Barry McDonald

Barry McDonald
Pełne imię i nazwiskoBarry Stuart McDonald
Data i miejsce urodzenia9 czerwca 1940
Wau
Data śmierci1 stycznia 2020
Wzrost176 cm
Rugby union
Pozycjarwacz
Kariera seniorska
LataZespółWyst.(Pkt.)
Easts
1969Sydney Uni
1969–1971Randwick DRUFC35(21)
Reprezentacja narodowa
LataReprezentacjaWyst.(Pkt.)
1969–1970 Australia2(0)

Barry McDonald (ur. 9 czerwca 1940 w Wau, zm. 1 stycznia 2020) – australijski rugbysta grający na pozycji rwacza, reprezentant kraju, działacz antyapartheidowy.

Uczęszczał do Cranbrook School[1], a następnie na Uniwersytet w Sydney studiując muzykę[2].

Grał dla Easts, zaś po namowach Davida Brockhoffa przeszedł do Sydney Uni zostając pierwszym zawodnikiem tego klubu, który nie studiował na tym uniwersytecie[2][3]. Związał się następnie z Randwick DRUFC, w barwach którego w trzech sezonach wystąpił w 35 meczach, m.in. w zwycięskim finale Shute Shield w 1971 roku[4][5].

W 1969 roku grał w zespole Sydney przeciwko stanowym reprezentacjom i wkrótce został powołany do australijskiej reprezentacji na tournée do RPA, a z uwagi na urazy wystąpił w ośmiu z dwudziestu sześciu meczów, w tym w ostatnim testmeczu[2]. Zetknął się wówczas z apartheidem i jego wpływem na południowoafrykańskie społeczeństwo[1][6]. W roku następnym zagrał zaś przeciwko Szkotom i był to jego ostatni występ w barwach Wallabies[2][7].

Gdy Springboks zaplanowali tournée po Australii w 1971 roku, McDonald przyłączył się do protestu ówczesnych reprezentantów Australii zapoczątkowanego przez Tony’ego Abrahamsa, w którym uczestniczyli również Jim Boyce, Jim Roxburgh, Bruce Taafe, Terry Forman i Paul Darveniza – zawodnicy ci oświadczyli, iż nawet w przypadku powołania nie wystąpią w meczach przeciwko wybranej ze względu na rasę reprezentacji RPA[8][6][9], przez co uznani zostali wówczas za hańbę narodu[10]. Wizyta południowoafrykańskich rugbystów wywołała masowe demonstracje, strajki związków zawodowych oraz wprowadzenie stanu wyjątkowego w Queensland. W roku następnym nowo wybrany premier Australii, Gough Whitlam, wprowadził zatem zakaz kontaktów sportowych z RPA[8]. Wydarzenia te opisano w filmie dokumentalnym Political Football wyemitowanym po raz pierwszy przez Australian Broadcasting Corporation w 2005 roku[10][11].

Za swoją postawę z rąk Nelsona Mandeli otrzymał Medal of Freedom[12].

Przypisy

  1. a b Our "Magnificent Three" (ang.). cranbrookcentenary.com. [dostęp 2020-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-24)].
  2. a b c d Vale Barry McDonald, one of Rugby's 'Magnificent Seven' (ang.). rugby.com.au. [dostęp 2020-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-06)].
  3. FIRST GRADE RECORDS (ang.). sydneyunirugby.com.au. [dostęp 2020-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-16)].
  4. RIP WALLABY #533 BARRY MCDONALD (ang.). randwickrugby.com.au. [dostęp 2020-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-08)].
  5. The 1971 premiership-winning First Grade team (ang.). randwickrugby.com.au. [dostęp 2013-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
  6. a b Eye on the brawl (ang.). smh.com.au. [dostęp 2020-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-13)].
  7. Barry McDonald @ ESPN Scrum (ang.). en.espn.co.uk. [dostęp 2020-01-14].
  8. a b Rugby's magnificent seven turned their backs on ugly face of apartheid (ang.). smh.com.au. [dostęp 2013-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-09)].
  9. Springboks facing black dawn (ang.). foxsports.com.au. [dostęp 2013-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-04)].
  10. a b Political Football (ang.). abc.net.au. [dostęp 2013-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-01)].
  11. Political Football (ang.). smh.com.au. [dostęp 2013-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-04)].
  12. ‘Magnificent Seven’ loses apartheid fighting Wallaby (ang.). foxsports.com.au. [dostęp 2020-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-04)].

Media użyte na tej stronie

Rugby union pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Rugby union. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.