Arthur Liebehenschel

Arthur Liebehenschel
SS-Obersturmbannführer
Data i miejsce urodzenia	25 listopada 1901 Poznań
Data i miejsce śmierci	24 stycznia 1948 Kraków
Przebieg służby
Formacja	Schutzstaffel
Stanowiska	komendant KL Auschwitz i KL Lublin
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Arthur Liebehenschel (ur. 25 listopada 1901 w Poznaniu, stracony 24 stycznia 1948 w Krakowie) − SS-Obersturmbannführer, zbrodniarz nazistowski, komendant hitlerowskich obozów koncentracyjnych Auschwitz-Birkenau i Lublin w latach 1943–1944.

Życiorys

Urodził się w Poznaniu, gdzie pracował jako kupiec i urzędnik skarbowy^[1]. Studiował ekonomię i zagadnienia administracyjne. Uczestniczył w I wojnie światowej, w trakcie której dosłużył się stopnia feldwebela. Po jej zakończeniu wstąpił do freikorpsu Grenzschutz-Ost, którego członkiem był od stycznia do sierpnia 1919. Między 4 października 1919 a 3 października 1931 służył zawodowo w Reichswehrze, po czym w stopniu oberfeldwebela został zdemobilizowany.

Członek NSDAP od 1 lutego 1932 o numerze partyjnym 932 760 i SS od listopada 1932 o numerze ewidencyjnym 39 254 z przydziałem do 27 pułku Allgemeine SS we Frankfurcie nad Odrą.

4 sierpnia 1934 został wcielony do zawodowej służby w Oddziałach Wartowniczych SS (SS-Wachtruppe) i przydzielony do obozu koncentracyjnego Columbia-Haus w Berlinie. Z końcem 1934 przeszedł do obozu Lichtenburg, gdzie do 1 sierpnia 1939 piastował stanowisko adiutanta komendanta. Następnie mianowano go kierownikiem wydziału politycznego (Leiter der Politische Abteilung) w Inspektoracie Obozów Koncentracyjnych. Funkcję tę pełnił do 1 maja 1940, a następnie został szefem sztabu w tej strukturze organizacyjnej SS.

15 marca 1942 został funkcjonariuszem SS-WVHA, w którym objął funkcję zastępcy szefa Urzędu D I - Obozy Koncentracyjne (Amt D I - Konzentrationslager). 11 listopada 1943 został przeniesiony – na skutek afery obyczajowej – do Auschwitz, gdzie objął stanowisko komendanta obozu macierzystego (tzw. KL Auschwitz I − Stammlager) i dowódcy miejscowego garnizonu SS - SS-Standortälteste. 19 maja 1944 został komendantem obozu w Majdanku, a po jego likwidacji przeniesiony został do Triestu, pod rozkazy Wyższego Dowódcy SS i Policji na Adriatyckim Wybrzeżu SS-Gruppenführera Odilo Globocnika. W czasie swojej służby w SS odznaczony m.in. Wojennym Krzyżem Zasługi II Klasy z Mieczami, Pierścieniem Honorowym SS oraz Szpadą Honorową SS.

Po wojnie

Po wojnie został pojmany przez amerykańskie władze okupacyjne w Niemczech i wydany Polsce. W pierwszym procesie oświęcimskim wyrokiem Najwyższego Trybunału Narodowego w Krakowie został skazany 22 grudnia 1947^[2] na karę śmierci i stracony 24 stycznia 1948 w krakowskim Więzieniu Montelupich.

Przypisy

Literatura

• Autobiografia Rudolfa Hössa, komendanta obozu oświęcimskiego, Warszawa 1989, s. 290-294
• Cyprian Tadeusz, Sawicki Jerzy, Siedem procesów przed Najwyższym Trybunałem Narodowym, Poznań 1962, s. 138, 147, 193-197
• Gumkowski Janusz, Kułakowski Tadeusz, Zbrodniarze hitlerowscy przed Najwyższym Trybunałem Narodowym, Warszawa 1967, biogram s. 94-96.
• Lasik Aleksander, Struktura organizacyjna oraz obsada osobowa stanowisk kierowniczych w obozie koncentracyjnym na Majdanku w latach 1941-1944, (w:) "Zeszyty Majdanka", t. XXII, Lublin 2003, s. 178, 179
• Lasik Aleksander, Sztafety Ochronne w systemie niemieckich obozów koncentracyjnych. Rozwój organizacyjny, ewolucja zadań i struktur oraz socjologiczny obraz obozowych załóg SS, Oświęcim 2007, s. 477, 478
• Schilde Kurt, Tuchel Johannes, Columbia-Haus. Berliner Konzentrationslager 1933-1936, Berlin 1990, s. 38, 49
• Tuchel Johannes, Die Inspektion der Konzentrationslager 1938-1945. Das System des Terrors, Berlin 1994, s. 217

Zobacz też

• Personel Auschwitz-Birkenau