Angelo Poliziano

Angelo Poliziano

Angelo Poliziano, właściwie Angelo Ambrogini (ur. 14 lipca 1454, zm. 24 września 1494) – włoski pisarz i humanista. Jego rodzicami byli Benedetto Ambrogini i Antonia Salimbeni[1]. Był poetą, filozofem i filologiem[2]. Posługiwał się płynnie zarówno ojczystym językiem włoskim, jak i greką i łaciną[2]. Kanclerz Florencji i profesor tamtejszego uniwersytetu, związany z dworem książąt Medici. Należał do kręgu Akademii Florenckiej. Jego dzieła to m.in. nieukończony, zapewne z powodu śmierci możnego protektora[2], pisany oktawą poemat Stanze per la giostra di Giuliano de'Medici z 1494[1] i wystawiony w 1480 dramat Favola d’Orfeo[2]. Przetłumaczył na łacinę fragmenty Iliady Homera, co było początkiem jego sławy[2]. Poliziano napisał ponadto zbiór Miscellanea (1489), będący antologią glos do tekstów autorów starożytnych, czym zapoczątkował nowoczesną filologię klasyczną[2]. Jego praca o prawach Justyniana spowodowała ożywienie zainteresowania prawodawstwem rzymskim[3]. Jakkolwiek Poliziano był autorem również łacińskojęzycznym, przyczynił się on bardzo, wraz z Lorenzem de Medici, do emancypacji języka włoskiego[2].


Przypisy

  1. ↑ a b Angelo Poliziano. Letteratura Italiana. [dostęp 2016-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-03)]. (wł.).
  2. ↑ a b c d e f g Poliziano, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2016-09-08] (ang.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie