Benjamin Bilse

Ten artykuł od 2010-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji: 2009.02. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Benjamin Bilse

Data i miejsce urodzenia	17 sierpnia 1816 Legnica
Data i miejsce śmierci	13 lipca 1902 Legnica
Zawód	dyrygent i kompozytor

Benjamin Bilse

Johann Ernst Benjamin Bilse^[1] (ur. 17 sierpnia 1816 w Legnicy, zm. 13 lipca 1902 tamże)^[1] – niemiecki dyrygent i kompozytor, popularyzator muzyki symfonicznej, legniczanin.

Ojcem jego był Benjamin Bilse prowadzący zajazd na przedmieściu Legnicy. Matką była Anna Rozyna z domu Stier. Ojciec zmarł w 1831 roku, pozostawiając żonę z pięciorgiem dzieci. Benjamin Bilse naukę muzyki rozpoczął w 1830 roku w wieku 14 lat. Muzyki uczył go ówczesny legnicki muzyk miejski Ernst Friedrich Scholz^[2]. Pod jego kierunkiem Bilse zdobył umiejętność gry na skrzypcach i gry w zespole. Grał również na harfie, rogu i trąbce. Prawdopodobnie ojciec jego też był muzykiem i dał mu podstawy wykształcenia. Już w dzieciństwie Benjamin Bilse posiadał spore umiejętności muzyczne. Dzięki pomocy dwóch zamożnych legniczan udał się na studia do Wiednia. W Wiedniu studiował dyrygenturę i naukę gry na skrzypcach. Uczył go znany wirtuoz pochodzenia węgierskiego Joseph Böhm. W czasie studiów grywał w orkiestrze Johanna Straussa^[2], jako pierwszy skrzypek, zarabiając w ten sposób na życie. Po powrocie w wieku 26 lat ze studiów zaczął ubiegać się o posadę dyrektora miejskiej orkiestry^[2]. Stanowisko to objął 1 października 1842 roku. Rok później, gdy Friedrich Wilhelm Tschirch został powołany na stanowisko organisty i kantora w głównym kościele w Legnicy, rozpoczął z nim współpracę. W tym okresie Bilse skompletował pełną i dobrze wyszkoloną orkiestrę symfoniczną. Ponieważ magistrat miejski początkowo finansował tylko 6 koncertów rocznie, sam wypłacał honoraria muzykom za pozostałe koncerty. W tym celu musiał się podejmować dobrze płatnych kontraktów. Koncertował wszędzie, w Legnicy i okolicy, grał w śląskich i czeskich uzdrowiskach. Gdy w 1844 roku otwarto linię kolejową Wrocław - Berlin, wykorzystał możliwość szybkiego przemieszczania się z orkiestrą^[2].

Popularność zdobyta, jako kompozytor i dyrygent, dorównuje sławie największych mistrzów XIX wieku, jak np. Johann Strauss. Bilse koncertował w całej Europie^[2]. W 1882 r. 54 muzyków odeszło z jego zespołu i założyło własną orkiestrę nazwaną Ehemalige Bilsesche Kapelle (Dawna Orkiestra Bilsego), która stała się wkrótce znana jako Berliner Philharmoniker. Bilse usiłował odbudowywać zespół, ale ostatecznie w 1884 r. wrócił do rodzinnego miasta^[2].

Przez wiele lat wraz z legnicką orkiestrą grywał w Dolinie Szwajcarskiej w Warszawie, w tym także polskie utwory^[2]. Był zaprzyjaźniony ze Stanisławem Moniuszką. Komponował utwory na orkiestrę, m.in. tańce.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Benjamin Bilse – nuty tego kompozytora dostępne w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
• Benjamin Bilse w AllMusic (ang.)
• Strona domowa
• Benjamin Bilse – nuty w bibliotece Polona