Bel-tarsi-iluma

Posąg ze świątyni boga Nabu w Kalchu z inskrypcją Bel-tarsi-ilumy

Bel-tarsi-iluma, Bel-tarsi-ilumma (akad. Bēl-tarṣi-iluma[1][2][3], Bēl-tarṣi-ilumma[4]; w transliteracji z pisma klinowego zapisywane mEN-tar-ṣi-DINGIR-ma i mEN-LAL(-ṣi/iṣ)-DINGIR-ma[4]; tłum. „Bel-tarṣi jest bogiem”[4]) – wysoki dostojnik za rządów asyryjskiego króla Adad-nirari III (810-783 p.n.e.), gubernator miasta Kalchu; według asyryjskich list i kronik eponimów w 797 r. p.n.e. pełnił urząd eponima (akad. limmu)[1][2][3][4][5].

Z wczesnego okresu jego kariery pochodzi należąca do niego głowica maczugi, na której znajduje się inskrypcja w której nazywany jest on „skrybą” (LÚ.A.BA) i „eunuchem” (LÚ.SAG) króla Adad-nirari III[4]. Najwcześniejszy dowód na zajmowanie przez niego urzędu gubernatora miasta Kalchu pochodzi z datowanego na 808 r. p.n.e. dokumentu, na którym odciśnięta została jego pieczęć[4]. W inskrypcji umieszczonej na tej pieczęci nosi on tytuł „gubernatora miasta Kalchu i krain Hamedi, Temeni i Jaluna”[4]. Już jako gubernator miasta Kalchu zlecił on wykonanie dwóch antropomorficznych posągów dedykowanych bogu Nabu za życie króla Adad-nirari III i jego matki Sammu-ramat[4][5]. Na posągach tych kazał on umieścić inskrypcje, w których nazywa siebie „gubernatorem miasta Kalchu i krain Hamedi, Sirgana, Temeni i Jaluna”[4][5]. Wzmianka o nim znajduje się również w jednej z inskrypcji Adad-nirari III, w której król ten przekazuje jednemu ze swoich eunuchów w darze posiadłość, która znajdować się miała w jurysdykcji Bel-tarsi-ilumy[4]. Kilka dokumentów odnalezionych w Kalchu dotyczy przeprowadzonych przez niego transakcji handlowych, a na szeregu innych widnieje odcisk jego pieczęci[4]. Imieniem Bel-tarsi-ilumy jako eponima datowane są dokumenty prawne z Kalchu, a także królewskie darowizny Adad-nirari III[4]. Z jednego z zachowanych tekstów wiadomo, iż Bel-tarsi-iluma miał brata o imieniu Sin-etir, który był właścicielem ziemskim w Kalchu[4]. Znane są też dwa teksty dokumentujące zakup ziemi dokonany przez eunucha Bel-tarsi-ilumy o imieniu Bel-isse’a[4]. Do naszych czasów zachowała się również pieczęć cylindryczna Remanni-ilu, innego z jego eunuchów[4].

Przypisy

  1. ↑ a b Glassner J-J., Mesopotamian..., s. 169.
  2. ↑ a b Assyrian Eponym List. oracc.museum.upenn.edu. [dostęp 2022-03-18]. (ang.).
  3. ↑ a b The Neo Assyrian Eponyms. cdli.ox.ac.uk. [dostęp 2022-03-18]. (ang.).
  4. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Brinkman J.A., Bēl-tarṣi-ilumma, w: Radner K. (red.), The Prosopography ... , s. 332-333.
  5. ↑ a b c Grayson A.K., Assyrian Officials ... , s. 34.

Bibliografia

  • Brinkman J.A., Bēl-tarṣi-ilumma, w: Radner K. (red.), The Prosopography of the Neo-Assyrian Empire, t. 1/II (B-G), 1999, s. 332-333.
  • Glassner J-J., Mesopotamian Chronicles, Society of Biblical Literature, Atlanta 2004.
  • Grayson A.K., Assyrian Officials and Power in the Ninth and Eight Centuries, State Archives of Assyria Bulletin (SAAB) VII/1 (1993), s. 19-52.

Media użyte na tej stronie

Attendant God from the Temple of Nabu at Nimrud, Mesopotamia..JPG
Autor: Osama Shukir Muhammed Amin FRCP(Glasg), Licencja: CC BY-SA 4.0
This attendant god was found at the Temple of god Nabu at Nimrud, Mesopotamia, Iraq. The cuneiform inscription mention the name of the Assyrian king Adad-nirari III and his mother, Sammuramat. Circa 810-800 BCE. The British Museum, London.