Barney Ewell
 | ||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 25 lutego 1918 Harrisburg | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 4 kwietnia 1996 Lancaster | |||||||||||||||
| Wzrost | 180 cm | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Harold Norwood „Barney” Ewell (ur. 25 lutego 1918 w Harrisburgu w Pensylwanii, zm. 4 kwietnia 1996 w Lancaster w Pensylwanii[1]) – amerykański lekkoatleta sprinter, trzykrotny medalista olimpijski z 1948 z Londynu.
Urodzony w ubogiej rodzinie w Harrisburgu, przez wiele lat był czołowym sprinterem w Stanach Zjednoczonych. Jego pierwszym osiągnięciem było mistrzostwo USA (AAU) juniorów w biegu na 100 metrów w 1936. Później zdobywał mistrzostwo Stanów Zjednoczonych (AAU) seniorów w biegu na 100 metrów w 1941, 1945 i 1948 oraz w biegu na 200 metrów w 1939, 1946 i 1947[2][3]. Był także akademickim mistrzem USA (NCAA) na 100 jardów i na 220 jardów w 1940 i 1941[4] oraz akademickim mistrzem (IC4A) na 100 jardów, 220 jardów oraz w skoku w dal w 1940, 1941 i 1942[5]. Studiował wówczas na Pennsylvania State University. Po odbyciu służby wojskowej w latach II wojny światowej powrócił na uniwersytet, który ukończył w 1947. na mistrzostwach AAU w 1948 wyrównał (w wieku 30 lat) rekord świata na 100 m wynikiem 10,2 s[6].
Na igrzyskach olimpijskich w 1948 w Londynie wystąpił w trzech konkurencjach. Początkowo sądził, że wygrał finał biegu na 100 metrów, jednak analiza finiszu pokazała, że zajął 2. miejsce za swym rodakiem Harrisonem Dillardem. Podobnie w biegu na 200 metrów zdobył srebrny medal, tym razem przegrywając po zaciętej walce z innym Amerykaninem Melem Pattonem. W sztafecie 4 × 100 metrów pobiegł na 1. zmianie (po nim biegli Lorenzo Wright, Dillard i Patton). W finale sztafeta amerykańska wyraźnie wygrała, ale została zdyskwalifikowana za przekroczenie strefy zmian przy przekazywaniu pałeczki przez Ewella Wrightowi. Po analizie filmu z biegu okazało się, że zmiana był prawidłowa i sztafecie USA przywrócono złoty medal po 3 dniach od zakończenia konkurencji[1].
Po igrzyskach Ewell utracił status amatora i występował przez kilka lat jako zawodowy lekkoatleta.
Przypisy
- ↑ a b Barney Ewell, olympedia.org [dostęp 2020-06-23] (ang.).
- ↑ United States Championships (Men 1876–1942), GBRAthletics [dostęp 2021-06-03] (ang.).
- ↑ United States Championships (Men 1943–), GBRAthletics [dostęp 2021-06-03] (ang.).
- ↑ NCAA Division I Championships (Men), GBRAthletics [dostęp 2021-06-03] (ang.).
- ↑ IC4A Championships (1876–1942), GBRAthletics [dostęp 2021-06-03] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, s. 27 [dostęp 2020-07-05] (ang.).
Mistrzowie Stanów Zjednoczonych w biegu na 100 metrów
| 1876–1878 New York Athletic Club |
|
|---|---|
| 1879–1888 NAAAA | |
| 1888–1979 Amateur Athletic Union |
|
| 1980–1992 The Athletics Congress | |
| od 1993 Mistrzostwa USA |
|
- ↑ a b c Zwycięzca został wyłoniony po run-off
- ↑ a b W 1888 odbyły się mistrzostwa NAAAA i AAU
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Oznacza lata, w których mistrzostwa były również eliminacjami do igrzysk olimpijskich, w innych latach były to odrębne imprezy
- ↑ a b c Najlepszy Amerykanin w biegu finałowym, w mistrzostwach AAU występowały też inne kraje
Mistrzowie Stanów Zjednoczonych w biegu na 200 metrów
| 1876–1878 New York Athletic Club |
|
|---|---|
| 1879–1888 NAAAA |
|
| 1888–1979 Amateur Athletic Union |
|
| 1980–1992 The Athletics Congress | |
| od 1993 Mistrzostwa USA |
|
Halowi mistrzowie Stanów Zjednoczonych w biegu na 60 metrów
| 1906–1979 Amateur Athletic Union |
|
|---|---|
| 1980–1992 The Athletics Congress | |
| od 1993 Mistrzostwa USA |
|
W latach 1906–1986, bieg rozgrywano na dystansie 60 jadrów (54,864 metra) z wyjątkiem lat 1933–1939 (60 metrów) i 1913–1915 (75 metrów). W latach 1987–1990 bieg rozgrywano na dystansie 55 metrów.
Media użyte na tej stronie
Athletics pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
Flag of the United States (1912-1959).svg
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
German Olympic flag (1959-1968).svg
Flag of the unified Team of Germany for the Olympic Games, 1960–1968.
Flag of the unified Team of Germany for the Olympic Games, 1960–1968.
Barney Ewell 1948.jpg
1948 Press Photo Barney Ewell, Lorenzo Wright, Olympics, London, Duke, Edinburgh
1948 Press Photo Barney Ewell, Lorenzo Wright, Olympics, London, Duke, Edinburgh
Flag of Jamaica.svg
Flag of Jamaica. “The sunshine, the land is green, and the people are strong and bold” is the symbolism of the colours of the flag. GOLD represents the natural wealth and beauty of sunlight; GREEN represents hope and agricultural resources; BLACK represents the strength and creativity of the people. The original symbolism, however, was "Hardships there are, but the land is green, and the sun shineth", where BLACK represented the hardships being faced.
Flag of Jamaica. “The sunshine, the land is green, and the people are strong and bold” is the symbolism of the colours of the flag. GOLD represents the natural wealth and beauty of sunlight; GREEN represents hope and agricultural resources; BLACK represents the strength and creativity of the people. The original symbolism, however, was "Hardships there are, but the land is green, and the sun shineth", where BLACK represented the hardships being faced.