Awraham Bocer

Awraham Bocer
‏אברהם בוצר‎
Ilustracja
alluf (generał major) alluf (generał major)
Data i miejsce urodzenia

1929
Polska

Data i miejsce śmierci

3 czerwca 2012
Tel Awiw

Przebieg służby
Lata służby

1948–1972

Siły zbrojne

 Izraelski Korpus Morski

Formacja

Palmach

Główne wojny i bitwy

wojna o niepodległość,
kryzys sueski,
wojna sześciodniowa,
wojna na wyczerpanie

Odznaczenia
wojna o niepodległość kryzys sueski wojna sześciodniowa wojna na wyczerpanie

Awraham Bocer (hebr. אברהם בוצר, ur. 1929 w Polsce, zm. 3 czerwca 2012 w Tel Awiwie) – izraelski wojskowy, generał major (alluf) i ósmy dowódca Izraelskiego Korpusu Morskiego w latach 1968–1972. W trakcie swojej kadencji zaangażowany był w rozwój potencjału marynarki, w szczególności możliwości desantowych i walki rakietowej.

Życiorys

Młodość

Urodził się w Polsce w 1929 roku. Siedem lat później dokonał aliji do Palestyny, gdzie zamieszkał wraz z rodziną w Tel Awiwie. Uczył się w szkole im. Achad ha-Ama. W 1943 roku, w wieku 14 lat, wstąpił do młodzieżowego ruchu Cofej Jam (dosł. obserwatorzy morza)[1]. W 1946 roku wstąpił do Palmachu, gdzie służył w jednostce morskiej Paljam. Ukończył siódmy kurs szkoleniowy w Newe Jam, a podczas ósmego kursu szkoleniowego w Cezarei był już instruktorem. Następnie przeszedł szkolenia z działań lądowych w kibucu Ma’abarot, w którego obronie brał później udział. W marcu 1947 roku pomagał opuścić pokład statku „Szabataj Lużinski” nielegalnie przybyłym do Palestyny Żydom, w okolicach kibucu Niccanim. W trakcie rozładunku zatrzymali go Brytyjczycy i internowali na Cyprze. Z racji na swój młody wiek, po dwóch tygodniach, został zwolniony z obozu i odesłany do Palestyny. Po powrocie, w kibucu Ma’anit, przeszedł szkolenie dla dowódców i wziął udział w obronie kibucu przed arabskim atakiem. Następnie zaangażował się w szkolenia Palmachu[2].

Wojna arabsko-izraelska (1948)

W pierwszej połowie 1948 roku służył w Szwadronie Morskim i został dowódcą okrętu „Poza”. Był to okręt, na którym zamontowano dwie wyrzutnie podobne do wyrzutni torped z silnikiem elektrycznym, zasilanym bateriami i ładunkami wybuchowymi na początku pocisku. Okręt pod dowództwem Bocera brał udział w atakach na jednostki egipskie. W maju 1948 roku brał udział w przejęciu wejścia do portu w Jafie[2].

Okres niepodległości Izraela

Na początku istnienia Izraela służył na trawlerze „Drom Afrika”[a], potem jako oficer pokładowy i artylerii na fregatachMiwtach” i „Minzak”, był także zastępcą dowódcy, a od 1952 roku dowódcą fregaty „Hagana”. Ukończył także kurs dla dowódców kompanii i batalionów[1][2]. W latach 1954–1955 stał na czele Pionu Operacji Morskich Izraelskiego Korpusu Morskiego. W 1956 roku został wytypowany do delegacji, która w Wielkiej Brytanii dokonywała zakupu niszczycieli dla izraelskiej marynarki. Tam został mianowany zastępcą dowódcy zakupionego niszczyciela HMS „Zealous”, który w marynarce izraelskiej służył jako „Ejlat”. W tym samym roku brał udział w odparciu ataku na Hajfę i przejęciu egipskiego niszczyciela „Ibrahim al-Awal[2].

W latach 1959–1961 dowódca niszczyciela „Jafo”. Do 1963 roku pełnił służbę na różnych stanowiskach w Sztabie Izraelskiego Korpusu Morskiego. W tym samym roku został oddelegowany na roczny kurs dla starszych oficerów w Szkole Dowództwa i Sztabu Brytyjskiej Floty. W latach 1964–1965 był szefem Wydziału Kadr Izraelskiego Korpusu Morskiego. Przed wybuchem wojny sześciodniowej został dowódcą sił morskich w obszarze Ejlatu (tzw. sektor Morza Czerwonego)[1]. W trakcie wojny sześciodniowej dowodził siłami desantowymi, które zdobyły Szarm el-Szejk oraz znajdującą się w mieście bazę wojskową przed planowanym atakiem spadochroniarzy[3].

