Babszyn

Babszyn
Бабшин
Państwo

 Ukraina

Obwód

Flag of Khmelnytskyi Oblast.svg chmielnicki

Rejon

kamieniecki

Populacja 
• liczba ludności


217

Nr kierunkowy

+380 3849

Kod pocztowy

32378

Położenie na mapie obwodu chmielnickiego
Mapa konturowa obwodu chmielnickiego, blisko dolnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Babszyn”
Położenie na mapie Ukrainy
Ziemia48°28′10″N 26°33′19″E/48,469444 26,555278
Portal Ukraina

Babszyn (ukr. Бабшин) – wieś na Ukrainie w rejonie kamienieckim należącym do obwodu chmielnickiego.

Usytuowanie Babszyna w pobliżu rzeki Dniestr sprawiało, że dwór tamtejszy należał do najładniej położonych siedzib ziemiańskich w tej części Podola. Dobra miejscowe wchodziły niegdyś w skład latyfundiów rodziny Lanckorońskich. W pierwszej połowie XIX w. wyodrębnione z większej całości znajdowały się w ręku cześnikowiczów Kaspra i Jana Jordanów h. Trąby, dziedziców także pobliskiego Żwańca i Jóźwina, sprzedanych przez nich w 1819 roku Grocholskim. W ten sam sposób, ale dopiero w 1835 roku, wyzbyli się oni również Babszyna. Dobra te kupił od braci Piotr Gradowski h. Lubicz (1780-1876), właściciel Kożuchowa na Podlasiu. Rodzina jego wywodziła się z Gradowa w pow. sochaczewskim.

Piotr Gradowski był synem poległego w Powstaniu Kościuszkowskim Floriana. Żenił się dwukrotnie: najpierw z Teklą Pawłowską, z którą miał czterech synów, Oktawiana, Cezarego, Ludwika i Oskara, a po śmierci pierwszej żony i nabyciu Babszyna, z Józefą Gajewską z Serbów koło Mohylowa. Z małżeństwa drugiego pochodziły córki Amelia i Henryka oraz syn Leon. Babszyn Piotr Gradowski zapisał najmłodszemu synowi Leonowi (1842–1908), żonatemu z Oktawią Wołoszynowską (zm. 1905), córką Oktawiana i Honoraty z Bednarowskich. Z kolei Leon Gradowski miał trzy córki: Eleonorę, zamężną za Wacławem Tuskim, Kazimierę, która poślubiła wdowca po siostrze, i Oktawie, żonę Kaliksta Morawskiego, oraz syna Stanisława (1869–1945), ożenionego z Klotyldą Suchodolską (zm. 1954), ostatniego właściciela Babszyna do 1920 roku.

Dwór

  • dwór wybudowany w pierwszej połowie XIX w. przez Piotra Gradowskiego[1].

Przypisy

  1. Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 9: Województwo podolskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 15-18, ISBN 83-04-04268-1, ISBN 83-04-03701-7 (całość).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Khmelnytskyi Oblast location map.svg
Autor: RosssW, Licencja: CC BY-SA 4.0
Районы Хмельницкой области с 17 июля 2020 года
Kam pod.gif
Герб Кам'янець-Подільського району