Azotan ołowiu(II)

Azotan ołowiu(II)
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.	bis(azotan) ołowiu
addyt.	trioksydoazotan(1−) ołowiu(2+)
	Inne nazwy i oznaczenia
Stocka	azotan(V) ołowiu(II)
inne	daw. azotan ołowiawy
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	Pb(NO; 3); 2
Masa molowa	331,21 g/mol
Wygląd	biały lub prawie biały, krystaliczny proszek lub bezbarwne kryształy
	Identyfikacja
Numer CAS	10099-74-8
PubChem	24924
Właściwości
	Gęstość
	4,53 g/cm³; ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	łatwo
	w innych rozpuszczalnikach
	etanol: łatwo; metanol: 13,3 g/l
Temperatura rozkładu	470 °C
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Zwroty H	H360, H332, H302, H373, H410
Zwroty P	P201, P220, P273, P308+P313, P501
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Toksyczny; (T)	Groźny dla; środowiska; (N)
Zwroty R	R61, R20/22, R33, R50/53, R62
Zwroty S	S53, S45, S60, S61
	NFPA 704
Na podstawie; podanego źródła	0 1 0 OX
Temperatura zapłonu	290 °C
Numer RTECS	OG2100000
Dawka śmiertelna	LD50 93 mg/kg (szczur, dożylnie)
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Azotan ołowiu(II), Pb(NO
3)
2 – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu azotowego i ołowiu na II stopniu utlenienia.

Azotan ołowiu(II) występuje w postaci bezbarwnych kryształów lub białego proszku. Jest rozpuszczalny w wodzie (w temp. 20 °C – 52,2 g na 100g H₂O), a jego roztwór ma odczyn kwasowy. Powyżej temperatury 470 °C rozkłada się na tlenki azotu i ołowiu.

Azotan ołowiu ma właściwości utleniające, dlatego należy go przechowywać z dala od materiałów palnych. Jest toksyczny. LD₅₀ (szczur, dożylnie) wynosi 93 mg/kg. Działa drażniąco na skórę, oczy, płuca i błony śluzowe.

Ze względu na właściwości utleniające azotan ołowiu jest używany w produkcji zapałek, materiałów wybuchowych oraz w przemyśle barwników.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
↑ Merck: Sicherheitsdatenblatt. [dostęp 2008-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 września 2007)]. (niem.).
↑ ^a ^b Azotan ołowiu(II) (nr 203580) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) na obszar Polski.
↑ ^a ^b ^c Department of Chemistry, The University of Akron: Lead nitrate. [dostęp 2012-02-23]. (ang.).
↑ ^a ^b Związki ołowiu (ang.) w wykazie klasyfikacji i oznakowania Europejskiej Agencji Chemikaliów. [dostęp 2015-04-10].

Bibliografia

Mallinckrodt Baker: Material Safety Data Sheet: LEAD NITRATE. [dostęp 2008-06-09]. (ang.).

[FPX-1] Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .

[Merck-SDB-2] Merck: Sicherheitsdatenblatt. [dostęp 2008-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 września 2007)]. (niem.).

[SA-3] Azotan ołowiu(II) (nr 203580) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) na obszar Polski.

[AKRON-4] Department of Chemistry, The University of Akron: Lead nitrate. [dostęp 2012-02-23]. (ang.).

[CLI-5] Związki ołowiu (ang.) w wykazie klasyfikacji i oznakowania Europejskiej Agencji Chemikaliów. [dostęp 2015-04-10].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Azotan ołowiu(II)

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie