Białęga

POL COA Białęga.svg

Białęga (Białąga, Krzywaśń w polu żółtym) - polski herb szlachecki. Herb taki wyróżniają Ostrowski[1], Orgelbrand[2], Boniecki[3] i Gajl[4], natomiast Józef Szymański[5] i Franciszek Piekosiński[6] uważają, że jest to tylko wariant barwny herbu Drużyna.

Opis herbu

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[7]:

Według Ostrowskiego[1], Orgelbranda[2], a za Ostrowskim Gajla[4]: w polu złotym rzeka srebrna[8]. (klejnot - brak informacji).

Adam Boniecki zamieścił rysunek, na którym herb jest identyczny z Drużyną (łącznie z barwami i klejnotem), co jednak stoi w sprzeczności z jego cytatem Crzywasz in campo flaveo, tj. krzywaśń w polu żółtym[3].

Najwcześniejsze wzmianki

Boniecki wymienia rodzinę Biechowskich z Biechowa w pow. wiślickim. Długosz, a za nim późniejsi heraldycy, mieli przypisać Biechowskim zamieszkującym województwa sandomierskie i krakowskie herb Ogończyk, tymczasem zapiska sądowa radomska z 1473 podaje, że dziedzice Biechowa z powiatu wiślickiego należeli do zawołania Białągi. Stawić miał się bowiem Stefan z Biechowa i Jan z Żelechowa, obaj z powiatu wiślickiego i zeznali, że są zawołania Byałąnga, herbu Crzywasz in campo flaveo[3].

Boniecki wspomina Wojciecha z Biechowa, podskarbiego królewskiego w 1339; najpewniej tenże Wojciech miał być też skarbnikiem królewskim w 1334[3].

Herbowni

Znana jest tylko jedna rodzina herbownych:

Biechowski.

Przypisy

  1. a b Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897, s. 21.
  2. a b Samuel Orgelbrand: Encyklopedia Powszechna. Warszawa: 1898.
  3. a b c d Adam Boniecki: Herbarz polski. T. 1: Aaron - Boniccy. Warszawa: skł. gł. Gebethner i Wolff, 1899, s. 200.
  4. a b Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007, s. 33. ISBN 978-83-60597-10-1.
  5. Józef Szymański: Herbarz średniowiecznego rycerstwa polskiego. Warszawa: PWN, 1993, s. 116-117. ISBN 83-01-09797-3.
  6. Franciszek Piekosiński: Heraldyka polska wieków średnich. Kraków: Akademia Umiejętności, 1899, s. 46.
  7. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
  8. Srebro na złocie łamie zasadę alternacji.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Herb Szablon.svg
Autor: Zirguezi, Licencja: CC0
Generic Coat of arm
POL COA Białęga.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb szlachecki Białęga