Bandrów Narodowy

Bandrów Narodowy

wieś
Widok na wieś
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	bieszczadzki
Gmina	Ustrzyki Dolne
Liczba ludności (2011)	464[1][2]
Strefa numeracyjna	13
Kod pocztowy	38-700[3]
Tablice rejestracyjne	RBI
SIMC	0361502[4]
Położenie na mapie gminy Ustrzyki Dolne Bandrów Narodowy
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Bandrów Narodowy
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Bandrów Narodowy
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego Bandrów Narodowy
49°23′25″N 22°42′15″E/49,390278 22,704167

Bandrów Narodowy – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Ustrzyki Dolne^[4][5].

Wołoska wieś królewska Bandrow położona była w 1589 roku w starostwie przemyskim w ziemi przemyskiej województwa ruskiego^[6]. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim.

Przez wieś przepływają potoki Jasienik oraz Królówka. Bandrów leży przy drodze z Ustrzyk Dolnych do granicy państwa, pierwotnie droga ta prowadziła do wsi Mszaniec, znajdującej się obecnie, tuż za granicą państwową. Na terenie cmentarza ewangelickiego zachowały się pojedyncze nagrobki. W Bandrowie Narodowym znajduje się cerkiew greckokatolicka z 1825, pełniąca obecnie rolę kościoła filialnego pw. św. Andrzeja Boboli w Parafii Matki Bożej Bieszczadzkiej w Jasieniu-Ustrzykach Dolnych. Pierwotnie wzniesiona została w 1825 w Jasieniu, a w obecne miejsce przeniesiono ją w 1974. Za cerkwią znajduje się stary cmentarz z kilkoma nagrobkami. We wsi znajduje się również kościół katolicki.

Bandrów jest jednym z najstarszych ośrodków górnictwa naftowego na świecie, kopalnie ropy naftowej istniały tu przed rokiem 1884.

Historia

Wieś lokowano w 1532 na prawie wołoskim, stanowiła ona własność królewską. Została wymieniona w 1541. W 1890 Bandrów Narodowy liczył 747 wiernych wyznania geckokatolickiego, w 1918 – 820, a w 1938 – 1025^[7]. W 1944 z Bandrowa wysiedlono część ludności ukraińskiej na Syberię. W 1951, w ramach umowy o zamianie granic, pozostali mieszkańcy zostali wysiedleni do Ukraińskiej SRR, a wieś znalazła się w granicach Polski. W latach 1954-1956 część domów, uznanych za nienadających się do zamieszkania, została przeznaczona do rozbiórki. Również znajdująca się tu pierwotnie cerkiew z 1880 została zniszczona przez polskich osadników w 1954.

W 1783 na gruntach dawnego wójtostwa w ramach kolonizacji józefińskiej osiedlono kolonistów niemieckich. Część niemiecką nazwano Bandrów Kolonia. Układ zabudowy tej części wsi zorganizowano w formie łańcuchówki niemieckiej. Pierwszy dom modlitwy w Bandrowie był drewniany. Zbudowano go ok. 1788, a rozebrano w 1860. W jego miejscu (kilka metrów poniżej) powstał murowany dom modlitwy. W 1940 koloniści niemieccy zostali przesiedleni do Rzeszy.

• 

  Cerkiew

• 

  Szkoła

• 

  Nieistniejący zbór ewangelicki-tablica

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Bandrów (1) i (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 98 .

Gmina Ustrzyki Dolne

• Siedziba gminy: Ustrzyki Dolne

Miasta	Ustrzyki Dolne
Wsie	Bandrów Narodowy Brelików Brzegi Dolne Daszówka Dźwiniacz Dolny Hoszowczyk Hoszów Jałowe Jamna Dolna Jamna Górna Jureczkowa Krościenko Leszczowate Liskowate Łobozew Dolny Łobozew Górny Łodyna Moczary Nowosielce Kozickie Ropienka Równia Serednica Stańkowa Teleśnica Oszwarowa Teleśnica Sanna Ustjanowa Dolna Ustjanowa Górna Wojtkowa Wojtkówka Wola Maćkowa Wola Romanowa Zadwórze Zawadka
Części miasta wg TERYT	Jasień Osiedle Fabryczne Pod Dębami Strwiążek Strwiążyczek Ustjanowa Górna Zabłocie
Osady	Arłamów Kwaszenina Sokole Trzcianiec
Osady leśne	Grąziowa Trójca
Integralne części wsi	Borsukowce Braniów Chwaniów Dolny Koniec Górny Koniec (Krościenko) Górny Koniec (Leszczowate) Górny Koniec (Stańkowa) Kopalnia Łodyna-Ług Pod Jaworem Ropienka Dolna Ropienka Górna Rzeki Wolica Za Działem Zabłocie
Nieistniejące wsie i ich części	Siegenthal Stebnik Steinfels