Barbara Becker

Barbara Becker
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1946
Gdynia

profesor nauk chemicznych
Specjalność: chemia nieorganiczna, chemia metaloorganiczna
Alma Mater

Politechnika Gdańska

Doktorat

1978

Habilitacja

1989

Profesura

30 czerwca 2008

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Gdańska

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal Złoty za Długoletnią Służbę Medal Komisji Edukacji Narodowej

Barbara Becker (ur. 1946 w Gdyni) – polska chemiczka, profesor nauk chemicznych, popularyzatorka nauki.

Wykształcenie

Urodzona w 1946 r. w Gdyni. Szkołę średnią (II Liceum Ogólnokształcące im. A. Mickiewicza w Gdyni) ukończyła w roku 1964 i rozpoczęła studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej. Studia ukończyła w 1969 roku, uzyskując stopień i tytuł mgr inż. chemii na specjalności lekkiej syntezy organicznej. W roku 1969 rozpoczęła także pracę w Katedrze Chemii Nieorganicznej Politechniki Gdańskiej, kolejno jako asystent stażysta, asystent i starszy asystent. Na przełomie lat 1975/76 odbyła czteromiesięczny staż naukowy w Uniwersytecie w Rostocku (Niemcy). W roku 1978 otrzymała stopień doktora nauk chemicznych (Wydział Chemiczny PG) na podstawie rozprawy doktorskiej Badanie przebiegu reakcji siarki z arylowodorosilanami oraz jej produktów – arylosilanotioli obronionej 25 stycznia i rozpoczęła pracę na stanowisku adiunkta. W latach 1983–1985 odbyła staż podoktorski w Département de Chimie Organique Fine, Laboratoire des Organométalliques, Université Montpellier II des Sciences et Techniques du Languedoc(fr.) we Francji. Powróciła tam jeszcze we wrześniu 1993 roku jako visiting professor. W międzyczasie, w roku 1989, Rada Wydziału Chemicznego Politechniki Gdańskiej nadała jej stopień doktora habilitowanego w zakresie chemii organicznej na podstawie rozprawy zatytułowanej Reakcje siarki elementarnej z wodoro- i polisilanam. W latach 1991–1996 zatrudniona była na stanowisku profesora nadzwyczajnego PG. W roku 1993 odwiedziła Max-Planck-Institut für Festkörperforschung w Stuttgarcie (Niemcy), zaś w czerwcu 2001 roku, jako visiting scientist, przebywała w Institut für Anorganische Chemie, Rheinisch-Westfälischen Technische Hochschule w Aachen (także Niemcy). W latach 2007–2011 zatrudniona była na stanowisku profesora nadzwyczajnego PG. Tytuł naukowy profesora nauk chemicznych został jej nadany w roku 2008[1]. W latach 2009–2017 kierowała Katedrą Chemii Nieorganicznej Politechniki Gdańskiej, w tym od 2012 roku jako profesor zwyczajny PG.

Działalność popularyzatorska i organizacyjna

Kierownik 4 projektów badawczych oraz promotor 7 rozpraw doktorskich[1]. Wzięła czynny udział w ponad 100 konferencjach naukowych – międzynarodowych i krajowych, prezentując blisko 200 komunikatów zjazdowych, za które kilkakrotnie. Jest autorką 127 publikacji[2][3], opublikowanych w zdecydowanej większości w czasopismach z listy filadelfijskiej[4], jak również prac w innych wydawnictwach[5]. Otrzymała m.in. Złoty Krzyż Zasługi (1990), Medal Komisji Edukacji Narodowej (1999) czy Złoty medal za długoletnią służbę (2010), jak również wiele nagród Rektora PG – tak naukowych, jak i dydaktycznych. W latach 2002–2005 pełniła funkcję Prodziekana ds. Nauki Wydziału Chemicznego Politechniki Gdańskiej, zaś w latach 2009–2017 była Kierownikiem Katedry Chemii Nieorganicznej[6]. Była również opiekunem naukowym koła naukowego „Hybryda” – Sekcji Studenckiej Oddziału Gdańskiego Polskiego Towarzystwa Chemicznego, od momentu jej powstania w 2003 roku do 2016 roku. W latach 2009–2016 pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Oddziału Gdańskiego Polskiego Towarzystwa Chemicznego, zaś od 2016 roku funkcję Przewodniczącej tego oddziału. Recenzentka[7] licznych prac naukowych w czasopismach z listy filadelfijskiej, prac doktorskich, habilitacyjnych, jak również w postępowaniu w sprawie nadania tytułu profesora[8].

Wygłosiła ponad setkę wykładów popularno-naukowych na zaproszenie (Centrum Edukacji Nauczycieli, Centrum Nauki Experyment, liczne szkoły, Uczelnie) oraz podczas Bałtyckiego Festiwalu Nauki, wiele z nich było wzbogaconych pokazami reakcji chemicznych.

Wśród wypromowanych przez nią doktorów są Jarosław Chojnacki (1998), Agnieszka Pladzyk (2003) i Katarzyna Kazimierczuk (2004)[1].

Przypisy

  1. a b c Prof. dr hab. inż. Barbara Becker, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2022-01-18].
  2. prof. dr hab. inż. Barbara Becker [w:] serwis www.researchgate.net/ (online) [data dostępu: 2022-01-18]
  3. Barbara Becker | Gdansk University of Technology - Academia.edu, gda.academia.edu [dostęp 2022-01-18].
  4. Barbara Becker, scholar.google.pl [dostęp 2022-01-18].
  5. Barbara Becker - Publikacje - MOST Wiedzy, MOST Wiedzy - portal z wiedzą dla Ciebie [dostęp 2022-01-18].
  6. Barbara Becker | Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej, chem.pg.edu.pl [dostęp 2022-01-18].
  7. prof. dr hab. inż. Barbara Becker [w:] System Wspomagania Wyboru Recenzentów (online) [dostęp 2022-01-18]
  8. prof. dr hab. inż. Barbara Becker [w:] MOST Wiedzy (online) [dostęp 2022-01-18]

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Medal Za Długoletnią Służbę Złoty BAR.svg
Baretka: Złoty Medal za Długoletnią Służbę
Profesor Barbara Becker.jpg
Autor: Kadmea, Licencja: CC BY-SA 4.0
prof. dr hab. inż. Barbara Becker