Baszta Białogłówka
| ||
 | ||
| Państwo |  Polska | |
| Miejscowość | Stargard | |
| Typ budynku | baszta | |
| Ukończenie budowy | I poł. XV w. | |
Położenie na mapie Stargardu  | ||
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | ||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | ||
Położenie na mapie powiatu stargardzkiego  | ||
 53°20′30″N 15°02′54″E/53,341667 15,048333 | ||
Baszta Białogłówka – baszta pochodząca z pierwszej połowy XV wieku, zabytek Stargardu, znajdujący się w najstarszej części Starego Miasta, na obrzeżu dawnego grodziska, w sąsiedztwie bramy Wałowej, na zakolu Iny. Baszta Białogłówka, kolegiata Mariacka i pozostałe mury obronne rozporządzeniem Prezydenta RP z dnia 17 września 2010 została uznana za pomnik historii[1].
Baszta swoją nazwę przyjęła od zwieńczającego jej hełm sześciokątnego stożka, otynkowanego na biały kolor. Zbudowana została na podstawie kwadratowej, przechodzącej w kształt cylindra do wysokości ok. 30 m. Wewnątrz znajduje się sześć kondygnacji wraz z lochem więziennym. Baszta Białogłówka jest zabytkiem na Europejskim Szlaku Gotyku Ceglanego.
Legenda
Istnieje legenda średniowieczna, która opowiada, jak to większość mężczyzn Stargardu wyruszyła na walkę z rozkazu ówczesnego władcy. W mieście zostali tylko nieliczni rzemieślnicy, starcy, kobiety i dzieci. Opustoszałe miasto zaatakowały nieznane wojska, które zebrały się pod basztą. Bezbronne kobiety, zauważywszy wroga, zabrały niewielką ilość broni i stanęły do obrony. Ich walka wobec przeważających sił wroga była z góry przegrana. Wówczas wpadły na pomysł, aby w wielkich kotłach zagotować smołę. Gdy była odpowiednio gorąca, za pomocą prymitywnych podnośników wylały ją na armię wroga. Udało im się odeprzeć atak i ocalić miasto. Gdy ówczesny władca się o tym dowiedział, rozkazał pomalować szczyt baszty na biało i na cześć dzielnych mieszkanek nazwać ją „Basztą Białogłową”, ponieważ kiedyś kobiety za sprawą białych czepków noszonych na głowach nazywano „białogłowami”.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Olszewski E., Stargardzkie abc, Stargard 2001.
- Zenkner J., Stargard. Na Pomorskim Szlaku, Stargard 2006.
Linki zewnętrzne
- Ratusz miejski
- Arsenał
- Prochownia
- Kamienica przy Rynku Staromiejskim 3
- Kamienica przy Rynku Staromiejskim 4
- Kamienica przy ul. Śląskiej 1
- Krzyż pokutny
- Odwach
- Spichlerz
- Pałac Giżynek
- Plebania Kolegiaty NMP
- Dom Protzena
- Dom Rohledera
- Dom Strzelecki
- Dom Zakonny Towarzystwa Chrystusowego
- Willa Karowów
- Wieża ciśnień
- Mały Młyn
- Czerwone koszary
- Dworzec kolejowy
- Stargardzka Kolej Wąskotorowa
- Kolumna Zwycięstwa
- kursywą zaznaczono obiekty nieistniejące
Media użyte na tej stronie
Autor: OpenStreetMap contributors, Licencja: ODbL
OpenStreetMap location map of Stargard Szczeciński, Poland
- top = 53.366
- bottom = 53.2871
- left = 14.9555
- right = 15.0932
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of West Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 54.65 N
- S: 52.58 N
- W: 13.95 E
- E: 17.10 E
Autor:
Mapa powiatu stargardzkiego, Polska
Autor: Kapitel, Licencja: CC0
Baszta Białogłówka w Stargardzie Szczecińskim
Herb miasta Stargard Szczeciński, zachodniopomorskie
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
tower icon