Bezpieczna przystań (film)

Bezpieczna przystań
Safe Haven
Gatunek

melodramat

Rok produkcji

2013

Data premiery

14 lutego 2013

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

116 minut

Reżyseria

Lasse Hallström

Scenariusz

Leslie Bohem
Dana Stevens
Gage Lansky

Główne role

Julianne Hough
Josh Duhamel
Cobie Smulders
David Lyons

Muzyka

Deborah Lurie

Zdjęcia

Terry Stacey

Scenografia

Kara Lindstrom
Patrick Cassidy
RA Arancio-Parrain
Rosa Palomo

Kostiumy

Leigh Leverett

Montaż

Andrew Mondshein

Produkcja

Nicholas Sparks
Marty Bowen
Chad Freet
Wyck Godfrey
Ryan Kavanaugh

Wytwórnia

Relativity Media

Budżet

$ 28 000 000[1]

Bezpieczna przystań (ang.: Safe Haven) – amerykański melodramat z 2013 roku w reżyserii Lasse Hallströma. Główne role w filmie zagrali Julianne Hough, Josh Duhamel oraz Cobie Smulders. Scenariusz powstał na podstawie powieści pod tym samym tytułem Nicholasa Sparksa z 2010 roku. Pierwotnie premiera filmu miała się odbyć 8 lutego, została jednak przesunięta na 14 lutego.

Fabuła

Kobieta z tajemniczą przeszłością ucieka z Bostonu do małego miasteczka Southport w Karolinie Północnej. Wkrótce po przyjęciu posady jako kelnerka w lokalnej restauracji, Katie (Julianne Hough) zaprzyjaźnia się z nową sąsiadką Jo (Cobie Smulders). W sklepie poznaje młodego wdowca Alexa (Josh Duhamel) i dwójkę jego dzieci, Lexie i Josha. Między Katie i Alexem szybko rodzi się uczucie. Dzieci mężczyzny zaczynają ją traktować jak matkę.

W międzyczasie bostoński policjant Kevin Tierney (David Lyons) wysyła list gończy za kobietą imieniem Erin, którą oskarża o usiłowanie zabójstwa. Przypadkowo Alex znajduje plakat w biurze policji i powiązuje osobę na zdjęciu z Katie. Powoduje to wielką kłótnię między bohaterami, która kończy się zerwaniem i ucieczką Katie z domu. Zanim udaje jej się wyjechać z miasta, zatrzymuje ją Alex i wyznaje miłość. Kobieta odwzajemnia uczucie i postanawia zostać w Southport. Opowiada o swojej przeszłości i okrutnym mężu alkoholiku, od którego długo nie mogła uciec. Podczas ostatniej bójki dźgnęła go nożem w obronie własnej i wyjechała z Bostonu.

Mąż Katie (Erin), Kevin, zostaje zawieszony za wysłanie listu gończego. Wychodzi także na jaw jego alkoholizm i okrucieństwo wobec żony. Wściekły, włamuje się do domu sąsiadki Katie z Bostonu i znajduje numer telefonu do restauracji w Southport, gdzie pracuje Katie. Pijany przyjeżdża do miasteczka i odkrywa szczęście jego żony. W nocy włamuje się do domu Alexa, w którym nocuje Katie. Między małżeństwem dochodzi do szarpaniny, która kończy się pożarem. Alex ratuje przebywającą w domu Lexie. W międzyczasie Katie wciąż walczy z Kevinem. Przypadkowo wypala broń mężczyzny, zabijając go.

Na końcu historii Alex wręcza Katie list napisany przez jego zmarłą żonę Carly, skierowany „do niej”. Po przeczytaniu listu i zobaczeniu fotografii kobiety, Katie odkrywa, że jej sąsiadka Jo była duchem żony Alexa, który doprowadził ją do miłości i szczęścia.

Obsada

  • Julianne Hough jako Katie Feldman/Erin Tierney
  • Josh Duhamel jako Alex Wheatley
  • Cobie Smulders jako Jo/Carly
  • David Lyons jako Kevin Tierney
  • Mimi Kirkland jako Lexie Wheatley
  • Noah Lomax jako Josh Wheatley
  • Irene Ziegler jako pani Feldman
  • Robin Mullins jako Maddie
  • Red West jako Roger
  • Juan Carlos Piedrahita jako detektyw Ramirez
  • Cullen Moss jako Deputy Bass
  • Mike Pniewski jako Lieutenant Robinson
  • Ric Reitz jako komisarz policji Mulligan

Produkcja

Zdjęcia do filmu rozpoczęły się 18 czerwca 2012 roku w Wilmington i Southport w Karolinie Północnej[2]. Część filmu została nakręcona w Luizjanie, natomiast pierwsza scena z Katie w autobusie „Coach America” niedaleko Grandfather Mountain w Linville, Karolina Północna.

Nominacje

NagrodaKategoriaWynik
Golden Trailer Awards[3]Najlepszy romantyczny spot TVWygrana
Najlepszy plakat romantycznyWygrana
Najlepszy romansNominacja
Najlepszy muzyczny spot TVNominacja
Teen Choice Awards[4]Ulubiony romansNominacja
Ulubiona aktorka w romansie Julianne HoughNominacja
Ulubiony aktor w romansie Josh DuhamelNominacja
Grammy[5]Najlepsza piosenka napisana specjalnie dla formy wizualnej
„We Both Know”, wyk. Colbie Caillat i Gavin DeGraw
Nominacja
Young Artists Rewards[6]Najlepszy występ w filmie pełnometrażowym – wspieranie młodych aktorówNominacja

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Lasse Hallström.jpg
Autor: , Licencja: CC BY 2.0
Lasse Hallström