Apollo 8

Apollo 8
Emblemat Apollo 8
Dane misji
Indeks COSPAR

1968-118A

Zaangażowani

NASA

Pojazd
Statek kosmiczny

Moduł dowodzenia
Apollo 8

Masa pojazdu

CSM 28 817 kg
LTA 9026 kg

Rakieta nośna

Saturn V SA-503

Załoga
Zdjęcie Apollo 8
Załoga misji Apollo 8.
Od lewej: Borman, Anders, Lovell
Dowódca

Frank Borman

Załoga

James Lovell, William Anders

Start
Miejsce startu

Kennedy Space Center
wyrzutnia LC 39A

Początek misji

21 grudnia 1968
12:51:00 UTC

Orbita okołoziemska
Apogeum

185,2 km

Perygeum

184,4 km

Misja księżycowa
Liczba orbit księżycowych

10

Czas na orbicie księżycowej

20 h 10 min 13 s
od 24 grudnia, 09:59:20 UTC do 25 grudnia, 06:10:16 UTC

Lądowanie
Miejsce lądowania

8°06′N 165°01′W/8,100000 -165,016667 (wodowanie)

Lądowanie

27 grudnia 1968
15:51:42 UTC

Czas trwania misji

6 d 3 h 0 min 42 s

Program Apollo

Apollo 8 – druga załogowa misja kierowana przez amerykańską agencję kosmiczną NASA w ramach programu Apollo. Apollo 8 było pierwszą misją, która wyniosła ludzi poza orbitę okołoziemską. Pierwsza misja w historii, podczas której człowiek okrążył Księżyc. Misja Apollo 8 trwała 6 dni i 3 godziny: przeciwną stronę Księżyca osiągnięto po ponad 69 godzinach lotu, a w ciągu 20 godzin lotu wokół Księżyca, moduł załogowy dziesięciokrotnie okrążył satelitę Ziemi[1][2]. Jej celem było zebranie informacji o możliwych miejscach lądowania. Z modułu załogowego tej misji, wykonano pierwsze w historii fotografie całej Ziemi.

Podstawowe dane

źródło[3]
  • Statek kosmiczny: CSM-103, LTA-B[a]
  • Rakieta nośna: SA-503
  • Stanowisko startowe: 39A
  • Masa startowa rakiety nośnej: 2 822 172 kg
  • Masa startowa statku kosmicznego: 43 668 kg
  • Masa umieszczona na orbicie okołoziemskiej: 128 002 kg
  • Masa umieszczona na orbicie okołoksiężycowej: 21 202 kg
  • Start: 07:51:00 EST
  • Azymut startu: 72°
  • Orbita okołoziemska:
  • Orbita okołoksiężycowa:
    • Początkowa:
    • Parkingowa (po cyrkularyzacji):
      • aposelenium: 112, 4 km
      • peryselenium: 110,6 km
  • Czas trwania misji: 6 dni 3 godz. 42 s.
  • Wodowanie: 10:51:42 EST, 27 grudnia 1968

Statek kosmiczny i rakieta nośna

źródło[3]
  • Czas dostarczenia elementów AS-503 do KSC:
    • Statek kosmiczny:
      • CSM: sierpień 1968
      • LTA: styczeń 1968
    • Rakieta nośna:
      • Pierwszy stopień (S-IC): grudzień 1967
      • Drugi stopień (S-II): czerwiec 1968
      • Trzeci stopień (S-IVB): grudzień 1967
      • Instrument Unit (IU): styczeń 1968
    • Masa startowa statku kosmicznego: 43 668 kg
    • Masa startowa rakiety nośnej: 2 822 172 kg
    • Masa umieszczona na orbicie okołoziemskiej: 128 002 kg
    • Masa umieszczona na orbicie okołoksiężycowej: 21 202 kg

Załoga

W związku ze zmianą charakteru misji, NASA zmieniła również załogę. Astronauci wyznaczeni do misji Apollo 8 zostali przesunięci do misji Apollo 9[3].

Podstawowa

Rezerwowa

Główne cele misji

źródło[3]
  • Test procedur i infrastruktury naziemnej w locie załogowym z wykorzystaniem statku Apollo i rakiety Saturn V
  • Przeprowadzenie testu nominalnych i alternatywnych procedur misji księżycowej według scenariusza LOR (Lunar Orbit Rendezvous), z uwzględnieniem elementów:
    • umieszczenie statku na trajektorii lotu w kierunku Księżyca (TLI – Translunar Injection)
    • prowadzenie nawigacji, łączności i korekt trajektorii lotu
    • ocena zużycia zasobów statku Apollo i zastosowanie pasywnej kontroli termicznej.

