Bełty

Bełty

Herb Bełty
Typ herbu

szlachecki

Alternatywne nazwy

Bełcz, Bolc

Pierwsza wzmianka

1412

Bełty (Bełcz, Bolc) – polski herb szlachecki.

Opis herbu

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu czerwonym bełt na dwóch bełtach na opak w krzyż skośny. Klejnot: pięć piór strusich. Herb ma pochodzenie niemieckie, przeniesiony do Polski z Moraw[1], po unii na Litwie, rozprzestrzenił się w kilku formach.

Najwcześniejsze wzmianki

Zapis z 1412 roku[2].

Herbowni

Bejnacki[3], Belt, Bełt, Bełtowski, Bełtowicz (Bałtowicz, Bołtowicz, Bułtowicz), Benedyktowicz, Beneszko, Beniszenko, Berends, Bergayło, Bergielewicz, Bergielski, Chcianowski, Chmurowski, Chochoński, Chochorowski, Choroszewski, Chorowski, Cirisser, Grambiewski, Granatowicz, Graniewski, Januszowski, Kierdej, Kolenda, Kolendowski, Kolędowski, Kuderewski, Kuderowski, Łata, Pelicki, Połonicki, Potarczycki, Potarzyński, Potorzycki, Poźniak, Pożarycki, Pożaryski, Pożniak, Późniak,Pyliński,Radziwanowski, Radziwonowski, Radziwoński, Rembowski, Skoropadski, Skoropadzki, Sniechowski, Stadnicki, Stradecki, Strzelnicki, Symonolewicz, Śmichowski, Śmiechowski, Śniechowski, Uciański, Wolszleger, Zwierkowski.

Przypisy

  1. "Bełty symbol odwagi Herb przybył z Moraw w IX wieku za Ziemowita." Bogusław Jerzy Zajączkowski. Armoriał, czyli, Poczet herbów, zbroji, klejnotów zacnych polskich rodów. 2005. str.39; "pochodzenia niemieckiego". Zbigniew Leszczyc. Herby szlachty polskiej. 1993, str. 23
  2. Alfred Znamierowski: Herbarz rodowy. Warszawa: Świat Książki, 2004. ISBN 83-7391-166-9.
  3. Siarhiej Rybčonak: Herboŭnik biełaruskaj šlachty. T. 2. Miensk: НАРБ, 2007, s. 492. ISBN 978-985-6372-52-3. (biał.).

Bibliografia

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Herb Szablon.svg
Autor: Zirguezi, Licencja: CC0
Generic Coat of arm