Antoni Maciej Sierakowski

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	2 lutego 1779
Miejscowość	Warszawa
Konsekrator	Giovanni Andrea Archetti
Współkonsekratorzy	Jan Stefan Giedroyć; Kacper Kazimierz Cieciszowski
Współkonsekrowani biskupi
Franciszek Ksawery Rydzyński	14 stycznia 1781

Antoni Maciej Sierakowski herbu Ogończyk^[2] (ur. w marcu 1731, zm. 21 marca 1781^[1] w Mojkowicach koło Płocka^[3]) – prezydent Trybunału Głównego Koronnego w 1775 roku^[4], rektor Domu Polskiego przy kościele Św. Stanisława w Rzymie (1759–1763), doktor prawa kanonicznego^[5], duchowny katolicki.

Święcenia kapłańskie 29 września 1757 roku. Rektor polskiego kościoła św. Stanisława w Rzymie (1763). Był sekretarzem Rady Nieustającej i pisarzem wielkim koronnym. Od 20 lipca 1778 biskup inflancko-piltyński. W 1775 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława^[6].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. VI, Patavium 1958, s. 435. (łac.)
↑ Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S.J., t. I, Lipsk 1846, s. 85.
↑ Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 318.
↑ Kolęda warszawska na rok 1775, Warszawa 1775 [b.n.s]
↑ Piotr Starzyk, Dworzanie i współpracownicy biskupa Kajetana Ignacego Sołtyka w latach 1759–1788, w: Studia Muzealno-Historyczne 3, 2011, s. 138.
↑ Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Świętego Stanisława, Warszawa 2006, s. 182.

Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Instytut Wydawniczy "Pax", Warszawa 2000.
Bolesław Kumor, Antoni Maciej Sierakowski [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXXVII, 1996-1997, s. 258-259.