Arsen Karadziordziewić
| Арсеније Карађорђевић Arsenije Karađorđević | |
 | |
 | |
| książę Jugosławii | |
| Dynastia | Karadziordziewicie |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | Aurora Demidowa |
| Dzieci | |
| Rodzeństwo | Poleksja, Kleopatra, Aleksy, Swetozar, Piotr, Helena, Andrzej, Elżbieta, Jerzy |
 Monogram książęcy | |
| Odznaczenia | |
 .png){kind=small}  .svg){kind=small} .svg){kind=small} .png){kind=small}    | |
Arsen Karadziordziewić, serb. Арсеније Карађорђевић, serb.-chorw. Arsenije Karađorđević, ros. Арсе́ний Алекса́ндрович Карагео́ргиевич (ur. 16 kwietnia 1859 w Timișoarze, zm. 19 października 1938 w Paryżu) – tytularny książę Serbii, następnie Jugosławii, dynasta z rodu Karadziordziewiciów, generał major w służbie rosyjskiej i serbskiej w stopniu generała dywizji.
Życiorys
Urodził się jako najmłodsze dziecko Aleksandra (1806–1885), byłego księcia Serbii, i jego żony Persydy Nenadović (1813–1873). Miał liczne rodzeństwo: siostry Poleksję (1833–1914), Kleopatrę (1835–1855), Helenę (1846–1867) i Elżbietę (1850), oraz braci Aleksego (1836–1841), Swetozara (1841–1847), Piotra (1844–1921), Andrzeja (1848–1868) i Jerzego (1856–1889). Urodził się na Węgrzech, gdzie jego ojciec przebywał na emigracji politycznej[1].
W 1869–1876 kształcił się w Lycée Girard w Paryżu, po czym wstąpił do Legii Cudzoziemskiej. W 1884–1885 wziął udział w wojnie chińsko-francuskiej, służąc w armii drugiej ze stron. 12 grudnia 1886 zaciągnął się do szwadronu kawalerii Armii Imperium Rosyjskiego, służąc w stopniu ułana[2]. 1 lipca 1887 został awansowany na podoficera. 1 października tego samego roku złożył przysięgę na wierność carowi. Następnie odbył studia w Konstantynowskiej Szkole Artyleryjskiej w Petersburgu, gdzie 9 sierpnia 1888 złożył egzamin oficerski z promocją na korneta. W 1892 awansował na pułkownika. 27 marca 1895 został zwolniony ze służby w stopniu sierżanta sztabowego. Wraz z rozpoczęciem wojny rosyjsko-japońskiej, 19 lutego 1904 został mianowany esaułem z przydziałem do 1 czytańskiego pułku kawalerii. 7 marca tego samego roku został dowódcą tego oddziału. Za wybitne zasługi w walce z Japończykami 22 sierpnia 1904 zaliczono go do Starszyzny Kozackiej z awansem do stopnia lejtnanta. 13 maja 1906 zwolniono go ze służby, pozostawiając formalnie na stanowisku dowódcy.
Na wieść o kryzysie bośniackim w 1908 wyjechał do Serbii i osiadł w Belgradzie'"`UNIQ--nowiki-0000000D-QINU`"'3'"`UNIQ--nowiki-0000000E-QINU`"'. W 1911 przystąpił do organizacji „Czarna Ręka”. Jako generał dywizji armii serbskiej wziął udział w pierwszej i drugiej wojnie bałkańskiej. Zwycięsko dowodził w bitwach pod Kumanowem, Bitolą i Bregalnicą. Wzrost popularności księcia Arsena skłonił jego brata, króla Piotra I Wyzwoliciela, aby nakazać mu emigrację'"`UNIQ--nowiki-00000010-QINU`"'3'"`UNIQ--nowiki-00000011-QINU`"'.
Powrócił więc do Rosji, Wraz z wybuchem I wojny światowej, 28 października 1914 mianowano go dowódcą 2 bryg. w 2 dyw. kawalerii'"`UNIQ--nowiki-00000013-QINU`"'4'"`UNIQ--nowiki-00000014-QINU`"'. 6 grudnia tego samego roku został awansowany na generała majora. 6 października 1915 dostał przydział do korpusu urzędniczego Kijowskiego Okręgu Wojskowego. 8 kwietnia 1916 przeniesiony do rezerwy z promocją zatrudnienia w Petersburskim Okręgu Wojskowym. W 1917, w wyniku rewolucji bolszewickiej, został osądzony i skazany na banicję'"`UNIQ--nowiki-00000016-QINU`"'3'"`UNIQ--nowiki-00000017-QINU`"'. Osiadł w Paryżu, gdzie zmarł w 1938[5]. Został pochowany w cerkwi św. Jerzego w Topoli 28 października tego roku[6].
