Anna Sitarska
| Data i miejsce urodzenia | 29 czerwca 1938 |
|---|---|
| Doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
| Specjalność: bibliografia, projektowanie i analiza systemów bibliotecznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1969 |
| Habilitacja | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | Uniwersytet Warszawski |
| Odznaczenia | |
 | |
Anna Sitarska, właśc. Danuta Anna Sitarska[1] z domu Buresz (ur. 29 czerwca 1938 w Baranowie[2]) – polska bibliotekoznawczyni, doktor habilitowany nauk humanistycznych, profesor uczelniany.
Życiorys
Jest córką Marii i Alfreda Bureszów. W 1956 ukończyła Państwowe Liceum Bibliotekarskie w Łodzi, w 1961 studia z zakresu bibliotekoznawstwa na Uniwersytecie Warszawskim, broniąc pracy magisterskiej pt. Jerzy Andrzejewski. Bibliografia podmiotowa i przedmiotowa[2][3]. W latach 1961–1963 była zatrudniona jako asystent w Katedrze Bibliotekoznawstwa UW, w latach 1963–1969 jako starszy asystent, w latach 1969–1970 jako wykładowca, a w latach 1970–1972 jako adiunkt w Instytucie Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej UW. W latach 1972–1974 pracowała jako kustosz w Bibliotece Narodowej (korzystała wówczas z bezpłatnego urlopu na UW). W latach 1974–1981 ponownie zatrudniona na stanowisku adiunkta w IBiN UW, przez dwa lata była p.o. dyrektora tej placówki. W latach 1981–1983 pracowała jako adiunkt w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie, w latach 1983–1985 ponownie w IBiN UW, następnie do 1987 jako starszy kustosz – kierownik Biblioteki Naukowej na Zamku Królewskim w Warszawie, a od 1987 do 1991 w Katedrze Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Łódzkiego[2]. W latach 1996–2003 związana była z Uniwersytetem w Białymstoku (do 1997 była to filia UW), od 2004 z Instytutem Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej na Uniwersytecie Jagiellońskim[4][5].
W 1969 uzyskała na Uniwersytecie Warszawskim stopień naukowy doktora na podstawie pracy poświęconej organizacyjnym i metodycznym problemom automatyzacji bibliografii napisanej pod kierunkiem Krystyny Remerowej[2]. W 1990 habilitowała się na Uniwersytecie Wrocławskim na podstawie rozprawy zatytułowanej Systemowe badanie bibliotek. Studium metodologiczne. W pracy naukowej specjalizowała się w zagadnieniach bibliotekoznawstwa i informacji naukowo-technicznej[5].
W latach 1972–1975 była sekretarzem Zespołu Wychowawczo-Dydaktycznego Bibliotekoznawstwa przy Ministerstwie Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki[2].
Wpółautorka opracowania Jan Paweł II poza cenzurą PRL: bibliografia 1976–1989 (Wyd. Ośrodek Dokumentacji i Studium Pontyfikatu Jana Pawła II w Rzymie, 1996), autorka publikacji branżowych: Nowe formy informacji bibliograficznej (PAN, Warszawa 1971), Nowe metody i techniki bibliografii (PWN, Warszawa 1971), Systemowe badanie bibliotek: studium metodologiczne (Wyd. UŁ, Łódź 1990).
W 2013, za wybitne zasługi w pracy naukowo-badawczej w dziedzinie bibliotekoznawstwa i informacji naukowej, za zasługi na rzecz zachowania dziedzictwa narodowego, odznaczona przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[1].
Jej mężem był astronom Grzegorz Sitarski[2].
Przypisy
- ↑ a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 lutego 2013 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2013 r. poz. 409).
- ↑ a b c d e f Jan Leończuk, Rozterki redaktora „Księgi Jubileuszowej”, [w:] Od księgoznawstwa przez bibliotekoznawstwo do nauki o informacji XXI wieku, Książnica Podlaska im. Łukasza Górnickiego, Białystok 2007, s. 8, 11, 12.
- ↑ Prof. Anna Sitarska odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. bn.org.pl, 8 maja 2013. [dostęp 2013-09-21].
- ↑ Jolanta Kudrawiec, Bibliografia prac Anny Sitarskiej, [w:] Od księgoznawstwa przez bibliotekoznawstwo do nauki o informacji XXI wieku, Książnica Podlaska im. Łukasza Górnickiego, Białystok 2007, s. 319.
- ↑ a b Dr hab. Anna Sitarska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2013-09-21].