W 1968 roku został mianowany dowódcą Izraelskiego Korpusu Morskiego[1]. Swoją kadencję rozpoczął od działań mających na celu zabezpieczenie nowych granic morskich Izraela w okół Synaju i na Morzu Czerwonym. Rozpoczął wzmacnianie potencjału sił marynarki stacjonujących w Ejlacie oraz nakłaniał Sztab Generalny Sił Obronnych Izraela, aby armia angażowała do działań niekonwencjonalnych morską jednostkę specjalną Szajjetet 13. Ponadto, doprowadził do zakupu i sprowadzenia z Tanzanii okrętu desantowego „Bat Szewa”, a później trzech kolejnych, aby zwiększyć możliwości operacyjne marynarki. Uważał, że armia izraelska nie doceniała potencjału i możliwości sił morskich[4][5].

Podczas kadencji Bocera przeprowadzono z sukcesem trzy ważne operacje wojskowe, przy współudziale Izraelskiego Korpusu Morskiego:

Zaangażował się w rozbudowę floty kutrów rakietowych, okrętów podwodnych i okrętów patrolowych, a także we wprowadzenie marynarki w erę walki elektronicznej i rakietowej na morzach. Uważa się, że wysiłki Bocera wpłynęły na zwiększenie prestiżu Izraelskiego Korpusu Morskiego oraz dały podwaliny pod przyszłe sukcesy marynarki w trakcie wojny Jom Kipur[1][3].

Odszedł ze służby w 1972 roku. W cywilu był prezesem ropociągu Ejlat-Aszkelon, następnie ukończył prawo i pracował jako prawnik. Był także zaangażowany w działania organizacji weteranów Paljam[2][4].

Zmarł 3 czerwca 2012 w Tel Awiwie[1].

Uwagi

  1. Trawler był wykorzystywany przez Palamch do przeprowadzania szkoleń dla oddziałów morskich. Statek został nazwany na cześć Żydów z Południowej Afryki, którzy go zakupili.

Przypisy

  1. a b c d e f Izraelski Korpus Morski, מפקדי זרוע הים לדורותיהם [dostęp 2021-01-15].
  2. a b c d e Palmach, אלוף (מיל') בוצר בוצן אברהם צ'יטה ז"ל [dostęp 2021-01-15].
  3. a b Amir Oren, מת האלוף אברהם (צ'יטה) בוצר, „Ha-Arec”, 3 czerwca 2012 [dostęp 2021-01-18].
  4. a b Miszmar ha-Moreszet ha-Jamit, מנהיגותו של אלוף בוצר -צ'יטה מאת תא"ל מיל שאול חורב, 15 sierpnia 2012 [dostęp 2021-01-19].
  5. Josi Melman, המפקד העקשן שהצליח להפוך גיגיות לצוללות, „News Walla”, 9 czerwca 2012 [dostęp 2021-01-19].
  6. Izraelski Korpus Morski, הפשיטה על עדבייה – "בולמוס 5" 21 ביוני 1969 [dostęp 2021-01-19].
  7. Siły Obronne Izraela, בחזרה אל הפשיטה הבלתי אפשרית של שייטת 13 [dostęp 2021-01-19].
  8. Mommsen 2011 ↓, s. 159.

Bibliografia

  • Klaus Mommsen, 60 Years Israel Navy. Chel Ha’Yam Ha’Yisraeli, Norderstedt: Books on Demand, 2011.

Media użyte na tej stronie

Sinai war ribbon.svg
Autor: Amirki, Licencja: CC BY-SA 3.0
Sinai_war_ribbon (israeli army)
Independence war ribbon.jpg
Autor: Ingsoc, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Independence War Ribbon
Naval Ensign of Israel.svg
Naval ensign of Israel
IDF aluf rotated.svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0
The IDF rank Aluf
Hatasharibon.svg
Autor: Amirki, Licencja: CC BY-SA 3.0
Hatasha war ribon (israeli army)
Six day war ribbon.svg
Autor: Amirki, Licencja: CC BY-SA 3.0
Six_day_war_ribbon (israeli army)
Avraham Bozer.jpg
Autor: Oded_Agur, Licencja: Attribution
portrait of Avraham Bozer