Antoni Wodziński

Rodzinny grobowiec Wodzińsich, w którym pochowano Antoniego^[3]

Antoni Wodziński (ur. 30 września 1848^[1] lub w 1852^[2] w Śmiłowicach, zm. 22 października 1928 w Służewie) – pisarz polski i francuski. Napisał m.in. Les trois romans de Frédéric Chopin (1886), szereg powieści francuskich, po polsku Listy z Paryża w „Słowie” (1882–1883), tłumacz utworów Sienkiewicza na język francuski.

Był szóstym dzieckiem Feliksa Wodzińskiego i Łucji z Wolickich. Wnuk Wincentego, bratanek Marii. W młodości znalazł się we Francji. Uczęszczał na wykłady na wydziale prawa paryskiej Sorbony. Doskonale opanował język francuski, pisał głównie w tym języku. Także tłumaczył dzieła polskie na język francuski, w tym większość utworów Sienkiewicza. Przełożył Bez dogmatu, Rodzinę Połanieckich, a we współpracy z Ludwikiem Kozakiewiczem – Ogniem i mieczem, Potop, Pan Wołodyjowski.

Korespondował z Marią Konopnicką, Elizą Orzeszkową, Henrykiem Sienkiewiczem, Kazimierzem Przerwa-Tetmajerem, Kazimierzem Weyssenhoffem. Pisał artykuły do warszawskiego „Słowa” i poznańskiego „Dwutygodnika dla kobiet”.

Jest pochowany w grobowcu rodzinnym Wodzińskich na cmentarzu w Służewie.

Przypisy

Bibliografia

• Wodziński. Encyklopedia Gutenberga online. [dostęp 2018-10-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
• R. Stodolny: Antoni Wodziński (1848-1928) pisarz, tłumacz, krytyk literacki, biograf Marii z Wodzińskich Orpiszewskiej. W: A. Wodziński: O Marii Wodzińskiej. Iwonicz-Zdrój: 2015, s. 120–168.

Linki zewnętrzne

• Julianna Rybowicz. Zapomniany ambasador polskiej kultury. „Gazeta Aleksandrowska”. 72, s. 10, 2013. 
• Dzieła Antoniego Wodzińskiego w bibliotece Polona