Atalia

Atalia
עֲתַלְיָה
Ilustracja
Zabicie Atalii
król(owa) Judy
Okres

od 841 p.n.e.
do 835 p.n.e.

Poprzednik

Ochozjasz

Następca

Joasz

Dane biograficzne
Data urodzenia

? (IX w. p.n.e.)

Data i miejsce śmierci

835 p.n.e.
Jerozolima

Przyczyna śmierci

zabójstwo

Ojciec

Achab

Matka

Izebel

Małżeństwo

Joram

Dzieci

Ochozjasz

Atalia (hebr. ‏עֲתַלְיָה‎, zm. 835 p.n.e.) – córka króla izraelskiego Achaba i fenickiej księżniczki Izebel, samozwańcza królowa Judy od 841 p.n.e.[a], jedyna kobieta rządząca samodzielnie w tym państwie.

Panowanie

Po otrzymaniu wiadomości o śmierci Ochozjasza, Atalia wymordowała pozostałych członków rodziny królewskiej i objęła tron. Przy życiu pozostał jedynie Joasz, wówczas małe dziecko, ukryty przez Jehoszebę[1].

Atalia była czcicielką Baala, do którego kultu namówiła również męża i syna. Kiedy Joasz miał siedem lat, doszło do zamachu stanu zorganizowanego przez kapłanów JHWH pod wodzą Jehojady, w wyniku którego Atalię obalono i zabito[2].

Bohaterka tragedii J. Racine'a pt. Atalia (fr. Athalie), którą przetłumaczyli na język polski Stanisław Konarski i Antoni Orłowski. W latach 1751–52 grano ją w Collegium Nobilium pijarów w Warszawie[2].

Opisuje ją 2 Księga Królewska i 2 Księga Kronik.

Zobacz też

Uwagi

Przypisy

  1. 2Krn 22,10-11 w przekładach Biblii.
  2. a b Atalia. W: Marcin Bocian: Leksykon postaci biblijnych. Kraków: Znak, 1995, s. 75. ISBN 83-7006-393-4.

Bibliografia

  • Słownik Postaci Biblijnych. [dostęp 2015-12-26].
  • Praca zbiorowa pod red. naukową J. Śliwy, 2005, Wielka Historia Świata Tom 2 Stary i Nowy Świat od „rewolucji” neolitycznej do podbojów Aleksandra Wielkiego, Oficyna Wydawnicza Fogra, ss. 362, ISBN 83-85719-83-0.

Media użyte na tej stronie