3. a b c d e f g h i j Grzegorz Nita-Jagielski, Dylematy spójności Kodeksu spółek handlowych z Kodeksem cywilnym oraz Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym – konferencja naukowa dla uczczenia 40lecia pracy naukowej Profesora Andrzeja Szajkowskiego w INP PAN (Warszawa, 23 września 2014 r.) (dodatek MoP 7/2015), „Monitor Prawniczy”, lipiec 2015, ISSN 1230-6509.
  4. KUL – Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji – Andrzej Maria Szajkowski, www.kul.pl [dostęp 2019-09-05].
  5. Sołtysiński Kawecki & Szlęzak-Kancelaria prawna, rankingi.rp.pl [dostęp 2021-02-27].
  6. Wywiad z prof. Stanisławem Sołtysińskim i Rudolfem Ostrihanskym z kancelarii Sołtysiński Kawecki & Szlęzak, www.rp.pl [dostęp 2021-02-27] (pol.).
  7. a b c Andrzej Szajkowski, web.archive.org, 2 maja 2005 [dostęp 2020-05-29] [zarchiwizowane z adresu 2005-05-02].
  8. Stanisław Włodyka Źródła prawa spółek handlowych, w: Prawo spółek handlowych. System Prawa Handlowego. Tom 2A, wyd. C.H. Beck, s. 10.
  9. M.P. z 2001 r. nr 31, poz. 520.