Barwnik Castellaniego

Barwnik Castellaniego, pigment Castellaniego (łac. Pigmentum Castellani) – preparat leczniczy o działaniu grzybobójczym, silnie odkażającym, przeciwzapalnym, złuszczającym i wysuszającym[1][2]. Zawiera fenol, rezorcynol, kwas borowy i fuksynę. Został opracowany i wprowadzony do lecznictwa w 1905 r. przez włoskiego lekarza i mikrobiologa Aldo Castellaniego (1874–1971)[3].

Zastosowanie

Znajduje zastosowanie głównie w dermatologii. Wskazaniami do stosowania jest miejscowe leczenie grzybic, w tym grzybicy obrębnej pachwin, liszajca zakaźnego i pospolitego, wyprzeń, ropnych chorób skóry, stanów zapalnych. Ze względu na działanie keratolityczne (spowodowane dzięki wysokiemu stężeniu rezorcyny i fenolu) także niekiedy w łuszczycy. Sporadycznie do odkażania niewielkich uszkodzeń powłok skórnych[1][2].

Lek przestarzały, stosowany obecnie już tylko wyjątkowo. Toksyczny przy długotrwałym używaniu. Zawiera wysokie stężenie fenolu (4%), przekraczające aktualne zalecenia farmakopealne (Farmakopea Polska IX zaleca maksymalnie stężenie fenolu w preparatach 0,1%[4]).

Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Leki przeciwgrzybicze i odkażające do stosowania zewnętrznego na skórę. Fenol ma działanie grzybobójcze, działa również bakteriobójczo na wiele drobnoustrojów; działa na bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne, mykobakterie, wirusy i niektóre grzyby. Mechanizm działania grzybobójczego i odkażającego (przeciwbakteryjnego) fenolu polega na niszczeniu struktur wszystkich komórek (denaturacja białek komórkowych). Rezorcynol w stężeniu obecnym w preparacie (8%) wywiera umiarkowane działanie keratolityczne oraz odkażające i ściągające. Kwas borowy ma działanie bakteriostatyczne i grzybostatyczne (m.in. wobec Candida albicans, Candida krusei). Fuksyna zasadowa jest barwnikiem i pomaga w uwidocznieniu miejsca aplikacji, a także wzmaga działanie grzybobójcze i bakteriobójcze[5]. Etanol i aceton są rozpuszczalnikami, mają też działanie chłodzące i oczyszczające[3].

Skład

Substancje czynne[6]:

Pozostałe składniki:

Preparaty w Polsce

  • Pigmentum Castellani płyn 50 g i 125 g / Chema-Elektromet, Polska[7].

Dawniej preparat był wytwarzany przez Rzeszowskie Zakłady Farmaceutyczne Polfa[6].

Przypisy

  1. ↑ a b Poradnik Terapeutyczny 1975 r. wyd. III pod red. prof. Piotra Kubikowskiego
  2. ↑ a b Leksykon Leków 1991 r. Tadeusz Lesław Chruściel, Kornel Gibiński
  3. ↑ a b publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Manish K. Shah. Castellani's paint. „Indian Journal of Dermatology, Venerelogy & Leprology”. 69 (5), s. 357-358, 2003. [dostęp 2017-06-17]. 
  4. ↑ Farmakopea Polska IX - 2011 r.
  5. ↑ Pigmentum Castellani. Charakterystyka produktu leczniczego. [w:] Rejestr Produktów Leczniczych [on-line]. Chema Elektromet Spółdzielnia Pracy. [dostęp 2017-06-17].
  6. ↑ a b Vademecum Polfa 1972 r. wyd. IV – w przeliczeniu na 100 g
  7. ↑ Katalog produktów na stronie wytwórcy preparatu.