Misja

Ziemia sfotografowana w czasie misji Apollo 8 z orbity Księżyca (Wigilia Bożego Narodzenia – rok 1968)
Moduł dowodzenia Apollo 8 na pokładzie lotniskowca USS Yorktown

Astronauci Apollo 8 byli pierwszymi ludźmi, którzy opuścili niską orbitę okołoziemską i odwiedzili inne ciało niebieskie. Początkowo zakładano, że następna misja po Apollo 7 będzie testem na orbicie okołoziemskiej, tak jak kolejna, Apollo 9. Plany zmieniono z obawy przed szybkimi postępami radzieckiego programu Zond, mającego na celu wysłanie wokół Księżyca pojazdu Sojuz wyniesionego przez rakietę Proton z jednym lub dwoma kosmonautami na pokładzie. Ta informacja o radzieckich zamiarach, która dotarła do NASA latem 1968 roku, spowodowała wyznaczenie nowego celu misji Apollo 8. 19 sierpnia polecono załodze rozpocząć trening do lotu na orbitę okołoksiężycową[3]. W krótkim czasie przystosowano pojazd Apollo 8 do lotu w kierunku Księżyca, mimo że była to dopiero druga misja załogowa Apollo, i mimo braku zabezpieczenia w postaci zdublowanych systemów podtrzymywania życia na pokładzie modułu księżycowego, które później uratowały życie załogi Apollo 13. Podobna awaria zabiłaby astronautów Apollo 8.

Załoga Apollo 8 podróżowała w module dowodzenia. Statek nie posiadał modułu księżycowego. Zakłady Grummana nie mogły nadążyć z programem i żaden lądownik nie był jeszcze gotowy. Postanowiono, że pod osłoną SLA trzeciego stopnia rakiety zostanie umieszczony Lunar Module Test Article (LTA), pełniący funkcję balastu. LTA-B odbiegał od wszystkich poprzednich makiet lądownika. Był to pusty cylinder, posiadający jedynie szczątkową postać nóg, które późniejszym LM nadawały charakterystyczny wygląd pająka[3]. Misja Apollo 8 była pierwszą misją załogową wystrzeloną przez rakietę Saturn V, która odbyła do tego czasu jedynie dwa loty. Rakieta zadziałała idealnie, podobnie jak silnik SPS modułu serwisowego wypróbowany uprzednio podczas misji Apollo 7. Pojazd wszedł na orbitę wokółksiężycową rankiem 24 grudnia 1968 roku i przez następnych 20 godzin okrążał Księżyc. Astronauci wykonali dokumentację fotograficzną i poszukiwali ewentualnych miejsc do lądowania.

W trakcie misji wykonano sześć transmisji na żywo. Podczas transmisji telewizyjnej w Wigilię Bożego Narodzenia, astronauci odczytali fragmenty Księgi Rodzaju[4]. W tym samym dniu wykonali także słynne pierwsze kolorowe zdjęcie wschodu Ziemi[5] nad Księżycem.

Misja Apollo 8 dowiodła, że podróż na Księżyc i z powrotem jest możliwa. Stanowiło to wielkie osiągnięcie dla programu Apollo i wskrzesiło zaufanie do programu kosmicznego, nadwerężone tragedią załogi Apollo 1.

Moduł dowodzenia jest od 1971 roku eksponatem w Muzeum Nauki i Przemysłu w Chicago[6]. Moduł serwisowy został odrzucony przed wejściem w atmosferę, a moduł księżycowy nie stanowił elementu pojazdu podczas tej misji.


Przebieg misji Apollo 8

Czas T+ManewrCzas trwania pracy rakietyZmiana prędkościOrbita
T+00:00:00Start
T+00:02:06Wyłączenie centralnego silnika stopnia S-IC132 sekund
T+00:02:34Wyłączenie silników stopnia S-IC160 sekund+2304 m/s
T+00:02:36Zapłon silników stopnia S-II
T+00:08:44Wyłączenie silników stopnia S-II318,4 sekund+4108 m/s
T+00:08:45Zapłon stopnia S-IVB
T+00:11:25Wyłączenie silników stopnia S-IVB160 sekund+980 m/s
T+00:11:35Wejście na orbitę191,3 × 181,5 km
T+02:50:37Ponowny zapłon silników stopnia S-IVB
T+02:55:55Wyłączenie silników stopnia S-IVB318,4 sekund+3040 m/s
T+02:56:05Opuszczenie orbity okołoziemskiej
T+03:21:00Oddzielenie stopnia S-IVB
T+11:00:00Poprawka kursu14,6 sekund2,6 m/s
T+60:59:55Poprawka kursu 212,8 sekund
T+69:12:27Manewr wejścia na orbitę księżycową 1246,9 sekund-894 m/s312,1 × 110,9 km
T+73:35:07Manewr wejścia na orbitę księżycową 29 sekund+41 m/s112,4 × 110,6 km
T+89:19:17Opuszczenie orbity księżycowej203,7 sekund+1067 m/s
T+103:59:54Poprawka kursu 314 sekund
T+146:28:48Odrzucenie modułu serwisowego
T+146:46:13Wejście w atmosferę
T+147:00:42Wodowanie

