Antoni Raczyński

Antoni Raczyński (ur. ok. 1760, zm. 1811) – generał-major wojsk koronnych z nominacji konfederacji targowickiej od 1793, konsyliarz konfederacji generalnej koronnej w konfederacji targowickiej[1], stolnik bydgoski, patron Trybunału Głównego Koronnego w Lublinie, poseł województwa sandomierskiego na sejm grodzieński (1793)[2], członek konfederacji grodzieńskiej 1793 roku[3].

Był rotmistrzem targowickiej formacji Brygady Kawalerii Narodowej Znaków Hussarskich pod Imieniem Województwa Bracławskiego[4]. W 1792 roku był delegowany przez konfederację targowicką do zasiadania w Komisji Wojskowej Obojga Narodów[5].

Z ramienia konfederacji targowickiej mianowany został w 1793 roku członkiem Komisji Edukacyjnej Koronnej[6].

Po sejmie grodzieńskim zastępował gen. Kajetana Miączyńskiego na stanowisku dowódcy dywizji wielkopolskiej. Poparł powstanie kościuszkowskie. 6 kwietnia 1794 wraz z ppłk. Janem Grochowskim przeprowadził akces ziemi chełmskiej i powiatu krasnostawskiego do krakowskiego aktu powstania. Gdy wojsko okazało mu nieufność jako eks-targowiczaninowi, wyjechał do Galicji.

Przypisy

  1. ↑ Dariusz Rolnik, Szlachta koronna wobec konfederacji targowickiej (maj 1792 - styczeń 1793), Katowice 2000, s. 163.
  2. ↑ Volumina Legum t. X, Poznań 1952, s. 54.
  3. ↑ Volumina Legum, t. X, Poznań 1952, s. 54.
  4. ↑ Jarosław Gdański, Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Kamil Stepan, Wojsko Koronne. Formacje Targowicy, szkolnictwo wojskowe. Varia, Uzupełnienia, Kraków 2003, s. 12.
  5. ↑ Korrespondent Warszawski Donoszący Wiadomości Kraiowe y Zagraniczne. 1792, no 63, s. 579.
  6. ↑ Korrespondent Kraiowy y Zagraniczny. 1793, nr 36 + dod., s. 709 (mylnie 789).

Bibliografia

  • Antoni Trębicki Opisanie Sejmu ekstraordynaryjnego podziałowego roku 1793 w Grodnie. O rewolucji roku 1794, opracował i wstępem poprzedził Jerzy Kowecki, Warszawa 1967