Barania Grań

Barania Grań – widok znad Śnieżnego Bańdziocha

Barania Grań (słow. hrebeň Baraních veží) – krótka, boczna grań odchodząca ku północy od Niżniego Baraniego Zwornika (Nižná Barania strážnica, ok. 2480 m n.p.m.) w słowackich Tatrach Wysokich. Oddziela ona od siebie górne kotły Doliny Czarnej Jaworowej (Čierna Javorová dolina) – Śnieżny Bańdzioch (kotlinka pod Snehovým) na zachodzie od Baraniego Bańdziocha (Barania dolinka) na wschodzie.

W Baraniej Grani wyróżnia się (w kolejności od góry): Baranie Turnie (Baranie veže), Baranie Zęby (Baranie zuby) i Baranią Kopę (Barania kopa). Szczegółowy wykaz wszystkich nazwanych obiektów w tej grani jest następujący (w kolejności od Niżniego Baraniego Zwornika):

Sumaryczna liczba wszystkich wzniesień w Baraniej Grani jest w rzeczywistości nieco większa, niż wydawałoby się to z liczby nazwanych formacji wypukłych (7). Wynika to z faktu, że niektóre nazwane turnie mają po kilka wierzchołków.

Po raz pierwszy granią przeszli (z obejściami niektórych turni) Zygmunt Klemensiewicz, Jerzy Maślanka i Rudolf Nałęcki 24 sierpnia 1923 roku. Droga ta jest nieco trudna (I w skali tatrzańskiej).

W okolice Baraniej Grani nie prowadzą żadne szlaki turystyczne, rejon ten jest również nieudostępniony dla taternictwa[1].

Przypisy

Bibliografia

  • Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XX. Baranie Rogi – Durny Szczyt. Warszawa: Sport i Turystyka, 1976, s. 10–19.

Media użyte na tej stronie

Barania Gran.jpg
Autor: Rafik k, Licencja: CC BY-SA 4.0
Barania Grań - widok ze żlebu Wyżniej Śnieżnej Przełęczy w górnej części Doliny Czarnej Jaworowej.