Ankus Marcjusz

Ankus Marcjusz

król Rzymu
Okres	od 642 p.n.e. do 617 p.n.e.
Poprzednik	Tullus Hostiliusz
Następca	Tarkwiniusz Stary
Dane biograficzne
Miejsce śmierci	Rzym
Dzieci	dwóch synów

Ankus Marcjusz, Ancus Marcius – król Rzymu (642 p.n.e.-617 p.n.e.), wnuk Numy Pompiliusza i czwarty król Rzymu.

Zdobył kilka miast w okolicach Rzymu i zwiększył liczebność obywateli rzymskich (burząc zdobyte miasta i przenosząc ludność do stolicy). Państwo rzymskie w jego czasach rozszerzyło się na zachód i dotarło do morza, gdzie założono w ujściu Tybru miasto-port Ostię. Walczył zwycięsko z Latynami, których część osiedlił na Awentynie (późniejsi plebejusze). Zagrożony przez Etrusków, umocnił wzgórze Janikulum. Ankus Marcjusz wybudował pierwszy most na Tybrze – Pons Sublicius (w 621 r. p.n.e.)^[1] i pierwszy rzymski akwedukt Aqua Marcia, pod Kapitolem zaś pierwsze więzienie. Skodyfikował rzymskie obrzędy religijne i utworzył kapłańskie kolegium fecjałów (fetiales).

Następcą Ankusa był Tarkwiniusz Stary.

Przypisy

Religia i mitologia rzymska

Główni bogowie	Apollo Ceres Diana Fortuna Junona Jupiter Lary Mars Merkury Minerwa Neptun Pluton Kwiryn Sol Wenus Westa Wulkan
Inni bogowie	Adranus Averruncus Bachus Bellona Bona Dea Coelus Kastor i Polluks Clitunno Kupidyn Dis Pater Faunus Glykon Inuus Janus Liber Lucina Luperkus Orkus Penaty Pomona Roma Saturn Silvanus Terra Limentinus Terminus
Personifkacje	Aius Locutius Angerona Concordia Copia Discordia Fides Fortuna Libertas Spes
Legendarni założyciele	Eneasz Romulus i Remus Numa Pompiliusz Serwiusz Tuliusz Ankus Marcjusz
Kapłani	Augur Flamen Haruspik Pontifex maximus Rex Nemorensis Rex sacrorum Westalka
Wierzenia i praktyki	święta kult cezarów mitologia księgi sybillińskie świątynie rzymskie