Barbarzyńca (komiks)

Barbarzyńca
Le Barbare
Tom 27. serii Thorgal
[[Plik:okładka |240x240px|alt=Ilustracja|]]
Scenariusz

Jean Van Hamme

Rysunki

Grzegorz Rosiński

Kraj wydania

Belgia

Język

francuski

Data pierwszego wydania

2002

Wydawca

Le Lombard

Data pierwszego wydania polskiego

2003

Pierwszy wydawca polski

Egmont Polska

Tłumaczenie

Wojciech Birek (Egmont Polska)

poprzedni
Królestwo pod piaskiem
następny
Kriss de Valnor

Barbarzyńca – dwudziesty siódmy tom serii komiksowej Thorgal. Jego autorami są Jean Van Hamme (scenariusz) i Grzegorz Rosiński (rysunki). Komiks ukazał się w oryginale francuskim w 2002 roku nakładem wydawnictwa Le Lombard. Po polsku wydał go w 2003 roku Egmont Polska.

Album otwiera cykl nazywany tym samym tytułem, obejmującym również dwa kolejne tomy, którego fabuła koncentruje się wokół niewoli bizantyjskiej i choroby Thorgala.

Streszczenie

Thorgal, Aaricia, Jolan, Louve, Tiago oraz Ilenia zostali znalezieni na pustyni przez karawanę i dostarczeni handlarzowi niewolników, Dżaffarowi w przyportowym mieście. Zarządca gubernatora wykupił Thorgala wraz z Tiago jako uciekinierów do strzeleckiego egzaminu dojrzałości młodzieńców, synów dostojników. Za sprawą Thorgala, podczas uśmiercania niewolników ginie dwóch młodych dworzan. Gubernator wynagradza Thorgalowi wolnością oszczędzenie swego syna, nastoletniego Herakliusza, który również brał udział w sprawdzianie. Wiking zadeklarował władcy pozostanie na dworze i zaoferował treningi łucznicze, jeżeli jego dzieci oraz Ilenia zostaną wykupieni i będą mogli stać się przynajmniej niewolnikami. Mściwy Herakliusz podsunął ojcu pomysł wykorzystania Tiago do próby sprawdzenia łuczniczego talentu Thorgala. Brutalna próba przekonała barbarzyńcę, iż nie powinien dłużej zostawać na obcej ziemi. Zwłaszcza, że reszta uwolnionych podwładnych, którzy uśmiercili swoich niedoszłych zabójców, została poddana ostatecznemu osądowi dostojeństwa. Jolan oraz Louve musieli dowieść swoich nadprzyrodzonych mocy, by gubernator zgodził się uczynić z rodziny Thorgala swoją służbę. Tybrus, prawa ręka gubernatora, od początku był przychylny wikingowi i realizował jego pomysły krok po kroku. Władca postanowił, jak co pięć lat, wziąć udział w wielkim turnieju na wyspie Syrenii, aby w starciu z pozostałymi prowincjami imperium wschodniorzymskiego, właśnie prowincja Ponantu mogła zostać zwolniona z podatku i dostąpić wszelkich możliwych zaszczytów. Do tego celu Thorgal musiał wystartować z Herakliuszem w części strzeleckiej. W istocie gubernator miał zamierzenie pozbycia się krnąbrnego i rozpuszczonego dziedzica z pałacu wysyłając go, jeśliby wygrał, na dwór samego imperatora. Herakliusz tymczasem zdecydował się wykonać na zbiegłej niewolnicy, Ilenii, karę chłosty, którą przerwał wzburzony losem swojej siostry Tiago. Odważny akt wystąpienia przeciw tyranii syna gubernatora przypłacił życiem. Aaricia, Jolan oraz Louve zostali wysłani na dwór cesarski, by Thorgal został zmuszony tym samym do wzięcia udziału w turnieju. Umiejętności wikinga szybko prowadzą jego duet z Herakliuszem do finału. W trakcie niego dochodzi do incydentu otrucia Thorgala przez zazdrosnego o względy młodzieńca. Ostatnia konkurencja kończy się remisem, w czego konsekwencji obie zwycięskie prowincje zostały zwolnione z konieczności płacenia podatku na okres sześciu miesięcy. Herakliusz został ostatecznie uśmiercony przez zbiegłą Ilenię, która zaraz po tym popełniła samobójstwo. Syn imperatora był pod dużym wrażeniem talentu Thorgala. Zlecił zatem legionistom pochowanie go na wzgórzu wyspy Syrenii. Żołnierze nie wykonali rozkazu do końca, pozostawiając jedynie wikinga oraz jego ekwipunek na skale.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

REF new (questionmark).svg
Autor: Sławobóg, Licencja: LGPL
Icon for missing references