Bariery wejścia

Bariery wejścia – czynniki ograniczające rozpoczęcie przez przedsiębiorstwo działalności na danym rynku lub branży (sektorze)[1].

Wśród barier wejścia do wymienia się m.in.:

  • korzyści skali, dzięki którym większe przedsiębiorstwo może produkować po niższym koszcie niż jego mniejsi konkurenci[2],
  • konieczność poniesienia kosztów wejścia na rynek, które w przypadku niepowodzenia staną się kosztami utopionymi[3]; również wysokie bariery wyjścia[2],
  • brak dostępu do kanałów dystrybucji,
  • konieczność uzyskania koncesji (np. na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych) lub zezwoleń,
  • patenty[2]
  • wysoki poziom technologiczny i związana z nim wysoka jakość wyrobów, co oznacza zbyt wysokie nakłady, jakie trzeba ponieść na rozwój technologii.

Istnienie barier wejścia jest zazwyczaj korzystne dla już działających w danym sektorze przedsiębiorstw (ogranicza konkurencję, przez co umożliwia osiąganie wyższych zysków) i niekorzystne dla konsumentów (ograniczona konkurencja wiąże się z wyższymi cenami).

Przypisy

  1. ↑ N. Gregory Mankiw, Mark P. Taylor: Mikroekonomia. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2022, s. 427. ISBN 978-83-208-2478-0.
  2. ↑ a b c Matthew Bishop: Essential economics: an A−Z guide. New York: Bloomberg Press, 2009, s. 36. ISBN 978-1-57660-351-2.
  3. ↑ Matthew Bishop: Essential economics: an A−Z guide. New York: Bloomberg Press, 2009, s. 305. ISBN 978-1-57660-351-2.

Bibliografia

  • M.E. Porter: Strategia konkurencji. Metody analizy sektorów i konkurentów. PWE, Warszawa 1994.
  • G. Gierszewska, M. Romanowska, Analiza strategiczna przedsiębiorstwa, PWE, Warszawa 2014.