Antoni Galiński

Antoni Galiński

Data i miejsce urodzenia	5 maja 1888 Kielce
Data i miejsce śmierci	28 grudnia 1949 Katowice
Poseł na Sejm Ustawodawczy (1947–1952)
Okres	od 4 lutego 1947 do 28 grudnia 1949
Przynależność polityczna	PPR
Odznaczenia

Antoni Galiński ps. „Stefan”, „Mirski” (ur. 5 maja 1888 w Kielcach, zm. 28 grudnia 1949 w Katowicach) – działacz socjalistyczny i komunistyczny, poseł do Sejmu Ustawodawczego 1947–1949, II sekretarz Komitetu Wojewódzkiego (KW) PPR od 1946.

Skończył szkołę powszechną i terminy stolarskie, w 1904 wstąpił do PPS, od 1906 działał w PPS-Lewicy. W 1907 został aresztowany i po ponad rocznym pobycie w więzieniu wysiedlony z Kraju Przywiślańskiego, osiadł w Kijowie. W 1910 zesłany na Syberię, skąd w 1911 zbiegł do Krakowa. Od 1914 w Przemyślu. W grudniu 1918 został sekretarzem okręgowym KPRP, a w latach 1925–1927 sekretarzem Komitetu Okręgowego (KO) KPZU. Od 1929 był skarbnikiem i kierował Prowizorium KC KPZU. 22 czerwca 1931 aresztowany w Warszawie i skazany na 8 lat więzienia i pozbawienie praw na 10 lat. W styczniu 1936 zwolniony ze względu na stan zdrowia. Podczas okupacji utrzymywał w Warszawie kontakty z działaczami PPR, m.in. Edwardem Lanotą. Po powstaniu warszawskim wrócił do Kielc.

Od 5 kwietnia 1945 członek PPR, zakładał organizacje PPR w Legnicy. W grudniu 1945 był delegatem na I Zjazd PPR, a w grudniu 1948 – na I Zjazd PZPR. Od maja 1946 – II sekretarz KW PPR we Wrocławiu, od listopada 1946 przewodniczący Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej (WKKP) i wiceprzewodniczący Wojewódzkiej Rady Narodowej (WRN). Od stycznia 1947 do śmierci poseł do Sejmu Ustawodawczego. Był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.

Do roku 1992 obecna ulica Kobierzycka na wrocławskiej Klecinie nosiła imię Antoniego Galińskiego^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego t. 2, Warszawa 1987, s. 176–177.