Benedetto Veterani
| Kardynał diakon | |
| Data i miejsce urodzenia | 18 października 1703 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 12 sierpnia 1776 |
| Prefekt Kongregacji Indeksu | |
| Okres sprawowania | 1767–1776 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Kreacja kardynalska | 26 września 1766 |
| Kościół tytularny | |
Benedetto Veterani (ur. 18 października 1703 w Urbino, zm. 12 sierpnia 1776 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 18 października 1703 roku w Urbino, jako syn Antonia Veteraniego i Lisabetty Boni[1]. Podstawowe wykształcenie odebrał w domu, a następnie studiował filozofię i teologię na Uniwersytecie w Urbino, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Po studiach przyjął święcenia kapłańskie i wyjechał do Rzymu, gdzie został sekretarzem, a później kanonikiem kapituły bazyliki watykańskiej[1]. Następnie został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i asesorem Inkwizycji Rzymskiej[1]. Wkrótce potem został odznaczony Krzyżem Łaski Zakonu Maltańskiego i, dzięki swojej przyjaźni z Towarzystwem Jezusowym, protegowano go do promocji kardynalskiej[1]. 26 września 1766 roku został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał kościół tytularny Santi Cosma e Damiano[2]. Rok później został prefektem Kongregacji Indeksu i pełnił tę funkcję do śmierci[1]. Na początku lat 70. XVIII wieku prawie całkowicie stracił wzrok i stał się słaby fizycznie, przez co nie mógł brać udziału w posiedzeniach Kongregacji i konsystorzach[1]. Zmarł 12 sierpnia 1776 roku w Rzymie na czerwonkę[1].