Azotan potasu
Ten artykuł od 2011-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() Kryształy azotanu potasu po odparowaniu wody z roztworu | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | KNO3 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 101,10 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd | bezbarwne kryształy[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Minerały | nitrokalit (saletra indyjska, saletra potasowa) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne aniony | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne kationy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Azotan potasu (nazwa Stocka: azotan(V) potasu, nazwy zwyczajowe: saletra potasowa, saletra indyjska), KNO
3 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy azotanów, sól potasu i kwasu azotowego.
Azotan potasu występuje w przyrodzie w niewielkich ilościach w postaci minerału nitrokalitu w krajach o suchym, gorącym klimacie, m.in. w Chinach i Indiach. Z tych państw był sprowadzany do Europy, czemu zawdzięcza nazwę „saletra indyjska”.
Otrzymywanie
Obecnie otrzymuje się ją głównie w reakcji podwójnej wymiany między azotanem sodu i chlorkiem potasu (strąca się najtrudniej rozpuszczalny spośród tych soli chlorek sodu, w roztworze pozostaje KNO3):
- NaNO
3 + KCl → KNO
3 + NaCl
Właściwości
Saletra potasowa jest bezbarwnym, krystalicznym ciałem stałym. Jej temperatura topnienia wynosi 334 °C. Przy ogrzaniu do 400 °C rozkłada się na azotyn potasu i tlen:
- 2KNO3 → 2KNO2 + O2
Zastosowanie
- Nawóz sztuczny.
- Saletra potasowa jest utleniaczem. Z tego powodu jej głównym zastosowaniem była produkcja czarnego prochu. Obecnie stosowana w pirotechnice jako utleniacz, m.in. do wytworzenia fotobłysków, czyli krótkich i bardzo jasnych impulsów świetlnych uzyskiwanych podczas spalania mieszaniny saletry z pyłami metali. Po zmieszaniu z sacharydem, np. sacharozą w proporcjach stechiometrycznych i stopieniu tworzy substancję łatwopalną (znaną jako karmelek lub karmelka) o temperaturze zapłonu ok. 400 °C, osiąga temperaturę 600 °C i wytwarza dużo dymu;
- Do początków XX w. azotan potasu był używany do otrzymywania kwasu azotowego.
- Konserwant mięsa (E252).
- Azotan potasu zmieszany z cukrem lub cukrem pudrem jest podstawowym składnikiem paliwa (utleniaczem) we własnoręcznie robionych materiałach pirotechnicznych.
Współcześnie saletra potasowa jest wykorzystywana głównie (75% produkcji) jako nawóz sztuczny. Do tego celu stosowany jest produkt techniczny o czystości rzędu 90%. Kolejne znaczące zastosowanie to metalurgia, gdzie techniczny KNO
3 w mieszaninie z innymi azotanami i azotynami służy do wypełniania łaźni przenoszących ciepło. Produkt techniczny jest też stosowany jako składnik topniku do lutowania i do produkcji elektrod spawalniczych. Ponadto wykorzystywany jest do produkcji szkła, ceramiki i emalii oraz materiałów wybuchowych i pirotechnicznych[5].
Toksyczność
Azotan potasu działa bezpośrednio utleniająco na hemoglobinę, powodując powstanie methemoglobiny i nitrozohemoglobiny[6]. Działa drażniąco na skórę, oczy, drogi oddechowe i przewód pokarmowy.
Najniższa zarejestrowana dawka śmiertelna dla człowieka wyniosła 54 mg/kg masy ciała[3], choć znany jest przypadek powrotu do zdrowia po spożyciu 125 g KNO
3[7]. LD50 (doustnie) dla szczura lub królika wynosi 2–4 g/kg[3][4].
Substancja rozkłada się i jest przyswajalna w środowisku naturalnym (dlatego też jest stosowana jako nawóz sztuczny), jednak duże ilości mogą być zagrożeniem dla organizmów wodnych i lądowych.
Przypisy
- ↑ a b Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
- ↑ a b Azotan potasu (nr 542040) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) na obszar Polski.
- ↑ a b c Potassium nitrate, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 24434 (ang.).
- ↑ a b Karta charakterystyki substancji niebezpiecznej, Pharma Cosmetic, 8 stycznia 2077 [zarchiwizowane z adresu 2007-10-28] .
- ↑ Wolfgang Laue i inni, Nitrates and Nitrites, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, s. 10, DOI: 10.1002/14356007.a17_265 (ang.).
- ↑ Karta charakterystyki substancji niebezpiecznej. am.wroc.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-26)]. (pol.). Akademia Medyczna im. Piastów Śląskich we Wrocławiu.
- ↑ E.H.W.J. Burden , The toxicology of nitrates and nitrites with particular reference to the potability of water supplies. A review, „The Analyst”, 86 (1024), 1961, s. 429, DOI: 10.1039/an9618600429 (ang.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS) pictogram for oxidizing substances
The "fire diamond" as defined by NFPA 704. It is a blank template, so as to facilitate populating it using CSS.
Autor: Adam Rędzikowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Krzyształy azotanu(V) potasu po odparowaniu wody z roztworu.
chemical structure of potassium nitrate