Rodzina
1 maja 1892 w Petersburgu poślubił Aurorę Pawłownę Demidową (1873–1904), córkę Pawła Pawłowicza (1839–1885), księcia San Donato, i Jeleny Pietrownej Trubeckiej (1853–1917)[2]. Małżeństwo rozwiodło się 26 grudnie 1896[7]. Ze związku pochodzi jedyny syn Arsena:
- Paweł (1893–1976) ⚭ Olga Glücksburg (1903–1997), córka Mikołaja (1872–1938), księcia greckiego i duńskiego, oraz Heleny Władimirownej Romanowej (1882–1957), wielkiej księżnej rosyjskiej[5].
Odznaczenia
Kawaler Orderu św. Włodzimierza, IV kl. (7 marca 1904),- Kawaler Orderu św. Stanisława, II kl. (22 sierpnia 1904),
- Broń Złota (22 sierpnia 1904),
- Medal „Pamięci wojny rosyjsko-japońskiej” (13 maja 1906),
Kawaler Orderu Gwiazdy Jerzego Czarnego (1 listopada 1912), Kawaler Krzyża Wielkiego,
Kawaler Krzyża Orderu św. Jerzego, IV kl. (6 grudnia 1914),
Kawaler Orderu Ducha Świętego (1920)[8],
Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Korony Jugosłowiańskiej (1930),
Komandor Orderu Karola I.
Genealogia
| Prapradziadkowie | N. Jovanović (?–?) ∞? ? (?–?) | N. Živković (?–?) ∞? ? (?–?) | N. Jovanović (?–?) ∞? ? (?–?) | ? (?–?) ∞? ? (?–?) | N. Nenandović (?–?) ∞? ? (?–?) | ? (?–?) ∞? ? (?–?) | N. Milovanović (?–?) ∞? ? (?–?) | ? (?–?) ∞? ? (?–?) |
| Pradziadkowie | Petar Jovanović (?–?) ∞? Marica Živković (ok. 1740–?) | Nikola Jovanović (?–?) ∞? ? (?–?) | Jakov Nenandović (1765–1836) ∞? ? (?–?) | Mladen Milovanović (1760–1823) ∞? ? (?–?) | ||||
| Dziadkowie | Jerzy Czarny (1768–1818) ∞1706 Jelena Jovanović (1771–1842) | Jevrem Nenandović (1793–1864) ∞ok. 1812 Jovanka Milovanović (1797–ok. 1840) | ||||||
| Rodzice | ks. Serbii, Aleksander (1806–1885) ∞1830 Persyda Nenandović (1813–1873) | |||||||
| Arsen Karadziordziewić (1859–1938) | ||||||||
Przypisy
- ↑ Balfour, Mackay ↓, s. 17–18.
- ↑ a b Balfour, Mackay ↓, s. 17.
- ↑ a b c Balfour, Mackay ↓, s. 20.
- ↑ Balfour, Mackay ↓, s. 20–21.
- ↑ a b Balfour, Mackay ↓, s. 153.
- ↑ Balfour, Mackay ↓, s. 154.
- ↑ Balfour, Mackay ↓, s. 17–20.
- ↑ Hervé Pinoteau, État de l’ordre du Saint-Esprit en 1830 et la survivance des ordres du roi, Paris: „Nouvelles Éditions Latines”, 1983, s. 165, ISBN 978-2-7233-0213-5 (fr.).
Bibliografia
- Neil Balfour, Sally Mackay: Paul of Yugoslavia: Britain's maligned friend. London: „Hamish Hamilton”, 1980. ISBN 978-0-241-10392-0. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Snake bgd, Licencja: CC BY-SA 3.0
Order of the Karađorđe's Star ribbon
Ribbon bar of the Imperial Military Order of Saint George. The Russian Empire.
Baretka Orderu św. Włodzimierza.
Baretka Orderu św. Stanisława.
Baretka Orderu św. Jerzego
Ribbon bar of the Order of Carol I of Romania
.svg)
Flaga Rosji 1858—1883
.svg)
Autor: Guilherme Paula, Licencja: CC-BY-SA-3.0
State flag of Serbia (1882-1918)
.svg)
Autor: Srg36, Licencja: CC BY-SA 3.0
Flag of the Russian Empire for private use (1914-1917).
A white flag sown with fleurs de lis, which served as the flag of the royal family of France according to the royal decree of Charles X of the du 11th of june 1828. Some consider it as the flag of the kingdom of France from 1815-1830, but that claim is contested.
.svg)
Autor: MazzyBor, Licencja: CC BY-SA 4.0
Coat of arms of the Karadjordjevic dynasty
Autor: Srg36, Licencja: CC BY-SA 3.0
Flag of the Russian Empire for private use (1914-1917).
Autor: Guilherme Paula, Licencja: CC-BY-SA-3.0
State flag of Serbia (1882-1918)
Prince Arsen of Yugoslavia
Autor: Glasshouse, Licencja: CC BY-SA 3.0
Royal Monogram of Prince Arsen of Yugoslavia
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar of the order of the Holy Spirit (France)