Benedetta Rosmunda Pisaroni

Benedetta Rosmunda Pisaroni
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1793
Piacenza

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

6 sierpnia 1872
Piacenza

Typ głosu

sopran, kontralt

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewaczka

Benedetta Rosmunda Pisaroni (ur. 16 maja 1793 w Piacenzy, zm. 6 sierpnia 1872 tamże[1][2]) – włoska śpiewaczka operowa, początkowo występująca jako sopran, później kontralt.

Życiorys

Studiowała w Mediolanie u Luigiego Marchesiego i Giovanniego Battisty Vellutiego[1]. Na scenie zadebiutowała w 1811 roku w Bergamo w La rosa biana e la rosa rossa Johanna Simona Mayra[1]. Początkowo występowała jako sopran, jednak na skutek komplikacji po chorobie straciła zdolność śpiewu w wyższym rejestrze[1]. Za radą Gioacchino Rossiniego przekształciła wówczas swój głos w kontralt[2]. Śpiewała w Padwie (1814), Bolonii (1815) i Wenecji (1816)[2]. Brała udział w prawykonaniach Romilda e Costanza Giacomo Meyerbeera (1817) oraz oper Gioacchino Rossiniego Riccardo e Zoraide (1818), Andromache in Ermione (1819) i La donna del lago (1819)[2]. W 1827 roku wystąpiła w Paryżu, a w 1829 roku w Londynie[2]. W 1832 roku wycofała się ze sceny[1].

Przypisy

  1. a b c d e Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 120. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2807. ISBN 0-02-865529-X.

Media użyte na tej stronie

Rosmunda Pisaroni by Giovanni Antonio Sasso.jpg
Italian opera singer Rosmunda Pisaroni (1793-1872) by Giovanni Antonio Sasso (18..-18..). Stipple engraving.