Basowiszcza

Basowiszcza
Festiwal Muzyki Młodej Białorusi Basowiszcza
Ilustracja
Koncert grupy N.R.M. w 2007
Lata aktywności

1990–2019

Miejsce

Gródek

Organizator

Białoruskie Zrzeszenie Studentów

Tematyka

festiwal muzyczny

Strona internetowa
Koncert zespołu Rasta w 2007

Basowiszcza (biał. Басо́вішча, Basovišča) – Festiwal Muzyki Młodej Białorusi Basowiszcza organizowany przez Białoruskie Zrzeszenie Studentów, odbywający się rokrocznie od 1990 w drugiej połowie lipca na leśnej polanie Boryk w pobliżu miejscowości Gródek[1][2]. 30 edycja Basowiszcza została zorganizowana przez БАС w 2019. Nazwa pochodzi od БАС, białoruskiego akronimu nazwy organizatorów (Белару́скае Аб’ядна́ньне Студэ́нтаў, Biełaruskaje Abjadnańnie Studentaŭ), do którego dołączono formant -išča (pol. -isko)[3].

W lipcu 2012 r. odbyła się 23. edycja festiwalu, którą Zrzeszenie zorganizowało we współpracy z białostockim stowarzyszeniem Pogotowie Kulturalno-Społeczne, między innymi dzięki dofinansowaniu Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji[4].

Basowiszcza zostało ostatni raz zorganizowane przez БАС w 2019 roku, podczas 30., jubileuszowego Basowiszcza[5].

Format festiwalu

Festiwal gościł m.in. Illusion, Blenders, Armię, Pidżamę Porno, Kult, Cool Kids of Death, KSU, Lao Che, R.U.T.A.[6] Główną specyfiką festiwalu jest to, że prezentuje się na nim niezależna scena muzyczna zza wschodniej granicy. Począwszy od lat dziewięćdziesiątych udział w imprezie brały zespoły Mroja czy ULIS, następnie N.R.M., Neuro Dubel, Krama, Troitsa, Gliuki i inne[7][8]. Festiwal poprzez muzykę i inne formy twórczości artystów, przede wszystkim z Polski i Białorusi, prezentuje ich dorobek artystyczny[9][10].

Festiwal stanowi jedno z największych wydarzeń muzycznych w północno-wschodniej Polsce i jest nieodłącznym elementem życia kulturalnego Podlasia. Muzyka, jak i inne dziedziny kultury tam prezentowane skierowane są zatem do szerokiego grona odbiorców zainteresowanych współczesną kulturą – nie tylko Białorusinów[11][12]. Oprócz tego pełni on ważną rolę, ponieważ występują na nim zespoły tworzące w języku białoruskim, który UNESCO uznało za język zagrożony wymarciem.

Na chwilę obecną Basowiszcza to nie tylko muzyka, ale również sztuka, literatura, film czy fotografia, a także warsztaty.

Ewaluacja

Rok-kniazouna Kaciaryna Kamocka jako felietonista BelaPAN w 2008 roku tak ocenił festiwal: „Basowiszcza nie został pomyślany jako festiwal emigracji białoruskiej, ale jako święto lokalnych białostockich Białorusinów”[13].

Przypisy

  1. ↑ Ягор Канапкін: У конкурсе Басовішча сёлета спаборнічаюць 28 гуртоў (biał.). generation.by, 2013-06-04. [dostęp 2019-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)].
  2. ↑ AFP in Gródek. 'Here we breathe freedom': Basowiszcza festival amplifies Belarus opposition. „The Guardian”, 2015-07-20. ISSN 0261-3077 (ang.). [dostęp 2020-02-22]. [zarchiwizowane z adresu 2020-02-22]. 
  3. ↑ Аляксей Мінчонак: “Рок-кола” vs. “Басовішча” (biał.). W: Tuzin.fm [on-line]. mpby.ru, 2006-10-30. [dostęp 2019-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-04)].
  4. ↑ Monika Żmijewska: Basowiszcza uratowane. PKS zorganizuje festiwal (pol.). „Gazeta Wyborcza Białystok”, 2012-04-14. [dostęp 2013-01-03].
  5. ↑ Ян Максімюк: Некалькі словаў пра «Басовішча», якіх ня скажа ніхто (biał.). Radio Wolna Europa, 2019-07-13. [dostęp 2020-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-06)].
  6. ↑ Витаут Мартыненка, Виталь Зыблюк. Фестиваль “Басовiшча” :: Viva, “Басовiшча”!. „Muzykalnaya Gazeta”. 15, 2003 (ros.). [dostęp 2020-09-07]. [zarchiwizowane z adresu 2020-09-08]. 
  7. ↑ Ілля Маліноўскі: Як на “Басовішчы” рыкаў Таболіч, а Крама адправіла інструменты ў Пецярбург (biał.). Europejskie Radio dla Białorusi, 2013-07-16. [dostęp 2020-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-21)].
  8. ↑ Илья Малиновский: Как на "Басовище" рычал Таболич, а Krama отправила инструменты в Петербург (ros.). Europejskie Radio dla Białorusi, 2013-07-16. [dostęp 2020-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-08)].
  9. ↑ Міра Шульц: Куды знікаюць пераможцы “Басовішча”? (biał.). Europejskie Radio dla Białorusi, 2013-07-15. [dostęp 2020-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-18)].
  10. ↑ Мира Шульц: Куда исчезают победители "Басовища"? (ros.). Europejskie Radio dla Białorusi, 2013-07-15. [dostęp 2020-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-21)].
  11. ↑ Еврорадио: Лёник Тарасевич: Первое "Басовище" больше напоминало студенческую встречу (ros.). Europejskie Radio dla Białorusi, 2014-06-13. [dostęp 2020-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-06)].Sprawdź autora:1.
  12. ↑ Еўрарадыё: Лёнік Тарасевіч: Першае “Басовішча” больш нагадвала студэнцкую сустрэчу (biał.). Europejskie Radio dla Białorusi, 2014-06-12. [dostęp 2020-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-06)].Sprawdź autora:1.
  13. ↑ Кася Камоцкая: Кася Камоцкая. ШОУ-БІЗ. Салідарны з рок-н-ролам? (biał.). BiełaPAN, 2008-08-17. [dostęp 2020-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-30)].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Basowiszcza-2007-Rasta.JPG
Autor: Maciek Król, Licencja: CC BY 2.0
Rasta na festiwalu Basowiszcza 2007.
Basowiszcza-2007-NRM.JPG
Autor: Maciek Król, Licencja: CC BY 2.0
N.R.M. na festiwalu Basowiszcza 2007.