Wodowanie

źródło[3]
  • Miejsce wodowania: Pacyfik, 8°6′N, 165°1′W.
  • Okręt ratowniczy: USS Yorktown
  • Podjęcie załogi: 12:20 EST 27 grudnia 1968
  • Podjęcie kapsuły CM: 13:20 EST 27 grudnia 1968

Podsumowanie

źródło[3]
  • Pierwsza załogowa misja z wykorzystaniem rakiety nośnej Saturn V.
  • Pierwszy załogowy lot w pobliże Księżyca.
  • Największa prędkość osiągnięta przez człowieka – 11,04 km/s (podczas wejścia w atmosferę).
  • Pierwsza telewizyjna transmisja, ukazująca powierzchnię Księżyca.
  • Najdalsza podróż w kosmos z udziałem człowieka.
  • Pierwszy lot, podczas którego człowiek opuścił sferę oddziaływania grawitacyjnego Ziemi.

Misja zrealizowała wszystkie wyznaczone zadania. Po raz pierwszy umieszczono statek Apollo wersji Block II na szczycie rakiety Saturn V i był to pierwszy lot załogowy z wykorzystaniem tej rakiety. Po raz pierwszy człowiek wyrwał się ziemskiej grawitacji i znalazł się dalej niż na orbicie wokół naszej planety. Pierwszy raz człowiek osobiście zobaczył niewidoczną z Ziemi odwrotną stronę Księżyca. Obejrzał powierzchnię naszego satelity z odległości 110 kilometrów, a także Ziemię z odległości prawie 400 tysięcy kilometrów.
Systemy rakiety i statku działały prawidłowo, nie zanotowano żadnych poważnych odstępstw od normy.

Przypisy

  1. Apollo 8, NASA, 21 grudnia 2017 [dostęp 2018-12-27] (ang.).
  2. Stephanie Zeller, Apollo 8: The Far Side, Rob Garner (red.), NASA, 20 grudnia 2018 [dostęp 2018-12-27].
  3. a b c d e f g h Robert Godwin: Apollo. Początek programu.. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., 2011, s. 61-65. ISBN 978-83-7648-831-8.
  4. Aleksander Fiuk, Święta na orbicie Księżyca – 50. rocznica misji Apollo 8, Kosmonauta.net, 24 grudnia 2018 [dostęp 2018-12-27] (pol.).
  5. Na Księżycu nie występują wschody i zachody Ziemi. Z punktu, z którego zostało zrobione zdjęcie „Wschód Ziemi”, Ziemia jest zawsze widziana pod tym samym kątem, ale różnie oświetlona przez Słońce.
  6. To the Moon and Back Again, www.msichicago.org [dostęp 2018-12-27] (ang.).

Uwagi

  1. LTA (Lunar Module Test Article)-makieta lądownika księżycowego

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Tripulacao Apollo 8.jpg
The Apollo 8 Crew (L to R) Frank Borman, commander; William Anders, Lunar Module (LM) Pilot; and James Lovell, Command Module (CM) pilot pose in front of the Apollo mission simulator during training.
Ap8-S68-56310.jpg
The Apollo 8 Command Module on the deck of the USS Yorktown (CVS-10) after being recovered on 27 December 1968.
Apollo-8-patch.png
This is the Apollo 8 mission patch. Designed by Jim Lovell
This is the official emblem of the Apollo 8 lunar orbit mission. The crew will consist of astronauts Frank Borman, commander; James A. Lovell Jr., command module pilot; and William A. Anders, lunar module pilot.
NASA-Apollo8-Dec24-Earthrise.jpg
Taken by Apollo 8 crewmember Bill Anders on December 24, 1968, at mission time 075:49:07 [8] (16:40 UTC), while in orbit around the Moon, showing the Earth rising for the third time above the lunar horizon. The lunar horizon is approximately 780 kilometers from the spacecraft. Width of the photographed area at the lunar horizon is about 175 kilometers. [9] The land mass visible just above the terminator line is west Africa. Note that this phenomenon is only visible to an observer in motion relative to the lunar surface. Because of the Moon's synchronous rotation relative to the Earth (i.e., the same side of the Moon is always facing Earth), the Earth appears to be stationary (measured in anything less than a geological timescale) in the lunar "sky". In order to observe the effect of Earth rising or setting over the Moon's horizon, an observer must travel towards or away from the point on the lunar surface where the Earth is most directly overhead (centred in the sky). Otherwise, the Earth's apparent motion/visible change will be limited to: 1. Growing larger/smaller as the orbital distance between the two bodies changes. 2. Slight apparent movement of the Earth due to the eccenticity of the Moon's orbit, the effect being called libration. 3. Rotation of the Earth (the Moon's rotation is synchronous relative to the Earth, the Earth's rotation is not synchronous relative to the Moon). 4. Atmospheric & surface changes on Earth (i.e.: weather patterns, changing seasons, etc.). Two craters, visible on the image were named 8 Homeward and Anders' Earthrise in honor of Apollo 8 by IAU in 2018. [10]